| Finowie znają i cenią ich zbawienne działanie od dawna, my – dopiero się przyzwyczajamy. Ale szybko się uczymy. Sauna czy kabina parowa coraz częściej goszczą w naszych domach. Te najmniejsze zmieszczą się nawet w niedużej łazience. Gorące oczyszczenie – tak w uogólnieniu można określić to, co dzieje się z naszym ciałem poddanym działaniu kłębów pary i wysokiej temperatury. Rzecz jest oczywiście bardziej złożona: w saunie, łaźni czy kabinie Infrared (nazywanej też kabiną ciepła) nasz organizm nie tylko oczyszcza się z toksyn, ale uodparnia na infekcje, a czasem po prostu z nich leczy. Poprawia się ukrwienie i dotlenienie tkanek, przyspiesza metabolizm, a my sami zyskujemy pokaźną dawkę energii. Tej najzdrowszej, bo wypływającej ze stanu pełnego rozluźnienia. CZEGO IM POTRZEBA?Coraz mniej miejsca. Najmniejsze jednoosobowe sauny zajmują zaledwie 1 m2 (1 x 1 m) lub pole niewiele większe, np. 1,25 x 1,25 m. Wielkość kabiny, z której korzysta kilkuosobowa rodzina, powinna pozwolić na wygodne ułożenie się na umieszczonych jedna nad drugą ławkach długości 1,8-2 m, głębokich na 60 cm. Ponieważ w saunie im wyżej tym cieplej, najkorzystniejsza jest pozycja leżąca – dzięki niej całe ciało znajduje się w strefie jednolitej temperatury. Najpopularniejsze konstrukcje mają wymiary 1,6 x 2 m oraz 2 x 2 m.Z domową łaźnią parową czy kabiną Infrared mamy jeszcze mniej problemów „lokalowych”. Ta pierwsza ma rozmiary zwykłej kabiny prysznicowej, którą zresztą można zwykle zaadaptować do nowej funkcji po przykryciu paroizolacyjną kopułą i zamontowaniu wytwornicy pary. Kabina Infrared, z zewnątrz przypominająca saunę, potrzebuje też podobnej ilości miejsca. Jej pobór mocy, przy zasilaniu napięciem 230 V, wynosi ok. 3 kW. Tyle o warunkach minimum – kogo metraż nie ogranicza, niech zaplanuje urządzenie z rozmachem. Warto, zwłaszcza przy saunie, zaprojektować pokój wypoczynkowy, koniecznie z natryskiem lub balią do schładzania ciała, a także z wygodną leżanką. Wariant luksusowy to sauna przy domowym basenie, który zastąpi nam prysznic. Sauny budują dziś wyspecjalizowane firmy, oferujące kompleksowe usługi, od indywidualnego projektu, przez dobór pieca, aż po montaż całości. Materiałem jest najczęściej świerk skandynawski, cedr, jodła lub osika – te twarde gatunki drewna pozwalają wznieść trwałą i odporną, zamkniętą, wolno stojącą kabinę. Wybór cedru zapewni nam dodatkowo wspaniały wyrazisty aromat. Ławki mogą być wykonane z innego gatunku (np. egzotycznego abachi); ważne by drewno nie nagrzewało się zbyt szybko. Na „fasadzie” sauny deski możemy zastąpić taflami hartowanego szkła. Drewniane lub szklane mogą być drzwi, które – podobnie jak łazienkowe – muszą otwierać się na zewnątrz. Podłogę sauny wykańczamy materiałem odpornym na wilgoć i nie śliskim; najpraktyczniejsze są przeciwpoślizgowe płytki ceramiczne, a na nich drewniana kratka. Podobnie skonstruowane i „umeblowane” są kabiny Infrared – ich budową także zajmują się wykwalifikowane ekipy. W przypadku łaźni parowej możemy wybrać lekką konstrukcję gotową (z hartowanego szkła lub tworzywa sztucznego i aluminium) albo też wznieść kabinę ciężką (z bloczków lub w technologii szkieletowej). Taką najczęściej wykańczamy ceramiką. Doskonale sprawdzają się tu mozaiki, którymi można pokryć obłe formy siedzisk. Niezależnie od tego, który sposób relaksu „na ciepło” wybierzemy, musimy do miejsca przeznaczonego na kabinę doprowadzić ciepłą i zimną wodę, a także zapewnić jej odpływ. Niezbędny jest również dostęp do sieci elektrycznej: w przypadku sauny energia zasila piec, w kabinie Infrared wymagają jej lampy nagrzewające, a w kabinie parowej – wytwornica pary. Musimy też zapewnić wydajną wentylację pomieszczenia. Rzadko już obecnie spotykana sauna ogrzewana piecem na drewno wymaga dodatkowo własnego przewodu dymowego. Ciąg dalszy artykułu w formacie pdf: |
Pobierz wersję pdf: Uff jak gorąco! Sauny
