Remont domu - wyburzanie ścian działowych

Podstawowym kryterium oceny, czy przewidziana do rozebrania ściana jest działowa czy nośna - jest jej grubość. Jeśli razem z tynkiem nie przekracza 15-16 cm, można przyjąć, że mamy do czynienia ze ścianą działową. Zmierzenie grubości nie stanowi problemu, gdy znajdują się w niej drzwi. Gdy ściana jest bez otworów, jej grubość sprawdzimy, przewiercając ją na wylot.

Z oceną funkcji, jaką pełni ściana musimy być jednak ostrożni, szczególnie w starym domu. Niekiedy, ze względu na niedostateczną wytrzymałość konstrukcji stropowej, ściany działowe na poszczególnych kondygnacjach stawiane były bezpośrednio jedna nad drugą, a niższa pełniła funkcję podpory dla wyżej położonej. Oczywiście w takim przypadku - nie wolno wyburzyć ściany na dole, gdyż grozi to katastrofą budowlaną.

W razie wątpliwości co do możliwości rozbiórki, przy takim układzie ścian działowych, konieczna będzie ekspertyza konstruktora budowlanego. Przygotuje on projekt wzmocnienia stropu, np. przez dostawienie filarów i utworzenie podciągu, oraz zaplanuje bezpieczne przeprowadzenie rozbiórki.

W ścianie przewidzianej do rozebrania mogą być prowadzone rury bądź przewody instalacyjne, których obecność musimy sprawdzić. Jeżeli na ścianie znajdują się gniazda, punkty oświetleniowe, urządzenia sanitarne czy grzejniki, nie będzie z tym problemu, ale instalacje mogą też przechodzić wewnątrz ściany do innych pomieszczeń i nie da się tego dostrzec. Musimy więc dokładnie przeanalizować przebieg układu rur i przewodów w budynku i przewidzieć zmianę ich trasy po usunięciu ściany. W takiej sytuacji przydałyby się zdjęcia lub rysunki instalacji, ale nie każdy takowe posiada.

Rzecz jasna, gdy w ścianie przebiegają przewody elektryczne i rury wodociągowe czy centralnego ogrzewania, przed jej wyburzeniem musimy odłączyć zasilanie obwodów i zamknąć dopływ wody.

Może cię zainteresować

Jak i czym przeprowadzić prace rozbiórkowe przy remontach i modernizacji domu? Czy aluminium można kleić? Jaka farba na zacieki po zalaniu? Profesjonalny system renowacyjny do usuwania wilgoci i pleśni z Twojego domu Jak nie stresować się w czasie budowy? Wymiana okien za grosze. Tak uzyskasz dofinansowanie Zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych. Praktyczne porady Jakie płyty, profile i akcesoria będą potrzebne do zabudowy poddasza? Wnętrza w duchu glamour z farbami Tikkurila Jak urządzić sypialnię na poddaszu? Jak urządzić wnętrza w stylu loftowym?

Zobacz więcej Zwiń

Wyburzanie ścian działowych - konieczne przygotowania

Rozbiórka ściany w domu jest uciążliwa dla mieszkańców, ze względu na duże zapylenie i konieczność usunięcia gruzu. Przed rozpoczęciem robót, warto się do nich przygotować, aby uniknąć uszkodzeń podczas transportu gruzu i ograniczyć zakres późniejszego sprzątania.

Skompletowanie narzędzi

W zależności od materiału, z jakiego wykonane są wyburzane ściany, potrzebne będą różne narzędzia. Do ścian murowanych przyda się młot bądź młotowiertarka, przecinak, piła ręczna lub elektryczna z ostrzem i uzębieniem widiowym, szlifierka kątowa. Do rozebrania ścian szkieletowych i drewnianych przyda się ręczna piła, wyrzynarka, dłuto, łapka ciesielska.

Zabezpieczenie posadzki

Jeśli nie planujemy wymiany posadzki w remontowanym pomieszczeniu, powinniśmy zadbać o jej skuteczną ochronę przed uszkodzeniem przez spadający gruz czy narzędzia. Folia, tektura ani karton nie będą skutecznym zabezpieczeniem. W pobliżu rozbieranej ściany musimy ułożyć deski lub płyty drewnopochodne.

