Co to jest brykiet torfowy? Jak powstaje? I czy można tym palić? W Internecie czytamy: Ekologiczna rewolucja w ogrzewaniu domu, brykiet torfowy podbija rynek, itp. Tylko czy to wszystko prawda?
Unijna definicja opisuje torf jako palne, miękkie, porowate lub zbite złoże osadowe pochodzenia roślinnego o wysokiej zawartości wody, dające się łatwo ciąć, o kolorze od jasnobrązowego do brunatnego. Na stronie Państwowego Instytutu Geologicznego czytamy: Torf to słabo przeobrażony osad organiczny, zwany „młodym węglem”, który zawiera zwykle poniżej 60% pierwiastkowego węgla. Dawnej powszechnie stosowany był do ogrzewania domów, dziś zastąpiły go znacznie lepsze źródła energii. I od razu wiemy, że torf jako opał to nic nowego i że nie jest to wcale najlepsze możliwe paliwo. Do ogrzewania domów torf używany był przez wieki, przede wszystkim tam, gdzie trudno było o opał tańszy i bardziej dostępny - w Finlandii, Irlandii, także u nas, np. na Pomorzu. W dwudziestoleciu międzywojennym w wioskach w okolicach Gdyni nie palono w zasadzie niczym innym.
Brykiet torfowy to naturalny torf sprasowany pod wysokim ciśnieniem, zwykle w kształcie kostek. Jego wartość opałowa wynosi około 15 MJ/kg. To jakieś 20% mniej, niż w przypadku drewna i węgla o najniższej kaloryczności. Wartość opałowa najlepszego węgla jest dwa razy większa. Brykiet torfowy to też nie jest nowy wynalazek - w Niemczech czy Szwecji stosowano go już w XIX w., także do opalania parowozów.
Wilgotność brykietu torfowego powinna wynosić do 10-15%, zawartość popiołu to 10%, zawartość siarki 0,2%. Brykiet torfowy pali się spokojnie, bez rozbłysków i strzelania. Bardzo długo utrzymuje żar (nawet do 10 godzin). W kotle i kominie nie osadza się czarna sadza. Można go używać razem z węglem i drewnem opałowym. Brykietem torfowym można palić w piecach na paliwa stałe, kozach, kominkach. Choć amatorów wieczorów przy kominku trzeba przestrzec - w przeciwieństwie do drewna palący się torf nie pachnie przyjemnie (w opiniach użytkowników często pojawia się określenie „smrodek”).
Podczas spalania brykietu torfowego powstaje dużo popiołu, ale można go wykorzystać jako nawóz w ogrodzie.
Co jest największą zaletą brykietu torfowego? Cena - paletę brykietu torfowego (1000 kg) można kupić za nieco ponad 600 zł (plus koszt transportu). Gdy węgiel drożał jak szalony po napaści Rosji na Ukrainę, atrakcyjność brykietu torfowego wzrosła. Dziś, gdy cena węgla spadła, różnica w cenie jest niewielka. Brykiet torfowy sprzedawany u nas zwykle pochodzi z Białorusi. Trzeba go przechowywać w suchym i najlepiej ciemnym miejscu.
Brykiet torfowy jest często przedstawiany jako paliwo ekologiczne. Czy tak jest w istocie? Owszem, zawiera mniej siarki niż węgiel, mniej kopci, podczas spalania powstaje mniej sadzy. Ale nazywanie go paliwem ekologicznym jest tak samo zasadne, jak mówienie o węglu groszek - ekogroszek (od 1 grudnia ubiegłego roku tej nazwy producentom czarnego złota stosować nie wolno).
Naukowcy z Centrum Ochrony Mokradeł informują: Emisje dwutlenku węgla w przeliczeniu na jednostkę pozyskanej energii podczas spalania brykietu torfowego są równie wysokie jak te, które powstają podczas spalania węgla, w związku z czym palenie torfem nasila ocieplenie klimatu w takim samym stopniu, jak palenie węglem. Jeśli chodzi o emisje szkodliwych substancji, np. rakotwórczych dioksyn, to przy spalaniu brykietów torfowych w domowych kominkach powstaje ich podobna ilość, co przy spalaniu drewna, przyczyniając się do powstawania szkodliwego smogu.
Co więcej, brykiet torfowy powstaje w następstwie niszczenia naturalnych ekosystemów torfowiskowych, w związku z czym jego produkcja jest obciążona wysokimi kosztami przyrodniczymi. Naukowcy tłumaczą, że torfowiska zapobiegają powodziom, zwiększają wilgotność powietrza, łagodzą lokalny mikroklimat, oczyszczają wodę, która przez nie przepływa, wiążą dwutlenek węgla z powietrza, co sprawia, że są największym sprzymierzeńcem człowieka w walce ze zmianami klimatu.
Skomentuj
