W zależności od przeznaczenia pomieszczenia powierzchnia okien powinna być różna, i tak:
- w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi (sypialnie, kuchnie, pokoje dzienne) powinna wynosić przynajmniej 1/8 powierzchni podłogi, ale ze względu na spore straty energii cieplnej nie więcej od 1/6 powierzchni podłogi;
- w pomieszczeniach pomocniczych (korytarze, łazienki, pomieszczenia techniczne itp.) - min. 1/12 powierzchni podłogi (dopuszcza się tu również oświetlenie tylko światłem sztucznym).
Powierzchnia okien liczona jest w świetle ościeżnicy, czyli przy skrzydłach otwartych na oścież.
W typowych pomieszczeniach mieszkalnych (sypialniach, pokojach dzieci) wskazane jest, aby okno było umieszczone:
- centralnie,
- parapet znajdował się 85 cm nad podłogą.
W dużych przestrzeniach doskonale sprawdzają się okna umieszczone w dwóch ścianach narożnych bądź przeciwległych. W pomieszczeniach pomocniczych, w których przebywa się krótko, najlepiej stosować niewielkie okna umieszczone wysoko (okna połaciowe, świetliki tunelowe). Wtedy możliwe jest zabudowanie całej powierzchni ścian.
Przykłady okien w pomieszczeniach mieszkalnych | ||
wymiar okna (szer. × wys.) |
powierzchnia | |
okna w świetle ościeżnicy [m²] | odpowiadającego mu pomieszczenia [m²] | |
120 × 150 cm | 1,28 | 7,7-10,2 |
150 × 150 cm | 1,66 | 9,8-13,0 |
180 × 150 cm | 2,04 | 12,2-16,3 |
Joanna Dąbrowska
Na zdjęciu otwierającym: W każdym pomieszczeniu powierzchnia przeszklenia powinna być dostosowana do wielkości wnętrza (fot. Deceunick)
- Energooszczędność i Koalicja Termomodernizacji
- Czy istnieją okna przez które nie widać wnętrza?
- 5 powodów, dla których warto zainwestować w kraty rolowane
- Czym się kierować przy wyborze drzwi wewnętrznych?