Ściany zewnętrzne i stropy powinny być wytrzymałe, zapewniać dobrą izolacyjność cieplną i stanowić barierę dla hałasu. Aby uzyskać pożądany efekt, trzeba wybrać odpowiednie materiały i technologię budowy.
Pożądane cechy ścian
Ściany przenoszą rozmaite obciążenia – stropy, dach, ale też własny ciężar czy parcie wiatru. Muszą być więc odpowiednio wytrzymałe. Zapewniają to takie materiały, jak beton zwykły, ceramika i silikaty – czyli budulce najczęściej stosowane w budownictwie jednorodzinnym. Ponieważ jednak takie domy nie są zbyt wysokie, powstające obciążenia mogą znieść również mniej odporne materiały – beton komórkowy czy ceramika poryzowana. Miejsca szczególnie obciążone, np. fi lary międzyokienne, nadproża i wieńce, wykonuje się przeważnie z betonu zbrojonego, czyli materiału solidniejszego niż reszta przegrody.
Bardzo ważna jest też ciepłochronność ścian. To od niej bowiem zależą późniejsze koszty ogrzewania budynku. Określa ją wartość współczynnika przenikania ciepła U. Obecnie może on wynosić maksymalnie 0,23 W/(m2·K), ale już od 2021 r. wartość będzie obniżona do 0,20. Dlatego budując dom teraz, warto pomyśleć, aby spełniał on standardy również w przyszłości. Co prawda koszty inwestycyjne będą nieco wyższe, ale i tak będzie to bardziej opłacalne, niż przeprowadzanie za kilka lat remontu. Budując nieco na zapas będziemy mieć przez lata pewność, że nasz dom ma nie gorszy standard niż nowe budynki. Będzie to też istotne dla jego wartości w razie odsprzedaży.
Inną ważną cechą ścian jest ich zdolność do gromadzenia, czyli akumulacji ciepła. Dzięki temu parametrowi, temperatura w domu jest stabilna, nawet jeżeli ogrzewanie nie działa stale. Ponadto duża zdolność do akumulacji oznacza, że dom jest latem mniej podatny na przegrzanie. Dobrą akumulacyjnością charakteryzują się ściany wykonane z ciężkich materiałów, np. betonu, pełnej cegły i silikatów.
Zdolność do tłumienia hałasu – to cecha ściany, którą powinni brać pod uwagę szczególnie ci inwestorzy, którzy realizują budowę na posesji zlokalizowanej przy ruchliwej drodze, linii kolejowej lub w pobliżu innego źródła hałasu (warsztat samochodowy, obiekt przemysłowy, sklep itp.). Do tłumienia dźwięków najlepiej nadają się beton, pełna cegła i silikaty, czyli budulce o dużej gęstości i masie. Zdecydowanie najlepsze są pod tym względem ściany trójwarstwowe z ociepleniem z wełny mineralnej i z pustką powietrzną. Natomiast w ścianach dwuwarstwowych wykończonych tynkiem nie ma różnicy pomiędzy wełną mineralną i styropianem.
Trzeba jednak podkreślić, że hałas przenika głównie przez okna. Tłumią go znacznie gorzej niż ściany, dlatego od strony źródła hałasu należy ich zaplanować jak najmniej.
Ściany muszą być szczelne – nie powinno przez nie przenikać powietrze. Uzyskaniu takich murów sprzyja dokładne wypełnienie wszystkich spoin zaprawą. W ścianach z pustymi spoinami pionowymi warto zaś zastosować tradycyjny, gruby tynk wewnętrzny i trzeba dbać o staranne ułożenie izolacji.
Kolejnym parametrem jest paroprzepuszczalność. W dobrze zaprojektowanych przegrodach, nawet jeśli para wodna wniknie do środka, to nie ulegnie tam skropleniu. W ostateczności, kondensacja będzie niewielka, a wilgoć całkowicie odparuje w sezonie letnim. Jest to możliwe dzięki odpowiedniemu skonstruowaniu warstw i użyciu właściwych materiałów. Są one opisane w projekcie i nie wolno ich zmieniać bez konsultacji z architektem.
Wygląd ścian jest kwestią gustu. Inwestorzy, którym podoba się tynk, wybiorą mur jedno- lub dwuwarstwowy. Elewacja z cegły jest zaś stosowana przeważnie w przypadku przegród trójwarstwowych. Jeśli ściany pokryjemy drewnem, musimy się liczyć z koniecznością jego regularnego impregnowania.
Niezależnie od wybranej technologii i zastosowanych materiałów, na estetykę ścian ogromny wpływ ma starannie wykonane, a na etapie eksploatacji – dbałość o elewację.
