Masy samopoziomujące - rodzaje i zastosowanie

Podkłady samopoziomujące nie wymagają dodatkowych zabiegów: za­cierania, zagęszczania, poziomowania. Mogą stanowić warstwę wyrównawczą lub pełnić rolę samodzielnej posadzki (np. w warsztacie lub garażu). Kupuje się je najczęściej w postaci suchej mieszanki przeznaczonej do rozrobienia wodą lub dwuskładnikowych komponentów. Większość mas samopoziomujących można wylewać ręcznie lub mechanicznie. W warunkach domowych, przy niewiel­kim zakresie robót, można masę przygotować w wiadrze, wykorzystując do mieszania wiertarkę wolnoobrotową ze specjalnym mieszadłem.

Masę wylewa się pasami i rozprowadza pacą. Powietrze można usunąć specjalnym kolczastym wałkiem odpowietrzającym. W większości przypadków po podkładzie można chodzić po ok. 3 godzinach, a po 24 godzinach można przyklejać płytki. Przed wylaniem podłoże musi być zagruntowane.

 

Masy cementowe stanowią kompozycje cementów, z dodatkiem polimerów oraz środków modyfikujących (np. plastyfikujących). Stosuje się je do wyrównywania podłoży pod posadzki z kamienia naturalnego, płytek ceramicznych i klinkierowych, drewna i tworzyw sztucznych lub pod wykładziny dywanowe. Podłożem pod masę może być: beton, jastrych cementowy lub anhydrytowy, lastryko, płyty gipsowe, płytki ceramiczne i kamienne, drewno i płyty drewnopochodne, PVC. Masy mają najczęściej postać suchej mieszanki przeznaczonej do rozrobienia wodą. Zużycie wynosi 1,5-2 kg/m² przy grubości warstwy 1 mm.

 

Masy anhydrytowe produkowane są na bazie gipsu naturalnego, czyli anhydrytu (bezwodnego siarczanu wap­nia). Zamiennie stosuje się także gips syntetyczny, który ma podobne właściwości. Wypełniaczem jest piasek. Podkłady anhydrytowe są odporne na uszkodzenia i wysoką temperaturę (nadają się do ogrzewania podłogowego). Można je stosować w pomieszczeniach suchych. Można z nich wykonywać warstwy wyrównawcze pod posadzki drewniane, płytki podłogowe, wykładziny dywanowe, PVC.

 

Masy żywiczne służą do wykonywania wierzchniej warstwy podłogi i zastępują inne pokrycia. Wykonuje się je na bazie żywic syntetycznych (epoksydowych, poliuretanowych, akrylowych, epoksydowo-poliuretanowych, poliestrowych). Mają bardzo dobrą przyczepność do podłoża betonowego, wysoką wytrzymałość i odporność na ścieranie. Są odporne na działanie związków chemicznych. Mają krótki czas utwardzania. Można je dowol­nie barwić. Są łatwe do utrzymania w czystości.