Oświetlenie wewnętrzne można podzielić na:
- ogólne, którego celem jest rozproszenie mroku; stosuje się lampy i kinkiety kierujące światło na ściany i sufit,
- miejscowe, padające bezpośrednio na oświetlaną powierzchnię; stosuje się do oświetlenia miejsc pracy (biurek, stołów, blatów roboczych), często w połączeniu z oświetleniem ogólnym,
- punktowe, akcentujące tylko pewne fragmenty wnętrza przez skierowanie w te miejsca wiązki światła (o natężeniu przynajmniej 3-krotnie większym niż przy oświetleniu ogólnym); stosuje się do oświetlenia obrazów, kolekcji itp. Do oświetlania mieszkań stosuje się żarówki zwykłe, halogenowe i świetlówki.
Oprawy oświetleniowe dzielą się:
- ze względu na lokalizację na: sufitowe i stropowe, ścienne, meblowe,
- ze względu na konstrukcję na: otwarte, w których źródła światła (żarówki) są widoczne oraz
zamknięte, w których żarówki są niewidoczne.
Zasadniczymi częściami opraw są klosze i odbłyśniki. Przez zastosowanie odpowiedniej oprawy można uzyskać różnego rodzaju oświetlenie wnętrza:
- bezpośrednie - dające ostre cienie, stosowane na zewnątrz lub wewnątrz bezpośrednio przy stanowisku pracy,
- rozproszone - uzyskiwane przez zawieszenie oprawy na odpowiedniej wysokości nad miejscem oświetlonym lub zastosowanie u dołu oprawy klosza ze szkła mlecznego; czynności te mają na celu zmniejszenie olśnienia i zwiększenie równomierności oświetlenia,
- pośrednie - uzyskiwane przez skierowanie strumienia światła do góry, który odbijając się następnie od sufitu i ścian oświetla pomieszczenie dając oświetlenie bardzo równomierne, łagodne, nie wywołujące olśnienia - rozwiązanie mało ekonomiczne, wykorzystujące jedynie odbity strumień świetlny.
Oprawy sufitowe mogą być montowane bezpośrednio do stropu lub podwieszone, przystosowane do obsługi jednej lub kilku lamp. Podwieszenie może być sztywne (pręty z drewna lub metalu) lub wiotkie (linka). W niektórych modelach konstrukcja podwieszenia (np. sprężyna) umożliwia regulowanie wysokości zawieszenia. Lampy są ustawione w stałej pozycji lub możliwe jest regulowanie kąta ustawienia. Oddzielną grupę stanowią oprawy przeznaczone do sufitów podwieszanych. Są najczęściej przystosowane do lamp żarowych halogenowych lub fluorescencyjnych. Mogą być wpuszczane w sufit lub wystające.
Mają różne średnice, dostosowane do otworów instalacyjnych o różnych wymiarach. Często żarówka jest umieszczona w kulistej obrotowej czaszy, dzięki czemu możliwe jest kierowanie strumieniem światła. Oprawy mogą być wyposażone w dodatkowe elementy ozdobne, na przykład kolorowe lub metaliczne pierścienie (szklane, mosiężne, chromowane), pojedyncze, podwójne lub potrójne, płaskie, owalne, wystające z sufitu.
Mają różne średnice, dostosowane do otworów instalacyjnych o różnych wymiarach. Często żarówka jest umieszczona w kulistej obrotowej czaszy, dzięki czemu możliwe jest kierowanie strumieniem światła. Oprawy mogą być wyposażone w dodatkowe elementy ozdobne, na przykład kolorowe lub metaliczne pierścienie (szklane, mosiężne, chromowane), pojedyncze, podwójne lub potrójne, płaskie, owalne, wystające z sufitu.
Oprawy ścienne to przede wszystkim kinkiety i reflektorki. Mogą być pojedyncze, podwójne, potrójne. Najczęściej istnieje możliwość zmiany kierunku strumienia świetlnego.
Oprawy meblowe dostępne są w wersji wpuszczanej (do montażu w półkach o standardowej grubości 20 mm), przykręcanej, przypinanej (np. do półki) lub stojącej. Oprawy wpuszczane i przykręcane (halogenowe i zwykłe) stosuje się do oświetlenia regałów, barków, gablot (np. ze szkłem), biurek. Często mają postać reflektorków o różnych kształtach i kolorach. Mogą być wyposażone w aluminiowy odbłyśnik. Dostępne są specjalne oprawy do mebli kuchennych i łazienkowych.
Oprawy stojące to różnego rodzaju lampy: biurkowe, stołowe, podłogowe, nocne itp. Mogą być zwykłe lub halogenowe. Często mają regulowany kąt nachylenia w poziomie i w pionie lub składane ramiona. Oprawy mają obudowy wykonane z blachy lakierowanej, anodowanej, chromowane, żeliwne, aluminiowe, mosiężne, mosiężne pozłacane.
fot. otwierająca: Milantex