Jednak w praktyce, ze względu na różne źródła pochodzenia, drewno rzadko poddawane jest badaniom kwalifikacyjnym. Z reguły stosuje się więc ocenę wzrokową, zwracając uwagę na:
- pełne okorowanie (dopuszczalne miejscowe zaokrąglenia na krawędziach),
- prostoliniowość,
- ograniczoną liczbę sęków (nie mogą być większe niż 1/4 przekroju elementu),
- brak śladów (w postaci dziurek) po żerowaniu owadów,
- równą powierzchnię przetarcia,
- brak oznak zgnilizny (dopuszczalna jest zmiana barwy pod wpływem sinizny, która nie powoduje spadku wytrzymałości drewna).
Zakupu drewna trzeba dokonać z pewnym wyprzedzeniem, zamawiając je według wyliczeń dla poszczególnych przekrojów z uwzględnieniem ich wymaganej długości. Zamawiamy bezpośrednio w tartaku lub w składzie drewna. Drewno musi być przede wszystkim suche, o wilgotności nie większej niż 18% – najlepiej już zaimpregnowane i to metodą ciśnieniową.
Decydując się na tzw. drewno handlowe, dostępne w każdym składzie, możemy wprawdzie obejrzeć je przed zakupem i wybrać najlepsze elementy, jednak musimy liczyć się z większa ilością odpadów; będziemy musieli także sami je zaimpregnować.
Jeśli drewno nie zostało wcześniej zaimpregnowane, trzeba to zrobić przed wykonaniem więźby, metodą malowania, natrysku lub przez zanurzenie. Użyte impregnaty muszą być dopuszczone do stosowania w konstrukcjach drewnianych.
Mogą to być preparaty:
- Dach płaski wentylowany czy niewentylowany? Które rozwiązanie jest lepsze w budynku mieszkalnym?
- Membrany dachowe premium dla doskonałej izolacji dachu
- Jakie wybrać rolety do okien dachowych?
- Jak prawidłowo położyć folię paroizolacyjną?
- solne – wodne roztwory substancji grzybo- i owadochronnych (nie „leczą” jednak drewna wcześniej zakażonego); bezpieczne, ale łatwo wymywalne, sprzedawane najczęściej w postaci proszku do rozrobienia z wodą,
- wodorozcieńczalne – skuteczniejsze i trudniej wymywalne od preparatów solnych, ze względu na głębsze wnikanie; mogą również zwiększać odporność ogniową drewna.
fot. krzys16 / pixabay.com
Dodaj komentarz