O przyłączeniu działki do sieci elektrycznej najlepiej pomyśleć jeszcze przed rozpoczęciem budowy domu. Kolejnym zadaniem jest sporządzenie projektu instalacji - należy je zlecić elektrykowi z uprawnieniami. Rolą specjalisty jest też wykonanie instalacji i podłączenie osprzętu elektroinstalacyjnego.
Docelowe czy budowlane?
Przyłącze może być wykonane jako docelowe lub budowlane, zwane prowizorką. Jeżeli na działce nie ma żadnego budynku, choćby gospodarczego, przyłącze będzie wykonane jako budowlane, co wiąże się z wyższymi opłatami za energię elektryczną (tzw. prąd budowlany). Jednak przyłącze budowlane warto od razu wykonać tak, aby w przyszłości mogło posłużyć za docelowe (docelowa lokalizacja licznika i odpowiednio grube przewody). Wówczas po zakończeniu budowy wystarczy podpisać nową umowę, a żadne zmiany techniczne w przyłączu nie będą potrzebne.
Przyłącze do sieci - w ziemi czy napowietrzne?
Z wnioskiem do lokalnego zakładu energetycznego o przyłączenie do sieci powinno się wystąpić jak najwcześniej. To dlatego, że procedury mogą trwać nawet kilka miesięcy.
Sporządzenie projektu przyłącza - i jego późniejsze wykonanie - to zadanie dla elektryka z uprawnieniami. Jeżeli biegnie ono przez działki sąsiadów, do dokumentacji trzeba dołączyć ich zgody. Samo przyłącze nie jest zbyt skomplikowane. Głównym jego elementem są przewody łączące nieruchomość z siecią energetyczną. Na ich końcu znajduje się złącze, czyli skrzynka, którą umieszcza się przeważnie w linii ogrodzenia posesji, do której prowadzi przyłącze. W skrzynce znajduje się licznik energii i osprzęt zabezpieczający. Przyłącze można wykonać na dwa sposoby - prowadząc kable w ziemi lub jako napowietrzne. Zaletą pierwszego rozwiązania jest to, że kable są znacznie mniej podatne na uszkodzenia, np. przez piorun lub połamane drzewo. Z kolei przyłącza napowietrzne są tańsze i łatwiejsze do wykonania.
Dlaczego stosuje się zabezpieczenia przeciwprzepięciowe?
Bezpieczniki chroniące obwód elektryczny przed skutkami zwarcia lub przeciążenia to wyłączniki nadmiarowo-prądowe, chroniące odbiorniki szczególnie wrażliwe na chwilowe skoki napięcia wielokrotnie przekraczające wartość nominalną 230 V.
Charakterystykę prądowo-czasową oznacza się literami B, C lub D i dobiera w zależności od tzw. prądu rozruchu odbiorników:
o charakterystyce B - do oświetlenia i urządzeń grzewczych,
o charakterystyce C - do silników i transformatorów, ponieważ takie wyłączniki pozwalają na pobór znacznie wyższego prądu rozruchowego przez krótki czas,
o charakterystyce D - do silników elektrycznych o szczególnie trudnym rozruchu (takich, które startują pod obciążeniem np., w pompach hydroforowych).
Skoki te wywołane są głównie wyładowaniami atmosferycznymi. Zabezpieczenia takie powinny być stosowane szczególnie w obwodach zasilających komputer i inne urządzenia elektroniczne. Standardowo w domu montowany jest w rozdzielnicy głównej ogranicznik przeciwprzepięciowy dla całej instalacji, a bezpośrednio przy urządzeniach elektronicznych instalowane są tzw. listwy przeciwprzepięciowe. Charakteryzują je dwa parametry: prąd nominalny i charakterystyka prądowo-czasowa.
Po zadziałaniu ogranicznika należy go wymienić, co sygnalizuje zmiana barwy w okienku kontrolnym.
