Strop gęstożebrowy - zalety i wady. Konstrukcja i zastosowanie stropu

Podobnie jak przy wznoszeniu ścian, najpopularniejsze są znane od lat warianty - stropy monolityczne, gęstożebrowe, drewniane. Pojawiają się też nowości, np. prefabrykowane stropy zbrojone z betonu komórkowego, stropy gęstożebrowe z belkami z betonu sprężonego, stropy panelowe. O wyborze konstrukcji stropu powinny decydować nie tylko liczby w projekcie, ale także planowane instalacje. Jeśli planuje się rekuperację z rozprowadzeniem kanałów w stropie, warto pomyśleć o rezerwie wysokości i trasach, bo w kanałówkach i filigranie łatwiej zostawić otwory i przeloty, niż w sprężonych płytach. Akustyka to kolejny ważny aspekt - ciężkie stropy żelbetowe tłumią dźwięki powietrzne i uderzeniowe lepiej od lekkich drewnianych. 

Stropy gęstożebrowe produkowane są w wielu odmianach, znanych pod nazwami, np. Teriva, Fert, czy Ackerman - ale mają podobną konstrukcję. Różnią się nośnością użytkową, dopuszczalną rozpiętością, odstępem belek, rodzajem elementów wypełniających. Prefabrykowane belki nośne w postaci kratownicy z zabetonowaną stopką pełnią rolę żeber. Przestrzeń między nimi wypełnia się pustakami z keramzytobetonu, ceramiki lub betonu komórkowego.

Gdzie sprawdzi się strop gęstożebrowy?

Stropy gęstożebrowe najlepiej sprawdzą się w budynkach, w których liczy się prostota i łatwy montaż bez dźwigu (belki nośne, pustaki wypełniające, wieniec i nadbeton). Ten układ jest ekonomiczny i przyjazny wykonawcom, ale trzeba pamiętać o akustyce i ugięciach - odpowiedniej grubości nadbeton, poprawne wykonanie żeber rozdzielczych ogranicza późniejsze trzaski i rysy (przegrody są podatne na klawiszowanie - uginanie się pojedynczych belek). Przy dużych wartościach rozpiętości i nowoczesnych wnętrzach bez podziałów, strop gęstożebrowy bywa mało sztywny, co można skorygować przez projektowe wzmocnienia, lecz warto to przemyśleć na etapie koncepcji.

Konstrukcja stropu gęstożebrowego

Przestrzeń pomiędzy belkami, zwykle szerokości 60 cm, wypełnia się pustakami - najczęściej ceramicznymi lub z betonu lekkiego. Materiał, kształt i wymiary pustaków są odmienne w „systemach” różnych producentów.

Końce belek kotwi się w wieńcu stropowym (łącząc ze sobą zbrojenie belek i wieńca). Następnie mieszanką betonową pokrywa się górną powierzchnię stropu oraz wypełnia nią wieniec. Na stropie to tzw. nadbeton - jego klasa oraz grubość określona jest w projekcie.

W stropach, których rozpiętość przekracza 4-4,5 m, wykonuje się tzw. żebra rozdzielcze, czyli dodatkowe belki usytuowane prostopadle do belek stropowych.

Żebra rozdzielcze zapobiegają niezależnemu uginaniu się belek pod obciążeniem. Takie niezależne ugięcia, zwane „klawiszowaniem”, prowadzą bowiem do pękania tynku na spodzie stropu. Zjawisko klawiszowania zmniejsza też warstwa nadbetonu, gdyż wiąże ze sobą zbrojenie poszczególnych belek i usztywnia konstrukcję.

W miejscu oparcia murowanych ścian działowych, biegnących równolegle do belek, konieczne jest usztywnienie stropu przez ułożenie dwóch belek obok siebie.

Zalety stropów gęstożebrowych:

• łatwo dostępne prefabrykaty, które produkuje wiele firm, w tym także niewielkie lokalne zakłady;
• znana wykonawcom technologia (różnice pomiędzy wariantami stropów oferowanych przez różnych producentów są niewielkie);
• stosunkowo łatwy montaż, niewymagający użycia ciężkiego sprzętu - do wykonania stropu gęstożebrowego nie potrzeba dźwigu, co ma ogromne znaczenie na działkach trudno dostępnych dla ciężkiego sprzętu. 

Wady stropów gęstożebrowych:

• trudność wykonania stropów o skomplikowanych kształtach;
• spora pracochłonność, także ze względu na wymagane podparcie do czasu osiągnięcia przez strop pełnej wytrzymałości;
• podatność na klawiszowanie - czyli ugięcia pojedynczych belek pod obciążeniem, co może prowadzić do powstawania rys i pęknięć na spodzie stropu.
• izolacyjność akustyczna gorsza niż betonowych stropów monolitycznych oraz prefabrykowanych z płyt kanałowych.

Trzeba jednak zaznaczyć, że standardem jest wygłuszenie stropu - niezależnie od konstrukcji - poprzez wykonanie tzw. podłogi pływającej, w której warstwa jastrychu stanowiąca jedną z warstw podposadzkowych jest oddylatowana od elementów konstrukcyjnych budynku, co zapobiega przenoszeniu się dźwięków.

Strop gęstożebrowy - konstrukcja

Jak mieć ciepły strop?

Parametry cieplne stropów nie są tak istotne, jak w przypadku ścian zewnętrznych, bo zazwyczaj pełnią one rolę przegrody wewnętrznej, dzielącej pomieszczenia, w których nie występują duże różnice temperatury. Inaczej jest ze stropodachami oddzielającymi piwnicę lub poddasze nieużytkowe. Jeżeli nad stropem jest nieogrzewane poddasze, termoizolację (ze styropianu lub wełny mineralnej) układa się zazwyczaj bezpośrednio na konstrukcji i wykonuje na niej wylewkę podłogową. W innym wariancie, na stropie układa się podłogę na legarach, a pomiędzy nimi umieszcza się wełnę mineralną. Natomiast izolacja w sufi cie podwieszanym bądź ocieplenie przyklejone od spodu stropu bardzo dobrze sprawdza się w piwnicach i garażach. Trzeba bowiem pamiętać, że izolacja zawsze powinna się znajdować po chłodniejszej stronie przegrody - dzięki temu konstrukcja stropu nie będzie narażona na przemarzanie.