Wysokość ścianki kolankowej a wygląd bryły
Takie różnice w wysokości mają ogromny wpływ na wygląd całej bryły budynku. Dom z dwumetrową ścianką z zewnątrz nie różni się już wiele od takiego z pełnym piętrem. Zaś nieprzemyślane jej podwyższenie może budynek po prostu zeszpecić.
Jednak nie sposób wyznaczyć jednej wysokości ścianki, po przekroczeniu której, wszystkie domy zaczynają wyglądać źle.
Jest to bowiem kwestia proporcji całej bryły:
- wysokości ścianki kolankowej;
- wysokości dolnych kondygnacji;
- szerokości elewacji;
- kształtu dachu;
- kąta nachylenia połaci dachowych;
- wielkości okapu;
- wielkości i układu okien.
Do tego dochodzi jeszcze cała masa rozmaitych sztuczek znanych architektom, np. odpowiedni dobór kolorów na ścianie szczytowej oraz dolnej kondygnacji, zastosowanie na elewacji pionowych lub poziomych elementów (np. desek), wykorzystanie rozmaitych detali architektonicznych (np. gzymsy).
Niemniej jednak, można się pokusić o wyznaczenie pewnych ogólnych prawidłowości. Szczególnie w odniesieniu do wysokości ścianki kolankowej i kąta nachylenia dachu, a przecież oba te czynniki możemy dość swobodnie zmieniać, decydując się na przebudowę opisaną w artykule. W końcu kto powiedział, że po przebudowie, kąt nachylenia dachu musi pozostać taki sam?
Jak zachować korzystny wygląd podczas podnoszenia ścianki kolankowej?
Korzystny wygląd mają generalnie budynki o dość dużym kącie nachylenia dachu wynoszącym około 45°. I to zarówno, gdy ścianka kolankowa jest niska, jak i gdy zostanie podwyższona. To przykłady "a" oraz "b" na naszych rysunkach. Dom po podwyższeniu ścianki (b), nabiera smukłości i może się nawet bardziej podobać. Jest to przy tym najkorzystniejszy pod względem ilości miejsca na poddaszu wariant.
Z kolei przy małym kącie nachylenia dachu, dom pozbawiony ścianki kolankowej wygląda dobrze, po prostu bezpretensjonalnie (przykład "c"). Znaczne podniesienie ścianki kolankowej w tym przypadku jest niekorzystne - wariant "d". Większości odbiorców przyrównuje taki dom do stodoły albo hali magazynowej.
Architekci zwykle niechętnie odnoszą się do znacznego podwyższenia ścianki kolankowej w opracowanych już projektach. To w końcu zupełna zmiana bryły budynku. Ponadto po takiej operacji trzeba zmieniać także inne elementy. Choćby przesunąć okna dachowe w kierunku okapu, bo inaczej ich dolna krawędź znajdzie się zbyt wysoko i nie będziemy mogli przez nie wyglądać. W przypadku bardzo wysokich ścianek, jednak i to da niewiele. Warto rozważyć więc wybudowanie lukarn. To z kolei oznacza przeprojektowanie konstrukcji dachu.
W wielu projektach katalogowych jest z kolei tak, że ścianki kolankowe są niskie, choć ich podwyższenie nie zepsułoby wyglądu budynku. Może to brzmieć zaskakująco, bo przecież zwykle są to domy z użytkowym poddaszem, w których wyższa ścianka kolankowa oznacza większą ustawność pokoi. Architekci robią to jednak celowo, żeby domy miały nieco mniejszą powierzchnię użytkową. Dzięki temu pojawiają się częściej w wynikach z internetowych wyszukiwarek projektów, bo największą popularnością cieszą się domy niezbyt duże (do 130 m2 powierzchni użytkowej).
W trakcie budowy lub już na etapie adaptacji projektu i tak wiele osób decyduje się na podwyższenie tych niskich ścianek kolankowych. Autorzy projektów katalogowych wiedzą o tym doskonale i w przypadku takich projektów godzą się bez oporu na podniesienie ścianki o 1-2 pustaki (do 50 cm).
Redaktor: Jarosław Antkiewicz
fot. otwierająca: Fakro
Dodaj komentarz