Współczesne kotły na paliwa stale muszą spełniać surowe wymagania dotyczące norm emisji substancji szkodliwych, doprowadziło to do szukania nowych rozwiązań konstrukcyjnych.
Ponieważ mamy dwa rodzaje wymienników - rurowy i płytowy, to prace poszły w kierunku opracowania nowego sposobu spalania węgla oprócz, wiekowego już, palnika retortowego. Efektem tych prac jest palnik rynnowy, który tak naprawdę jest tylko modyfikacją retorty. Dalej poszli konstruktorzy tzw. paleniska podsuwowego, gdzie paliwo spalane jest na otwartej płycie paleniskowej.
Konstrukcja palnika lub paleniska ma wpływ na to czy kocioł posiada jakieś elementy ceramiczne. O ile w palnikach peletowych jest to jeszcze uzasadnione, to w kotłach na węgiel jest to jeden ze słabszych punktów takiego kotła, stosowany głównie w celu osiągnięcia wymaganych emisji spalin. Z uwagi na ich kruchość łatwo może dojść do uszkodzenia takich elementów podczas np. czyszczenia kotła.
Kolejny element to tzw. zawirowywacze czy turbolizery hamujące przepływ spalin. O ile w małych mocach kotłów, do ok. 15 kW, mogą one być jeszcze w miarę uzasadnione z uwagi na mały wymiennik, to w konstrukcjach o wyższych mocach zachodzi podejrzenie, że są one tylko elementem dodanym aby spełnić wymagania dotyczące temperatury spalin oraz emisji pyłów.
Dlatego podsumowując, szukajmy konstrukcji z minimalną ilością elementów dodanych typu ceramika i turbolizery.
Artur Kopaczewski
koordynator produkcji i sprzedaży kotłów c.o.
KOMIZ
fot. otwierająca: Komiz
Skomentuj