Sposób usuwania gruzu

Przed przystąpieniem do prac, trzeba określić sposób usuwania materiału z rozbieranej ściany. Jeżeli w pomieszczeniu jest okno, warto z niego skorzystać. Zależnie od wysokości okna nad gruntem, na jego krawędzi ustawia się zsuwnię z desek lub, przy pracy na wyższej kondygnacji, zsyp segmentowy, który można wynająć w firmie zajmującej się wypożyczaniem sprzętu budowlanego. Rozebrane fragmenty ścianki należy sukcesywnie usuwać z pomieszczenia. Gruz najlepiej kierować bezpośrednio do podstawionego kontenera, co umożliwi wywóz odpadów bez konieczności ich uciążliwego załadunku. Aby ograniczyć pylenie podczas przenoszenia gruzu, dobrze jest go zwilżyć wodą - np. opryskiwaczem ogrodowym.

Kiedy remont starego domu ma sens?

Remontować dom? Które uszkodzenia budynku są ważne, a które nie?

Z czego ściany budowano i jak je rozebrać?

Zależnie od okresu, w jakim powstał dom, dostępności materiałów czy lokalnych tradycji, ściany działowe stawiano w różnych technologiach. Z ich rodzajem wiąże się metoda rozbiórki.

Wyburzanie ścian działowych murowanych

Do ich wznoszenia wykorzystywano cegły, bloczki lub pustaki z ceramiki, silikatu, betonu komórkowego, keramzytobetonu albo gipsu. Zależnie od grubości, stawiano je jako samonośne (gdy miały co najmniej 12 cm grubości), a cieńsze (grubości 6,5-8 cm) często zbrojono prętami bądź płaskownikami, umieszczanymi w co 3 lub 4 spoinie poziomej.

Zbrojona ściana działowa murowana z cegły dziurawki

Ściany murowane rozbiera się łatwo, ze względu na stosunkowo małą wytrzymałość zaprawy łączącej poszczególne elementy, zwłaszcza gdy użyto spoiwa wapiennego. Najłatwiej usuwa się ściany z cegły pełnej, którą po oczyszczeniu można ponownie wykorzystać. Wcześniejsze usunięcie tynku na całej powierzchni nie jest z reguły konieczne. Jednak gdy tynk trzyma się słabo (można go łatwo usunąć dużymi płatami), lepiej najpierw go zerwać. Ograniczy to pylenie, gdy przy rozbieraniu ściany spadające fragmenty będą się rozkruszać.

Pełne cegły z rozbieranej ściany działowej, po oczyszczeniu z zaprawy, można ponownie wykorzystać (fot. PGN (Stayer))

Najtrudniej wykonać pierwsze przekucie w litej ścianie. Zależnie od rodzaju narzędzi, jakimi dysponujemy, prace zaczyna się w środku ściany, w najwyższej jej warstwie, używając przecinaka i młotka bądź młotowiertarki. Jeśli korzystamy z elektronarzędzi o dużej mocy udarowej, powinniśmy pracować ostrożnie, aby drgania nie spowodowały pęknięć i uszkodzeń sąsiednich ścian.Pierwszy otwór warto wykonać przy użyciu wiertła koronowego o dużej średnicy (80-100 mm). Ułatwi to wykruszenie pierwszej cegły i usunięcie następnych.

Gdy w ścianie zamontowane były drzwi, najwygodniej zacząć od wyjęcia futryny i rozebrania warstw muru powyżej. Ściany z betonu komórkowego bądź bloczków gipsowych można też przecinać piłą ręczną lub elektryczną z ostrzem i uzębieniem widiowym. Odcięty fragment trzyma się tylko na spoinie dolnej i łatwo wtedy go wyłamać. Jeśli burzymy ścianę ze zbrojeniem w spoinach, to musimy go wyciąć (szlifierką kątową) z bocznych ścian.

