Najpopularniejszym sposobem wykończenia ścian jest tynkowanie. Taką przegrodę można potem np. pomalować, wytapetować lub ozdobić okładziną ścienną. Decyzję warto uzależnić nie tylko od walorów estetycznych danego pokrycia, ale także jego własności użytkowych oraz stanu ścian, które mają być nim udekorowane.
Czym charakteryzują się tynki cementowo-wapienne?
Najbardziej rozpowszechnionym sposobem wykończenia ścian wewnętrznych jest zastosowanie tynku cementowo-wapiennego. Produkty te charakteryzują się dużą wytrzymałością oraz odpornością na zawilgocenie. Można je stosować we wszystkich pomieszczeniach, również w tych o podwyższonej wilgotności - łazienkach, kuchniach, pralniach - zwłaszcza jako podłoże przewidziane do malowania lub tapetowania oraz jako podkład pod płytki ceramiczne. Ich wadą jest długi czas schnięcia (ok. 4 tygodnie) oraz uciążliwość przygotowania zaprawy tynkarskiej na budowie.
Dlatego w budownictwie jednorodzinnym najczęściej wykorzystuje się gotowe mieszanki, gwarantujące wysoką jakość pokrycia. Takie tynki nakłada się ręcznie lub - przy dużej powierzchni - agregatem tynkarskim, na podłoża o maksymalnej wilgotności 3%. Tynkowanie odbywa się najczęściej w jednym (jeśli kolejną warstwą będzie gładź) lub dwóch cyklach technologicznych - cienka obrzutka i narzut. Przeciętna grubość tynku wynosi 15-20 mm, przy czym, w razie konieczności, można dodać warstwę po związaniu poprzedniej.
Gdzie można stosować tynki gipsowe?
Tynki gipsowe przewidziane są do wykończenia ścian i sufitów pomieszczeń, w których wilgotność utrzymuje się stale na niskim poziomie (do 70%). Ponieważ przy ich użyciu uzyskuje się najbardziej gładkie powierzchnie, tego rodzaju tynki są dobrym podłożem pod powłoki malarskie i tapety. Ich zaletą jest krótki czas schnięcia - po ok. 14 dniach można przystąpić do dalszych prac. Największą wadą jest podatność na uszkodzenia, co wynika z tego, że tynk gipsowy jest znacznie bardziej miękki od cementowo-wapiennego (choć w sprzedaży są już tynki gipsowe o zwiększonej twardości).
Czym są tynki japońskie?
To materiał, który po wymieszaniu z wodą nakłada się na ścianę za pomocą pacy. Składa się ze spoiwa, barwników oraz dodatków, takich jak bawełna, jedwab czy brokat. Tynki japońskie nadają wnętrzu elegancji oraz poprawiają jego akustykę. Ponieważ warstwa ma ok. 2-3 mm grubości, można pod nią ukryć niewielkie niedoskonałości ścian. Zaletą takiego pokrycia jest możliwość wielokrotnego użycia - powłokę po namoczeniu da się usunąć, a zdjęty materiał, po zarobieniu wodą, ponownie ułożyć w innym miejscu.
