Nie tylko cement: Wprowadzenie do elastycznych i specjalistycznych zapraw klejowych

Dzielą się na:

Podłoże pod zaprawy cienkowarstwowe musi być bardzo równe - do wyrównywania stosuje się najczęściej specjalne zaprawy wyrównujące. Zaprawy klejowe cementowe mają najczęściej postać suchych mieszanek przeznaczonych do zarobienia wodą. Ilość dodanej wody ustala się w zależności od żądanej konsystencji mieszan­ki, która zależy m.in. od wielkości płytek. Zaprawy występują w wersji standardowej, półelastycznej oraz elastycznej.

Zaprawy zwykłe stosowane są do przyklejania płytek na typowych podłożach (beton, tynk), półelastyczne na podłożach o mniejszej sztywności np. płytach gipsowo-kartonowych. Zaprawy elastyczne stosuje się do przyklejania płytek w miejscach narażonych na zmiany temperatury, niestabilne podłoża np. z płyt drewnopochodnych, na starych płytkach ceramicznych, ścianach pokrytych farbą olejną.

Sytuacja taka występuje w przypadku wszystkich okładzin na zewnątrz budynku (na elewacjach, balkonach, tarasach, schodach zewnętrznych), a wewnątrz budynku - przy ogrzewaniu podłogowym, na ścianach z bloczków gipsowych, płyt gipsowo-kartonowych i z betonu komórkowego, a także na podłogach narażonych na podwyższone obciążenia (np. ciężkie regały). Pod wpływem zmian temperatury lub dużego obciążenia płytki odkształcają się, wskutek czego między nie odkształconym podłożem i okładziną powstają naprężenia, które musi przenieść warstwa za­prawy klejowej. Zaprawę elastyczną można też uzyskać przez dodanie do zwykłej zaprawy emulsji uelastyczniającej. Na rynku dostępne są też zaprawy cementowe modyfikowane polimerami.

 

Oprócz podstawowych rodzajów zapraw klejowych produkowane są również zaprawy specjalne do przykleja­nia płyt marmurowych czy gresu o dużych wymiarach, oraz kleje używane przy naprawach lub na bardzo nietypowych podłożach. Są to kleje żywiczne (np. akrylowe, poliuretanowe, epoksydowe). Mają postać gotowej do użytku pasty lub występują w postaci dwuskładnikowej. Charakteryzują się dużą elastycznością. Nadają się do przyklejania płytek na różne podłoża: betonowe, tynkowane, metalowe, drewnopochodne (np. płyty wiórowe), PVC, płytki ceramiczne. Zaprawę klejową dobiera się zależnie od rodzaju podłoża, grubości warstwy kleju (która zależy m.in. od stopnia wyrównania podłoża), rodzaju i wielkości płytek (niektóre zaprawy nie nadają się do przyklejania dużych płytek). Informacji dotyczącej właściwości i zakresu stosowania należy szukać na opakowaniu.