Drzwi dwuskrzydłowe między salonem a kuchnią z jadalnią - co mamy do wyboru?
Drzwi dwuskrzydłowe między salonem a kuchnią z jadalnią - co mamy do wyboru?
Planuję montaż drzwi dwuskrzydłowych między salonem a kuchnią z jadalnią. Chcę w ten sposób wizualnie połączyć pomieszczenia. Jakie rozwiązania są w tym zakresie do wyboru i na co szczególnie warto zwrócić uwagę?
Szerokie drzwi dwuskrzydłowe bardzo dobrze sprawdzają się pomiędzy kuchnią a salonem pod względem funkcjonalnym. Tutaj również najlepiej się prezentują. W strefie dziennej często montowane są wersje o dekoracyjnym wyglądzie, np. przeszklone czy ze szprosami.
Wśród drzwi dwuskrzydłowych znajdziemy tradycyjne modele uchylne oraz przesuwne. Wybór konstrukcji zależy m.in. od tego, ile mamy miejsca na ruch skrzydeł - rozwieranie bądź przesuwanie wzdłuż ściany. Szeroka oferta rynkowa pozwala dziś zaopatrzyć cały dom w modele różnego typu, za to w tej samej lub bardzo zbliżonej stylistyce. W poszczególnych kolekcjach znajdziemy wersje pełne oraz częściowo lub całkowicie przeszklone.
Uchylne idealnie współgrają z wnętrzami urządzonymi w stylu tradycyjnym. Przesuwne, które po otwarciu są widoczne na ścianie i mają wyeksponowane prowadnice, pasują do pomieszczeń rustykalnych albo industrialnych. Minimalistyczny charakter mają zaś modele ze skrzydłami chowającymi się w kasecie. Świetnie wpisują się w nowoczesne aranżacje.
Szerokie drzwi dwuskrzydłowe po otwarciu pozwalają uzyskać dużą przestrzeń. Gdy zachodzi potrzeba, można je zamknąć i całkowicie oddzielić pomieszczenia. (fot. Eclisse)
Funkcjonalność drzwi dwuskrzydłowych
Drzwi dwuskrzydłowe przez wielu inwestorów są cenione za walory wizualne, choć nie tylko. Pozwalają uzyskać efekt, którego nie dają modele jednoskrzydłowe. Stanowią opcję pośrednią między całkowitym połączeniem wnętrz, a ich wydzieleniem za pomocą ścian działowych i drzwi jednoskrzydłowych. Po otwarciu skrzydeł otrzymujemy wpół otwartą przestrzeń, zaś po ich zamknięciu - oddzielne pomieszczenia, zapewniające domownikom prywatność. W strefie dziennej przez większość czasu na ogół pozostają otwarte, a gdy zachodzi potrzeba przesłonięcia kuchni (np. podczas wizyty gości), można je szybko zamknąć. Przestronne otwarte wnętrza wyglądają nowocześniej i dochodzi do nich więcej naturalnego światła. Właśnie dlatego tak często architekci łączą kuchnię z jadalnią i salonem.
Modele dwuskrzydłowe są droższe i zajmują więcej miejsca niż standardowe, jednak po ich otwarciu zyskujemy szerokie przejście - nieocenione w czasie remontu, wnoszenia sprzętów domowych czy przestawiania mebli.
Drzwi dwuskrzydłowe rozwierne (uchylne) - co mamy do wyboru?
Tradycyjne drzwi uchylne zawieszane na dwóch lub trzech zawiasach należą do najpopularniejszych. Dostępne są jako pełne, z rozmaitymi przeszkleniami oraz szklane. Jeśli chodzi o kierunek ruchu skrzydeł - obydwa otwierają się w tę samą stronę. Standardowa łączna szerokość wersji dwuskrzydłowych wynosi 120, 140 albo 160 cm. Za typową wysokość przyjmuje się 203 cm. Wyższe nabędziemy na zamówienie. Pamiętajmy, że nie każdy model da się w razie potrzeby skrócić - warto dopytać o to sprzedawcę. Dobrym rozwiązaniem jest zamontowanie w podłodze specjalnego stopera, dzięki któremu można unieruchamiać jedno skrzydło, co gwarantuje całej konstrukcji drzwi większą stabilność.
