Naprawa izolacji podpłytkowej na tarasie

Czego dowiesz się z artykułu?

Na szczęście, od lat dostępne są coraz lepsze preparaty, umożliwiające wykonanie zarówno bardzo solidnej izolacji tarasu pod płytkami, przyklejenie ich samych oraz zafugowanie spoin. Problem tkwi raczej w tym, że część projektantów i wykonawców w ogóle nie korzysta z takich nowoczesnych rozwiązań, albo nie wykazuje należytej staranności w hydroizolacji tarasu czy balkonu i klejeniu płytek. Wystarczą drobne z pozoru błędy, żeby zniweczyć cały efekt. Na przykład nadmiernie rozrzedzona masa do fugowania po związaniu zbytnio się skurczy oraz sama będzie porowata, a to oznacza już otwarcie drogi wnikaniu wody.

Odpadające płytki na tarasie lub balkonie - co robić?

Bardzo ważne jest więc określenie czy przyczyną kłopotów i odpadania płytek na tarasie jest wadliwe ułożenie samych warstw wierzchnich (płytki, klej, fugi izolacja pod płytkami), czy też zasadnicze wady głębiej położonych warstw, takich jak warstwa spadkowa, płyta nośna tarasu, podbudowa pod płytą.

Tymi sięgającymi głęboko wadami zajmiemy się w drugiej części tekstu. Najpierw omówimy zaś sposoby wykonania dobrej izolacji pod płytkami. Zalecane sposoby klejenia płytek oraz ich fugowania. To jest bowiem niejako część wspólna przy każdym remoncie tarasu lub balkonu. Zastrzegamy jednak, że jeżeli uszkodzenia sięgają głębiej, niż do warstwy izolacji podpłytkowej, to trzeba się liczyć z koniecznością poważnych napraw.

Jak wykonać izolację pod płytkami na tarasie lub balkonie?

Jeżeli warstwa do której przyklejane są płytki, czyli tzw. warstwa spadkowa jest w dobrym stanie, przede wszystkim nie jest spękana, to po jej starannym oczyszczeniu i ewentualnym uzupełnieniu ubytków można przystąpić do wykonania izolacji podpłytkowej.

Ta sama masa może posłużyć do wykonania izolacji, przyklejenia płytek na tarasie oraz ich zafugowania, fot. REMMERS

W starych domach izolacji tarasu nie wykonywano wcale, następnie zaczęto wykorzystywać różnego rodzaju tzw. płynne folie, obecnie zaś najczęściej stosuje się tzw. mikrozaprawy, nazywane niekiedy również szlamami izolacyjnymi. Warto polecić właśnie je, gdyż efekty ich zastosowania są dobre, sama aplikacja nie jest trudna, zaś warstwa mikrozaprawy bardzo dobrze łączy się z klejem do płytek.

Warto dodać, że dostępne są również produkty, które mogą pełnić równocześnie rolę warstwy uszczelniającej taras oraz kleju do płytek. Ich zastosowanie upraszcza całe przedsięwzięcie wykonania izolacji pod płytkami. Oczywiście, nie znaczy to, że na surowe podłoże od razu przyklejamy płytki. Najpierw zalecane jest pokrycie całej powierzchni tarasu lub balkonu dwoma warstwami takiej mikrozaprawy. W ten sposób uzyskujemy izolację podpłytkową. Ponadto na styku ze ścianami należy użyć specjalnych taśm uszczelniających. Stosuje się je zawsze w miejscach, gdzie występują większe ruchy pomiędzy przegrodami i użytymi materiałami.

Klejenie płytek na tarasie - te błędy są popełniane najczęściej!

Podstawowa zasada mówi, że nie wolno dopuścić do sytuacji, w której pod przyklejonymi płytkami pozostają puste przestrzenie. W takie miejsca może bowiem wnikać woda, która następnie zamarza, niszcząc strukturę kleju.

Dlatego najbardziej polecaną metodą jest tzw. klejenie mokre na mokre, gdzie klejem pokrywa się zarówno podłoże, jak i płytkę. Przyklejaną na tarasie płytką należy przy tym poruszać lekko na boki na etapie dociskania jej do podłoża. W ten sposób klej zostaje równomiernie rozprowdzony, zaś jego nadmiar lekko wyciśnięty na boki. Trzeba przy tym stosować się do zaleceń producenta odnośnie wielkości zębów pacy. Generalnie, znacznie łatwiej jest dobrze przykleić płytki o niewielkich wymiarach, do 50 × 50 cm, niż modne obecnie płyty wielkoformatowe.

