Zgodnie z obowiązującymi przepisami wszystkie pomieszczenia na poddaszu muszą być wentylowane – nie tylko łazienki i kuchnie, ale także pokoje. Trudno ten wymóg zrealizować przy pomocy wentylacji grawitacyjnej.
Przede wszystkim w istniejących kominach najczęściej brakuje rezerwowych przewodów wentylacyjnych, a budowa nowych stanowi poważny kłopot. Poza tym, żeby wentylacja grawitacyjna mogła działać długość przewodów nie może być mniejsza niż 2 m (od wlotu do wylotu).
W wielu domach zwłaszcza z dachami o niewielkim kącie nachylenia warunek ten może być bardzo trudny do spełnienia. Adaptując poddasze na mieszkanie warto zatem zainwestować w instalację wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła, czyli z rekuperatorem. Jest to szczególnie zalecane, gdy w modernizowanym domu wymieniono okna.
Po prostu nowoczesna stolarka jest bardzo szczelna i najczęściej ilość świeżego powietrza napływającego do budynku jest niewystarczająca. A wtedy wentylacja mechaniczna jest najlepszym rozwiązaniem. Zastosowanie rekuperatora – najlepiej o sprawności powyżej 75% – umożliwia zmniejszenie wydatków na ogrzewanie nawet o 30%. To na tyle dużo, że zwrot nakładów inwestycyjnych następuje po kilku latach, czyli – to się opłaca.
| Przestrzeń ponad jętkami to bardzo dobre miejsce dla rekuperatora. Gruba warstwa wełny mineralnej w stropie zapewnia bowiem nie tylko dobra izolacje termiczna, ale i akustyczna. Trzeba jedynie pamiętać, żeby przewody wentylacyjne również były ocieplone. |
Oczywiste jest, że strych adaptowany na pomieszczenia mieszkalne musi być ocieplony. Trzeba jednak pamiętać, że do spełnienia wymagań normowych wystarczy warstwa wełny mineralnej grubości zaledwie 12 cm, ale to trochę mało. Obecnie warto układać przynajmniej 2-3 warstwy wełny o łącznej grubości nawet 25-35 cm.
W ten sposób spełnione zostaną kryteria domów energooszczędnych, a nawet pasywnych. Warto to zrobić dla własnego komfortu, a także dla oszczędności energii cieplnej – w rezultacie pieniędzy wydawanych na ogrzewanie.
|
| Układanie płyt gipsowo-kartonowych na poddaszu |
Na co trzeba zwrócić uwagę? Przede wszystkim na wyeliminowanie wszystkich mostków termicznych oraz na bardzo staranne układanie zarówno wełny mineralnej, jak i wszelkich folii ochronnych (wiatroizolacji, paroizolacji). Prawidłowo ocieplona połać dachu powinna zawierać następujące warstwy:
Okładzina wewnętrzna na odrębnym ruszcie (płyty gipsowo-kartonowe, deski boazeryjne, sklejka wodoodporna, panele z tworzyw sztucznych itd.).
|
| Izolacja akustyczna stropu drewnianego |
|
| Izolacja akustyczna stropu betonowego |
|
| Izolacja akustyczna stropu Kleina |
Adaptując strych na pomieszczenia mieszkalne trzeba zadbać o właściwą izolację akustyczną stropów. Po prostu odgłosy kroków, szurania, bawiących się dzieci, a nawet radia lub telewizora mogą się okazać denerwujące zwłaszcza dla starszych domowników przyzwyczajonych do ciszy.
Jednak usuwanie starych warstw podłogowych i układanie nowych powinien zaakceptować projektant, gdyż każdy przypadek jest indywidualny. Poza tym dość często stropy trzeba wzmacniać, ponieważ najczęściej nie są przystosowane do znacznie większych obciążeń wynikających ze zmiany funkcji poddasza (obciążeń użytkowych, ciężaru ścinek działowych, urządzeń sanitarnych, nowych warstw podłogowych itd.).
Najtrudniejsze do prawidłowego zaizolowania akustycznego są lekkie stropy drewniane. Do ich „wyciszenia” należy stosować wełnę mineralną o gęstości nie mniejszej niż 80 kg/m3, a podkład pod posadzką najlepiej wykonać z dwóch sklejonych ze sobą warstw sklejki lub płyt OSB. W tym przypadku wskazane jest także wykonanie sufitu podwieszonego z dodatkową warstwą izolacji akustycznej.
Ciężkie stropy żelbetowe, ceglane (Kleina), czy gęstożebrowe (Ackerman, Fert, Teriva itp.) są o wiele korzystniejsze pod względem akustycznym i zwykle wystarczy na nich wykonać tzw. podłogę pływającą. Właściwą izolację akustyczną tworzą wtedy płyty wełny mineralnej grubości 4 cm lub tzw. styropianu elastycznego grubości 3 cm.
Oczywiście w każdym przypadku niezbędne jest ułożenie na całym obwodzie pomieszczeń oraz dookoła wszelkich przewodów przechodzących przez strop – taśmy brzegowej np. z pianki polietylenowej grubości 1 cm.
1