Tradycyjny charakter mają drzwi rozwierne złożone z dwóch skrzydeł. (fot. Cal)
Kupując drzwi w zestawie otrzymujemy większość dodatkowych elementów - ościeżnice, zawiasy, klamki. Ościeżnica, zwana futryną, musi idealnie pasować do skrzydła, zarówno pod względem technicznym, jak i estetycznym. Te dwa elementy na ogół są wykonane z tego samego materiału, np. z płyty, choć w przypadku drzwi szklanych futryny są zwykle z drewna lub materiału drewnopochodnego. Wiele ościeżnic ma regulowaną grubość, pozwalającą na dopasowanie ich do grubości ściany. Podczas doboru zawiasów nie zapominajmy, że liczy się przede wszystkim ich jakość i odpowiednie zamocowanie. Muszą bowiem udźwignąć ciężar skrzydła i zapewniać mu łatwe oraz ciche poruszanie się. To ostatnie przeważnie montuje się na dwóch zawiasach, czasem jest jeszcze trzeci pośrodku. Niektóre umożliwiają regulację wysokości jego zawieszenia.
Drzwi uchylne zwykle osadza się na dwóch zawiasach - górnym i dolnym (w przypadku dużych skrzydeł stosuje się niekiedy trzeci). Nie oszczędzajmy na okuciach, ponieważ to one zapewniają bezproblemowe otwieranie i zamykanie się drzwi. (fot. Hörmann)
Znajdziemy też takie, które pozwalają z tradycyjnych drzwi zrobić wahadłowe - zamykające się samoczynnie i uchylające w obie strony. Wybór klamek jest spory i w zależności od stylu wnętrz, możemy zdecydować się na te o prostym nowoczesnym wzornictwie, w stylu retro czy też bogato zdobione. Produkowane są ze stali nierdzewnej, aluminium lub mosiądzu, zaś powierzchnia bywa błyszcząca, matowa, niklowana, patynowana, a nawet pozłacana. Na rynku znajdziemy również modele łączone ze szkłem, drewnem bądź kolorową żywicą. W przypadku drzwi szklanych zamiast klamki często jest tzw. pochwyt.
Sposób ukształtowania krawędzi drzwi decyduje o tym, czy są przylgowe czy bezprzylgowe. Te pierwsze mają na krawędziach specjalne pionowe wycięcia zwiększające powierzchnię przylegania do ościeżnicy. Po zamknięciu część skrzydła jest schowana w futrynie, a część nachodzi na nią tworząc uskok. W przypadku modeli bezprzylgowych takich wycięć nie ma, a po zamknięciu znajdują się w jednej płaszczyźnie z ramą. Ich zawiasy są prawie niewidoczne. Jeżeli ościeżnica jest zlicowana ze ścianą, całe drzwi niejako się z nią zespala. Takie rozwiązanie nadaje wnętrzu nowoczesnego charakteru.
Istotnym elementem wersji uchylnych są klamki, które powinny pasować do stylistyki skrzydeł. (fot. z lewej: Vox, fot. z prawej: Agas)
Drzwi dwuskrzydłowe przesuwne - kiedy warto jest stosować?
Modele takie cieszą się coraz większą popularnością, ponieważ wyglądają oryginalnie i nowocześnie. Często wybierane są także wtedy, gdy brakuje miejsca na swobodne uchylanie drzwi. W salonie czy przedpokoju warto rozważyć montaż modelu dwuskrzydłowego, który daje możliwość synchronicznego otwierania i zamykania skrzydeł. W takiej sytuacji przesuwanie jednego powoduje samoczynny ruch drugiego.
