Schody we wnętrzu

Miejsce na stopnie

(fot. Koperfam)

W domu z piętrem lub poddaszem schody są jednym z podstawowych elementów komunikacyjnych. Ich znaczenie jako elementu przestrzennego zależy już jednak od naszych upodobań. Podczas gdy jedni z nas z dumą eksponują bieg schodowy, przykładając ogromną wagę do sposobu jego wykończenia i wyboru materiałów, inni najchętniej pozbyliby się schodów, traktując je jako zło konieczne. Ale czy w tym względzie mamy jakikolwiek wybór?

 

Owszem. Możemy uczynić schody „niewidzialnymi”, ukrywając je w wąskiej, obudowanej szczelnie ścianami klatce schodowej. Pamiętajmy jednak o tym, że pomieszczenie takie będzie dość klaustrofobiczne. Schody zajmują też sporo rzeczywistej powierzchni – jeśli definitywnie wydzielimy je ze strefy dziennej, utracimy tę powierzchnię, a wraz z nią wrażenie przestrzenności. Pożytecznym kompromisem może być wzniesienie między schodami a salonem lub holem przegrody niepełnej, na przykład rzędu filarów czy ściany z prostokątnym otworem lub okrągłym bulajem. Schody zostaną przysłonięte, a „wewnętrzne okno” pozwoli wędrować światłu, zachować kontakt wzrokowy i poczucie otwartości przestrzeni.

 

A co dla miłośników schodów wyeksponowanych? Oczywiście umieszczenie ich w salonie. Jeśli mamy do dyspozycji naprawdę duży metraż, możemy potraktować je nawet jako element podziału przestrzeni. Takie schody można wykonać jako jednobiegowe, przy ściance, ale także jako kręcone. Schody spiralne zbudowane z drewna, owinięte wstęgą drewnianej giętej balustrady, wyglądają bardziej jak malownicza rzeźba, niż ciąg komunikacji pionowej. W mniejszym salonie musimy działać bardziej powściągliwie – schody nie mogą przytłaczać wnętrza rozmiarami ani zbyt ciężką formą. Tu sprawdzą się modele ażurowe: lekkie schody z elementów, a także konstrukcje wspornikowe, w których stopnie opierają się na podłużnej, stalowej lub drewnianej belce.

 

Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym "Wnętrza 2012"