Zjawisko parowania szyb jest najczęściej obserwowane w okresie wiosennym i jesiennym. Wiąże się ono z większą wilgotnością powietrza, jak i większymi różnicami temperatur wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Parowanie szyb nie świadczy o wadzie ani szyby, ani okna.
Data publikacji: 2020-09-03
Data aktualizacji: 2020-09-03
Skraplanie pary wodnej na zewnętrznej powierzchni szyby zespolonej jest spowodowane bardzo wysoką izolacyjnością cieplną szyb tego typu (tj. niskim współczynnikiem przenikania ciepła Ug). Powoduje ona, że na zewnątrz pomieszczenia przedostaje się zaledwie niewielka ilość ciepłego powietrza.
Zewnętrzna szyba pozostaje więc nadal zimna (w granicach 9-10ºC) i to na niej skrapla się wilgoć w postaci pary wodnej.
Ze zjawiskiem parowania szyb na zewnętrznej stronie okna często można spotkać się na obszarach o dużej wilgotności powietrza, np. w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie w godzinach porannych powietrze może nagrzewać się szybciej niż szyby okienne. Także w zimie, jeżeli wietrząc, otworzymy szeroko okno to na zewnątrz, praktycznie od razu skrapla się wilgoć wydostająca się z pomieszczenia i jest to też zjawisko fizyczne, którego nie można uniknąć.
Zaparowana szyba w oknie (fot. E. Rosłaniec)
Jak sobie radzić z parowaniem szyb?
Nawiew powietrza jest niezbędnym elementem każdego systemu wentylacji i bezpośrednio wpływa na skuteczność jego działania.
Do końca lat 80. ubiegłego stulecia do większości domów i mieszkań powietrze dostawało się przez nieszczelności w oknach. Ostatnie 20 lat to okres produkcji coraz bardziej szczelnych okien, a w konsekwencji pojawienie się problemów z wentylacją, spowodowanych przede wszystkim brakiem nawiewu powietrza.
W przypadku, gdy wilgotność względna w pomieszczeniu przekracza 60% przy różnicy temperatury wewnątrz i na zewnątrz rzędu 20°C, może wystąpić zjawisko fizyczne, polegające na okresowej kondensacji (skropleniu się) pary wodnej na szybach od wewnątrz lub od zewnątrz. Jest to efekt naturalny, nie mający nic wspólnego z jakością wyrobu.
Musimy zrozumieć, że w powietrzu w zależności od jego temperatury może "zmieścić się" określona ilość pary wodnej. Im niższa temperatura tym szybciej nadmiar wilgoci, musi się skroplić, a skrapla się w miejscu, które ma najniższą temperaturę, w przypadku przegród zewnętrznych najczęściej jest to okno.
Nadmiar wilgoci powinien być systematycznie odprowadzany z wnętrza poprzez sprawny system wentylacji i świadome, systematyczne wietrzenie. W przeciwnym razie dochodzi do podwyższenia wilgotności powietrza w budynku, a tym samym zwiększa się ryzyko kondensacji pary wodnej.
W przypadku parowania szyb po wewnętrznej stronie pakietu szybowego, można temu zapobiec zapewniając dopływ świeżego powietrza do pomieszczeń, np. poprzez regularne wietrzenie. Bardzo często parowanie szyb wewnątrz pomieszczeń jest wynikiem złej wentylacji, dlatego w pierwszej kolejności należy sprawdzić działanie wentylacji grawitacyjnej lub zastąpić ją wentylacją mechaniczną.
Dodatkowo można zdecydować się na okna z mikrowentylacją, która zapewnia stały dopływ świeżego powietrza do pomieszczenia.
Drugą przyczyną skraplania się pary wodnej na szybach jest zbyt duża wilgotność powietrza. Warto zatem w pomieszczeniach narażonych na występowanie wilgotności zastosować oszklenie o niskim współczynniku przenikania ciepła Ug, z ciepłą ramką dystansową.
Najlepiej, gdy ramka wykonana jest ze stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego, ponieważ zmniejsza to prawdopodobieństwo wystąpienia tzw. mostka termicznego (miejsce o gorszych parametrach termoizolacyjnych, przez które następuje ucieczka ciepła).
Należy jednak podkreślić, że nawet najlepsza szyba okienna nie wyeliminuje parowania szyb przy zbyt dużej wilgotności w pomieszczeniu. W takim przypadku wskazane jest wyposażenie okna w odpowiednie urządzenia nawiewne, czyli nawiewniki.
Zaparowane szyby to typowy objaw złego działania wentylacji. Najłatwiej poprawić ją montując nawiewniki w górnej części okna (fot. Brevis)
Nawiewniki - sposób na zaparowane szyby
Nawiewnik to urządzenie montowane w oknie lub w ścianie, które umożliwia doprowadzenie powietrza do pomieszczeń nawet przy szczelnie zamkniętych oknach. Powinno się to odbywać w sposób ciągły, kontrolowany oraz w ilości zgodnej z obowiązującymi przepisami. Dostępne na rynku produkty różnią się wydajnością (ilością dostarczanego powietrza) oraz izolacyjnością akustyczną, czyli ochroną przed hałasem zewnętrznym.
Wyróżniamy 3 grupy nawiewników:
higrosterowane - działające automatycznie, w których czujnik (taśma poliamidowa), reagując na zmiany poziomu wilgotności względnej w pomieszczeniu, zmienia otwarcie nawiewnika. Nawiewniki higrosterowane nie wymagają obsługi użytkownika, jednak mają możliwość ustawienia blokady w pozycji przepływu minimalnego;
Nawiewnik higrosterowany zwiększa strumień nawiewanego powietrza, jeśli jego wilgotność w pomieszczeniu rośnie (fot. Aereco)
ciśnieniowe (samoregulujące) - wielkość przepływu zależy od różnicy ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia. Wraz z jej wzrostem zwiększa się napływ powietrza. Nawiewnik musi mieć ograniczenie - blokadę w okapie lub nawiewniku – która przy określonej wydajności nie pozwoli na zwiększenie przepływu, np. w przypadku silnego podmuchu wiatru;
sterowane ręcznie - użytkownik ręcznie reguluje stopień otwarcia nawiewnika, a więc decyduje o ilości dostarczanego powietrza. Nawiewniki sterowane ręcznie nie chronią jednak przed nadmiernym napływem powietrza oraz nie uwzględniają zmian parametrów powietrza wewnętrznego.
Monika Łastowska, Andrzej Kowalski fot. otwierająca: E. Rosłaniec
Czyli rozumiem, ze to nie wina pakietu szybowego, a nadmiaru wilgoci, która nie była odprowadzona po kąpieli? Brak wentylacji - odwieczny problem.
Gość Mam sposób
18-11-2019 22:02
Problem mam tylko w łazience po gorącej kąpieli, gdy para wodna osadza się wszędzie, na płytkach i na oknie dachowym. O ile płytki, to nie problem, bo zanim woda ścieknie to zdąży odparować, o tyle z okna woda kapie... Normalnie okno wcale nie paruje. Jak dla mnie, jedyny sposób, ...
7