Rozwiązanie takie najlepiej przewidzieć już na etapie projektowania budynku i osadzić w ścianie specjalną kasetę (do której chowa się skrzydło). Z powodzeniem można je również zamontować w użytkowanym już domu, wybierając np. wersję naścienną. Producenci oferują dziś wiele rozwiązań, zarówno pod względem wizualnym, jak i konstrukcyjnym. Nim zdecydujemy się na konkretne, dokładnie sprecyzujmy swoje wymagania, przejrzyjmy katalogi z ofertą i ewentualnie zasięgnijmy opinii architekta wnętrz. Przed zakupem warto też skalkulować łączny koszt, obejmujący wszystkie elementy systemu. Naścienny będzie tańszy od tego ze skrzydłem chowanym w kasecie, ponadto można pokusić się o samodzielne przeprowadzenie jego instalacji. W przypadku zastosowania kasety, montaż całości najlepiej zlecić firmie rekomendowanej przez wytwórcę.
Drzwi mogą chować się w ściance zbudowanej z płyt g-k (a) albo w specjalnej kasecie (b).
Drzwi chowane w ścianie
Nadają wnętrzom nowoczesności i optycznie powiększają przestrzeń. Po otwarciu są niewidoczne i nie zabierają miejsca wzdłuż ściany, więc można swobodnie ustawiać przy niej meble. Jest to praktyczne rozwiązanie, ułatwiające aranżację pomieszczeń. Nie zapominajmy jednak, że dobudowana do ściany kaseta zmniejsza pomieszczenie. Różnicę odczujemy zwłaszcza, jeśli dysponujemy małym metrażem. Systemy z drzwiami chowanymi stosowane są zarówno w przypadku wąskich otworów drzwiowych, jak i bardzo szerokich, nawet 4 m, oraz półokrągłych.
Kasetę można utworzyć z płyt gipsowo-kartowych montowanych do stelaża, jednak najwygodniej zastosować gotowy model. Produkty takie montuje się zarówno na etapie murowania przegrody, jak i wtedy, gdy trzeba dostawić kasetę do istniejącej ściany. Na rynku dostępne są w dwóch wariantach - bez ościeżnicy lub z ościeżnicą i opaskami maskującymi. Nowoczesne wnętrza najlepiej współgrają z systemami bezościeżnicowymi. Zarówno jedne, jak i drugie, wykańcza się płytami gipsowo-kartonowymi bądź tynkiem.
Drzwi chowane w ścianie mają system jezdny w postaci metalowej ramy, aluminiowej prowadnicy wyposażonej w wózki jezdne montowane w górnej części ramy, stabilizatora dolnego (prowadnika) mocowanego do podłoża, który staje się niewidoczny po osadzeniu skrzydła, a także z ograniczników (hamulców) chwytających drzwi w momencie zamykania lub otwierania. Skrzydła wyposażone są w elementy uszczelniające - listwę dociskową górną, opadający próg, adaptery i magnesy.
Skrzydła naścienne
Drzwi tego typu mają widoczny układ jezdny i mogą być ciekawym uzupełnieniem wnętrz w surowym stylu loftowym albo retro. Okucia i szyny - zwykle w kolorze czarnym bądź srebrnym - warto zgrać wizualnie z okuciami mebli. Skrzydło często jest stylizowane na stare. Pamiętajmy jednak, że drzwi przesuwne (zwłaszcza naścienne) w porównaniu z uchylnymi wypadają nieco gorzej pod względem izolacji akustycznej i termicznej.
Kupujemy pełny zestaw jezdny, zawierający prowadnicę, dwie rolki wraz z mocowaniami, stopery i inne niezbędne elementy. Oddzielnie dobieramy skrzydła drzwiowe. System naścienny łatwo jest zainstalować, ponieważ nie ma większej ingerencji w ścianę. Niezbędne jest jednak pozostawienie wzdłuż niej miejsca na otwieranie skrzydeł (nie można ustawiać bezpośrednio przy niej sprzętów domowych, ani zastosować mebli pod zabudowę). Wygodę codziennego użytkowania uzyskamy wtedy, gdy będziemy mieć możliwość otwierania drzwi na całą szerokość.