Co bardzo ważne, im większe płytki na tarasie, tym bardziej warto stosować kleje o zwiększonej rozpływności, czyli o niezbyt gęstej, bardzo plastycznej konsystencji. Jednak pod żadnym pozorem nie wolno rozrzedzać kleju dodając do niego więcej wody, niż dopuszcza producent. Po związaniu taki klej będzie miał gorsze parametry, zaś jego struktura będzie bardziej porowata. Do przyklejania płytek na zewnątrz warto stosować kleje najwyższej jakości, tzw. odkształcalne, dopuszczone do stosowania również na tzw. podłożach krytycznych. Taki klej będzie po prostu lepiej znosił ewentualne ruchy podłoża oraz naprężenia wynikające chociażby z rozgrzewania się płytek pod wpływem słońca.

Fugowanie płytek na tarasie

Fugi pomiędzy płytkami na tarasach i balkonach muszą być wyjątkowo szczelne. Są narażone nie tylko na działanie deszczu, ale nawet na zaleganie topniejącego powoli śniegu. Trzeba więc stosować produkty najwyższej jakości. Atrakcyjnym rozwiązaniem jest przy tym możliwość użycia do fugowania tej samej masy, którą zastosowano jako izolację podpłytkową oraz klej. Może być ona przy tym barwiona na kilka popularnych kolorów za pomocą pigmentów oferowanych w systemie przez producenta.

Zaleca się stosowanie na tarasach i balkonach dość szerokich fug, minimum 5 mm, co jest nieco na przekór modzie na bezfugowe układanie płytek. Jednak szczególnie na zewnątrz pomieszczeń takie postępowanie jest w pełni uzasadnione. Fugi umożliwiają bowiem kompensowanie naprężeń, które powstają pomiędzy płytkami chociażby w wyniku ich nagrzewania przez słońce.

Uwaga! Gdy taras ma dużą powierzchnię, może być konieczne wykonanie nie tylko fug pomiędzy płytkami, ale i szczelin dylatacyjnych - sięgających do warstwy spadkowej i wypełnionych masą silikonową.

Problemy z tarasem

Solidna warstwa uszczelniająca wykonana pod płytkami jest absolutnie konieczna, lecz sama nigdy nie zapewni trwałości i szczelności. Jeżeli położone poniżej niej elementy tarasu i balkonu będą od początku źle wykonane, uszkodzone lub niestabilne, to i ona najpewniej długo nie wytrzyma. Na przykład, jeżeli płyta tarasu zacznie pękać, zaś jej fragmenty będą się przesuwać, to i w wyżej położonych warstwach uszczelniających pojawią się w końcu pęknięcia i nieuchronnie utraci ona szczelność. Można to przyrównać do sytuacji, w której fundamenty budynku okazują się niestabilne i całość zaczyna osiadać nierównomiernie, zaś ściany pękają.

Dlatego konieczne może się okazać nie tylko wykonanie nowego uszczelnienia pod płytkami oraz przyklejenie ich samych, lecz rozebranie niżej położonych warstw. Potem trzeba je odtworzyć, nie popełniając po raz kolejny tych samych błędów. W skrajnych przypadkach wymiany może wymagać absolutnie wszystko. Czyli trzeba usunąć nie tylko betonową płytę nośną tarasu, ale nawet znajdującą się pod nią podbudowę. Jeżeli tę pierwotnie wykonano źle, to naprawianie wyżej położonych warstw mija się z celem - po kilku latach znów wszystko będzie kwalifikowało się do remontu.

Przeczytaj

Może cię zainteresować

Dlaczego płyty z poliwęglanu profilowanego to idealny... Jak odnowić drewniany taras? Wystarczą 4 kroki Antresola - jak zwiększyć przestrzeń i funkcjonalność...

Dowiedz się więcej

Zobacz więcej Zobacz mniej

Jak ocenić stan płyty nośnej tarasu?

Nie będziemy tu opisywać ewentualnej naprawy płyty nośnej balkonu lub tarasu nad pomieszczeniem. Taka płyta w większości przypadków stanowi bowiem przedłużenie zasadniczej płyty stropu danej kondygnacji. Jakakolwiek ingerencja w takie elementy jest dopuszczalna tylko za zgodą i pod nadzorem konstruktora. Zwykle można natomiast zająć się nawet najgłębszymi warstwami tarasu na gruncie. Chociaż i tu trzeba zachować pewną ostrożność. Bez fachowego nadzoru niedopuszczalne jest np. wykonywanie głębokiego wykopu tuż przy fundamentach budynku. Tradycyjny taras na gruncie to przede wszystkim płyta wylana z betonu, gruba na ok. 15 cm i pozbawiona zbrojenia.