Ściany działowe z sąsiednimi łączone są na styk i wiązane za pomocą kotew stalowych lub na tzw. strzępia zazębione (wzajemne przewiązanie cegieł w kolejnych warstwach). Podczas rozbiórki kotwy odcina się, a cegły wiążące przycina do płaszczyzny sąsiedniej, prostopadłej ściany.

Rozbieranie ścianki działowej

Wyburzanie ścian działowych - szkieletowe z pokryciem z płyt g-k

Zbudowane są z metalowego bądź drewnianego stelaża, pokrytego płytami gipsowo-kartonowymi. Wewnątrz często umieszczana jest warstwa wełny mineralnej, stanowiąca izolację akustyczną między pomieszczeniami. Takie ściany najlepiej rozbierać dużymi fragmentami. Ułatwi to wynoszenie pokrycia z płyt i ograniczy pylenie. Czasem porozbiórkowe, niezniszczone płyty można wykorzystać przy innych pracach budowlanych. 

Demontaż zaczyna się od przecięcia płyty z jednej strony na całej wysokości, możliwie blisko słupka stelaża. Jego lokalizację określimy przy użyciu wykrywacza metalu lub ostukując płytę - stłumiony odgłos świadczy o przebiegu mocowania. Płytę przecina się ręczną piłą lub wyrzynarką. Podważając brzeg od strony przecięcia, płytę odchyla się, aż do złamania na następnym słupku mocującym.

Po nacięciu kartonu, w miejscu złamania fragmentu płyty, bez kłopotu go usuniemy. Uzyskamy też dostęp do opłytowania z drugiej strony ścianki, co ułatwi nam dalszą pracę. Po wyjęciu wypełnienia z wełny mineralnej, szerokim dłutem odrywa się płytę od stelaża (w miejscach mocowania wkrętami) i po nacięciu spoin (w linii łączenia płyt g-k,) zdejmuje się ją niemal w całości. Stelaż demontuje się, odkręcając wkręty przytwierdzające go do podłogi, ścian i sufitu.

Rozebranie ściany działowej z pokryciem z płyt gipsowo-kartonowych nie generuje ciężkiego do usunięcia gruzu, jedynie duże fragmenty płyt i metalowe lub drewniane profile montażowe (fot. Dekoral)

Wyburzanie ścian działowych drewnianych

Konstrukcje drewnianych ścianek działowych spotyka się głównie w domach stawianych przed II wojną światową i we wczesnym okresie powojennym, w obiektach o konstrukcji drewnianej i murowanej. Takie ściany budowane były z drewnianych ram, obitych obustronnie deskami. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniano sieczką zmieszaną z gliną lub wapnem. Aby umożliwić nałożenie tynku, do desek drutem mocowano maty z trzciny. Dzięki temu zaprawa tynkarska mogła wypełnić przestrzeń między łodygami.

Najczęściej stosowano tynk wapienny, tworzący lekkie, ale niezbyt równe pokrycie. Niekiedy zamiast trzciny - podkład pod tynk robiono z cienkich listewek (dranic), mocowanych skośnie na krzyż.

Rozbiórka takich ścian wbrew pozorom nie jest łatwa i odbywa się inaczej, niż ścian murowanych. Najpierw zrywa się warstwę tynku wraz z trzciną, a następnie usuwa się druty mocujące i odrywa dranice. W przypadku tynku na trzcinie, kierunek usuwania go powinien być prostopadły do przebiegu łodyg. Trzeba to robić pasami na całej wysokości pomieszczenia. Umożliwi to zwijanie trzciny wraz z tynkiem, odrywanym (kielnią lub szpachelką) od desek. Jeśli tynk nakładany był na dranice, za pomocą dłuta odrywa się je od deskowania i usuwa wraz z tynkiem. Odsłonięte deski można teraz oderwać od ramiaków przy pomocy łapki ciesielskiej, usunąć wypełnienie ścian i rozmontować ramy.

Konstrukcja ścianki drewnianej pokrytej matą trzcinową

Redaktor: Redakcja BudujemyDom
fot. otwierająca: Black & Decker