Szpachlówki i gładzie - Twoi sprzymierzeńcy w remoncie

Masy szpachlowe (szpachlówki) i gładzie służą do naprawiania i wyrównywania powierzchni przed malowaniem (ściany, sufity, stolarka okienna i drzwiowa) lub pokryciem okładziną (ściany, podłogi). Wyrównanie podłoża jest szczególnie istotne przy stosowaniu nowoczesnych materiałów okładzinowych, które często są prze­znaczone do przyklejania na bardzo cienką spoinę klejową i dlatego wymagają bardzo gładkiej powierzchni. Wyrównanie powierzchni jest najczęściej połączone z naprawą uszkodzeń: wypełnianiem ubytków, szczelin, rys, wystających lub widocznych połączeń płyt albo styków tapety. Szpachlówki składają się ze spoiwa, rozcieńczalnika i wypełniacza. Na rynku dostępne są szpachlówki i masy przeznaczone do różnych typów podłoży.

Najbardziej popularne są szpachlówki gipsowe, w których spoiwem jest gips. Stosuje się je do szpachlowania ścian i sufitów wewnątrz budynku. Mają postać proszku przeznaczonego do rozmieszania z wodą. Nadają się do stosowania na prawie wszystkie typy podłoży: beton, gazobeton, mur z cegły, ściany tynkowane (tynkiem cementowym i cementowo-wapiennym), podłoża gipsowe (płyty g-k), drewno i materiały drewnopochodne, pomalowane tapety tekstylne. Elementy stalowe nie chronione powłoką ochronną (farbą, ocynkiem) nie mogą stykać się z gipsem, gdyż powoduje on rdzewienie stali.

Szpachlówki wykorzystuje się do wypełniania dużych i małych ubytków w tynku, spoinowania i szpachlowania złączy płyt gipsowo-kartonowych i gipsowo-włóknowych, szpachlowania styków tapet lub wykonywania gładzi na ścianach i sufitach przed malowaniem. Szpachlówki gipsowe występują w różnych odmianach: szybkowiążące, wolnowiążące (zawierają dodatki opóźniające proces wiązania), o zwiększonej elastyczności lub twardości. Dają równą powierzchnię o gładkiej fakturze i grubości warstwy od 1 do 3 mm. Mają kolor biały lub szary. Zużycie waha się od 1 do 1,75 kg/m² (przy grubości warstwy 1 mm).

 

W szpachlówkach cementowych spoiwem jest cement z dodatkiem piasku, rozcieńczalnikiem jest woda. Dodanie utwardzacza zwiększa wytrzymałość. Szpachlówki cementowe stosuje się przede wszystkim do szpachlowania posadzek. Nadają się na podłoża: betonowe (z betonu zwykłego lub lekkiego), drewniane oraz ceramiczne (w przypadku podłoża ceramicznego dobrze jest najpierw skontrolować jego przyczepność). Mają postać proszku lub masy gotowej do użycia. Charakteryzują się dużą twardością i są bardzo trwałe. Zużycie wynosi ok. 2 kg/m² przy grubości warstwy 1 mm. W szpachlówkach polimerowych spoiwem jest dyspersja polimerowa, rozcieńczalnikiem woda, a wypełniacz jest mineralny (np. biały dolomit z ewentualnym dodatkiem granulek z tworzywa sztucznego).

Można je stosować do wyrównywania podłoży (dużych i małych powierzchni) z: betonu (zwykłego i lekkiego), cegły, tynku (cementowego i cementowo-wapiennego), drewna, płyt g-k, tapet tekstylnych (malowanych), papierowych oraz z włókna szklanego. Zależnie od przeznaczenia zawierają różne dodatki, np. zwiększające elastyczność (szpachlówkę taką można dłużej rozprowadzać bez obawy wyschnięcia), przeciwpleśniowe (przeznaczone do stosowania w pomieszczeniach mokrych).

W wersji standardowej mają kolor biały lub szary. Szpachlówki zawierające środki przeciwpleśniowe mają barwę szaro-zieloną. Występują w postaci gotowej do użytku masy, cza­sami w postaci suchej mieszanki do zarobienia wodą. Do wypełniania głębokich ubytków najlepiej nadają się odmiany gruboziarniste. Szpachlówki można nakładać szpachlą, pędzlem, wałkiem, a niektóre nawet natryskiem. Zużycie zależy od rodzaju podłoża; jeden litr starcza na pokrycie powierzchni 0,3-0,6 m².

Szpachlówki do drewna i metalu

Szpachlówki przeznaczone tylko do drewna i metalu są najczęściej rozpuszczalnikowe. Spoiwem jest lateks akrylowy, alkid lub nitroceluloza, a rozcieńczalnikiem – benzyna lakowa, węglowodory aromatyczne (np. ksylen), estry alkoholowe. Jako dodatek stosuje się mączkę drzewną. Szpachlówki mają postać gotowej do użytku masy lub płynnego spoiwa, które miesza się z pyłem drzewnym. Są produkowane w różnych kolorach, odpowiadających barwom naturalnego drewna różnych gatunków. Po wyschnięciu można je w dowolny sposób obrabiać: ciąć, szlifować papierem ściernym, lakierować, malować, wbijać gwoździe, wkręcać wkręty.