Wymiana podbudowy tarasu

Zgodnie ze sztuką budowlaną pod płytą nośną nie powinno być warstwy ziemi urodzajnej, czyli tzw. humusu. Trzeba go usunąć i zastąpić warstwą podbudowy. Tę może wykonać z zagęszczonego piasku, pospółki lub żwiru. Przy czym na zwartych i nośnych gruntach piaszczystych podbudowa nie musi być gruba i nie jest aż tak ważna, jak na gruntach gliniastych. Faktycznie grunt rodzimy w postaci grubego piasku może stanowić wystarczającą podbudowę pod płytę betonową tarasu. Inaczej jest, gdy mamy do czynienia z gruntem gliniastym. Taki ma skłonność do tworzenia tzw. wysadzin mrozowych, gdyż zamarzając zwiększa on swoją objętość. W takiej sytuacji dobrze jest wymienić grunt pod płytą tarasu na głębokości ok. 0,5 m na żwir, pospółkę, piasek.

Jeżeli rozebrania i wykonania na nowo wymagają również głęboko położone warstwy tarasu to można przemyśleć wykorzystanie któregoś z alternatywnych systemów tarasowych, fot. RENOPLAST

Szczególnie w starych budynkach na warstwę podbudowy używano też gruzu. Tam nawet płyta tarasu może być zrobiona z tzw. gruzobetonu, czyli betonu, w którym część kruszywa zastąpiono gruzem. O ile gruz był czysty, bez domieszki np. drewna rozbiórkowego i dobrze zagęszczony, to zarówno taka podbudowa jak i płyta mogą być w dobrej kondycji i nie ma potrzeby ich wymieniać. Co innego, jeżeli gruz w warstwie podbudowy to po prostu rozmaite odpadki i śmieci z budowy, wymieszane z ziemią i niezagęszczone. Taka „podbudowa” nie spełnia swojej roli, wówczas pękanie lub wybrzuszanie się płyty to typowe problemy.

Jednak sama obecność pęknięć nie znaczy jeszcze, że betonową płytę nośną tarasu trzeba usunąć i wykonać na nowo. Jeżeli płyta ma pęknięcia, lecz jest stabilna i te pęknięcia nie były powielone w warstwie spadkowej, to można ją pozostawić. Ewentualnie szersze z nich można wypełnić zaprawą do renowacji betonu lub specjalną żywicą epoksydową.

Fot. otwierająca: RENOPLAST

FAQ Pytania i odpowiedzi

Dlaczego płytki odpadają na tarasie?

Najczęściej przyczyną są błędy w wykonaniu izolacji podpłytkowej lub zastosowanie nieodpowiednich materiałów. Woda przedostaje się pod płytki, zamarza i niszczy klej. Może to też wynikać z braku dylatacji, pustek powietrznych pod płytkami albo zbyt porowatych fug.
Co to jest izolacja podpłytkowa i po co się ją stosuje?

Izolacja podpłytkowa to warstwa uszczelniająca, którą nakłada się bezpośrednio pod płytki tarasowe. Jej zadaniem jest zabezpieczenie przed wnikaniem wody w głąb konstrukcji tarasu. Chroni to płytki, klej i podłoże przed zniszczeniem przez wilgoć i mróz.
Jakie materiały stosować do izolacji pod płytki na tarasie?

Najczęściej stosuje się mikrozaprawy uszczelniające (szlamy izolacyjne) lub płynne folie. Coraz popularniejsze są produkty 3w1, które pełnią funkcję izolacji, kleju i fugi jednocześnie. Są łatwe w aplikacji i tworzą jednolitą, szczelną warstwę.
Czy można wykonać izolację tarasu bez zrywania płytek?

Tylko w wyjątkowych przypadkach. Jeśli problem dotyczy wyłącznie fug lub drobnych przecieków, można zastosować impregnaty nawierzchniowe lub uszczelniacze. Jednak jeśli przyczyną problemów jest brak izolacji podpłytkowej, konieczne będzie usunięcie płytek i wykonanie nowej izolacji od podstaw.
Jak przygotować podłoże pod izolację podpłytkową?

Podłoże powinno być czyste, stabilne, suche i bez spękań. Należy usunąć luźne fragmenty, uzupełnić ubytki, a całość zagruntować zgodnie z zaleceniami producenta izolacji. W miejscach styku ze ścianami trzeba zastosować taśmy uszczelniające.
Jakie kleje do płytek stosować na tarasie?

Najlepiej wybierać kleje klasy C2 S1 lub C2 S2 – są elastyczne i odporne na warunki atmosferyczne. W przypadku dużych płyt warto zastosować kleje o podwyższonej rozpływności, które lepiej wypełniają przestrzeń pod płytką.
Jak szerokie powinny być fugi na tarasie?

Na zewnątrz zaleca się fugi o szerokości co najmniej 5 mm. Ułatwiają one kompensację naprężeń wynikających ze zmian temperatury i zmniejszają ryzyko pęknięć. Na dużych powierzchniach należy dodatkowo wykonać szczeliny dylatacyjne.
Czytaj więcej Czytaj mniej