- Kiedy następuje zwrotny wypływ ścieków?
- Jak zamontować zasuwę burzową?
- Pomporozdrabniacze - kiedy je montować?
Kiedy następuje zwrotny wypływ ścieków?
Odpływy do kanalizacji, znajdujące się poniżej poziomu terenu, mogą stać się miejscem zwrotnego wypływu ścieków. Może do niego dojść w kilku przypadkach: w następstwie ulew, powodujących spiętrzenie wody w sieci kanalizacji ogólnospławnej (tu ścieki bytowo-gospodarcze i opadowe płyną razem), w wyniku zapchania rur lub awarii przepompowni, ewentualnie po przepełnieniu się zbiornika na nieczystości płynne (zarówno szczelnego szamba, jak i osadnika oczyszczalni).
Zwrotny wypływ może pojawić się również na wyższych kondygnacjach budynku, jeśli odpływ do sieci lub szamba zatka się, a z położonych wyżej części instalacji nadal będziemy korzystać.
Jeżeli jakieś pomieszczenia zostaną zalane, konieczne będzie nieprzyjemne sprzątanie, trzeba też ponieść koszty związane z ich odnowieniem, czy nawet osuszaniem.
Ochronę przez taką "cofką", w kanalizacji grawitacyjnej z naturalnym spadkiem przewodów zapewniają zawory zwrotne/burzowe. W pomieszczeniach znajdujących się poniżej poziomu terenu instalację grawitacyjną można również zastąpić instalacją ciśnieniową, w której ścieki są przepompowywane. Zapewnienie ochrony przed zalaniem należy do właścicieli budynków.
Jak zamontować zasuwę burzową?
Zasuwa burzowa (czyli zawór zwrotny) powinna być montowana w każdym budynku podłączonym do sieci kanalizacyjnej, z odpływami znajdującymi się poniżej poziomu terenu. Zawór przepuszcza ścieki tylko w jedną stronę - z domu do kanalizacji. Urządzenie działa samoczynnie. W najprostszej wersji jest wyposażone w jedną klapę, która zamyka się pod naporem cofających się nieczystości.
Aby zwiększyć pewność i szczelność zamknięcia, zawory wyposaża się w dwie klapy ustawione szeregowo. W przypadku ścieków z fekaliami jedną z nich zamyka siłownik zasilany elektrycznie. Zamknięcia mogą być zintegrowane z modułami pompującymi, co pozwala na odprowadzenie nieczystości również przy zamkniętej klapie. Tłoczone przez pompę, przepływają dodatkowym otworem, który zamyka się, gdy ta nie pracuje.
Zawory zwrotne montuje się na poziomych odcinkach kanalizacji wewnętrznej, przed wyjściem z budynku lub w studzience na zewnątrz. Jest też możliwość instalowania ich bezpośrednio na odpływach z pojedynczych przyborów, np. prysznica, i jako wpustów podłogowych.
Zasuwę należy instalować na odgałęzieniu odprowadzenia kanalizacji najniższej kondygnacji/wpustu podłogowego, nie na głównej rurze. W przeciwnym razie, w przypadku zamknięcia klapy i spuszczania ścieków na wyższych piętrach może dojść do zalania teoretycznie chronionych pomieszczeń. Do urządzeń musi być swobodny dostęp, umożliwiający ich przeglądy i konserwację. Producenci zalecają ich przeprowadzanie raz na pół roku.
Pomporozdrabniacze - kiedy je montować?
W sytuacji, kiedy nie ma szansy na grawitacyjne odprowadzenie ścieków, w instalacji kanalizacyjnej montuje się urządzenia pompujące. W domu z przyborami sanitarnymi zlokalizowanymi poniżej poziomu wyprowadzenia odpływu na zewnątrz lub daleko od pionu, sprawdzą się kompaktowe pomporozdrabniacze. Umożliwiają one bezpośrednie podłączenie nie tylko odpływów z brodzika czy umywalki (tu mamy tzw. ścieki szare - bez fekaliów), ale również sedesu. Takie rozwiązania zastosowano po raz pierwszy w latach 60. ubiegłego stulecia.
Przetłaczanie ścieków odbywa się za pośrednictwem rury o niewielkiej średnicy (np. 32 mm), na odległość kilkudziesięciu metrów w poziomie i do 6-7 m w pionie. Przewód tłoczny musi być wykonany w technologii zgrzewanej lub klejonej, ponieważ rury na uszczelkach mogłyby przeciekać (ścieki podawane są pod ciśnieniem). Pompa i noże tnące są zasilane elektrycznie. Urządzenie nie pracuje ciągle - włącza się jedynie wtedy, gdy skorzystamy z sanitariatu i gdy trafi do niego odpowiednia ilość ścieków.
Od przyborów sanitarnych do pomporozdrabniacza ścieki spływają grawitacyjnie. Urządzenie zamontowane w piwnicy nie tylko odprowadza nieczystości, ale i chroni ją przed ewentualnym zalaniem.
Gdy przetłaczanie ścieków potrzebne jest na ich wyprowadzeniu z budynku, stosuje się przydomowe przepompownie, najczęściej typu mokrego, które okresowo przesyłają nieczystości do wyżej położonych kolektorów kanalizacyjnych, zbiorników oczyszczalni czy szamba. Przepompownię tworzy studzienka retencyjna, wyposażona w zanurzoną pompę z rozdrabniaczem oraz wyłącznik pływakowy, sterujący pracą układu.
Ochronę przed wstecznym przepływem, np. na skutek przepełnienia odbioru ścieków, zapewnia zalewarowanie odpływu ciśnieniowego oraz montaż zaworów zwrotnych. O efektywności przepompowni i jej niezawodności decydują zastosowane pompy i wirniki, odpowiednie do składu ścieków.
Janusz Werner
fot. otwierająca: Kessel
Dodaj komentarz