Dość prostym w realizacji rozwiązaniem będą drzwi przesuwne naścienne, które podwiesza się do prowadnicy przytwierdzonej na górze otworu drzwiowego. (fot. Voster)
Materiały, z których wykonywane są dwuskrzydłowe drzwi
Większość produkowanych obecnie drzwi wewnętrznych powstaje z płyt drewnopochodnych. Mogą być to gładkie lub tłoczone płyty wiórowe bądź pilśniowe - zwykłe, HDF albo MDF. Od zewnątrz wykańczane są one okleiną z laminatu (jednobarwną lub imitującą konkretny rodzaj drewna, np. bukowe, dębowe, jesionowe), droższym fornirem lub akrylową farbą kryjącą. Standardowe kolory to odcienie brązu, beżu, bieli i szarości. Za dopłatą można zamówić drzwi w dowolnym kolorze.
Najpowszechniej stosowane płyty MDF (twarde) i HDF (bardzo twarde) różnią się między sobą sposobem wytwarzania i gęstością. Im większa, tym skrzydła mniej się paczą. Dla MDF wynosi ona 650-850 kg/m3, a podstawowym surowcem do ich produkcji są włókna drewna świerkowego lub sosnowego. Gęstość płyt HDF, które powstają ze zrębków drewna, przekracza 850 kg/m3, czyli jest ok. 50% większa niż w przypadku drewna litego. Obydwa rodzaje płyt wykazują większą odporność na rozszczepianie i pękanie w stosunku do litego drewna.
Można też kupić drzwi dwuskrzydłowe z sosnowego, dębowego, bukowego, jesionowego lub mahoniowego drewna klejonego warstwowo. Takie jest wytrzymalsze i odporniejsze na paczenie się od litego, a ponadto tańsze. Wykończenie najczęściej stanowi lakier bezbarwny, który podkreśla naturalny rysunek słojów. Niekiedy okleina albo fornir, rzadko kryjąca farba akrylowa.
Drzwi wewnętrzne produkowane są także ze szkła - to częste rozwiązanie w przypadku modeli przesuwnych dwuskrzydłowych, które w tym wydaniu wyglądają jeszcze bardziej nowocześnie i minimalistycznie. Ponadto wizualnie łączą wnętrza i przepuszczają dużą ilość światła słonecznego, co pozwala doświetlić ciemniejsze pomieszczenie. Podobną rolę pełnią przeszklenia w drzwiach wykonanych z drewna albo płyt. Ponadto przeszklenia mogą być ciekawą dekoracją skrzydeł. Producenci stosują jedynie szkło bezpieczne - hartowane albo klejone. To pierwsze po stłuczeniu rozsypuje się na kawałki o nieostrych brzegach, zaś drugie ma folię zabezpieczającą przed rozsypaniem się zbitej tafli. Szkło może być przezroczyste, półprzezroczyste, barwione, matowe.
Coraz popularniejszym wariantem są drzwi całkowicie szklane, choć te z dużymi przeszkleniami też dobrze doświetlają pomieszczenia. (fot. Eclisse)
Małgorzata Kolmus Na zdjęciu otwierającym: Drzwi przesuwne z systemem Luce marki Eclisse, które idealnie współgrają z ciepłym wystrojem wnętrza. Zamykają przestrzenie, między którymi przejścia są wyjątkowo szerokie, przystosowane dla osoby poruszającej się na wózku, i wynoszą ok. 2 m. (fot. Eclisse)
Autorka artykułów związanych m.in. z wykańczaniem i urządzaniem ogrodów oraz wnętrz. Zwolenniczka koncepcji slow design w urządzaniu wnętrz, mającej na uwadze świadomy dobór produktów i indywidualne dopasowywanie rozwiązań. Prywatnie zajmuje się malarstwem, które jest jej największą pasją.
Skomentuj
