Narzucone przepisami wymagania odnośnie termoizolacyjności dachów są ostrzejsze, niż dla ścian zewnętrznych (odpowiednio 0,20 W/(m2·K) – dach i 0,25 ściany). To uzasadnione, bo ruch ciepła ku górze jest intensywniejszy, a jego straty większe.
|
|
Izolacja nakrokwiowa skutecznie eliminuje mostki cieplne, spowodowane przez drewnianą konstrukcję dachu |
Dach w domach jednorodzinnych ma najczęściej drewnianą konstrukcję nośną, nazywaną więźbą. Pokrycie i podkład pod nim mogą być rozmaite, podobnie jak i wykończenie od strony poddasza. Ze względu na ciepłochronność, liczy się przede wszystkim sposób wykonania izolacji cieplnej oraz zabezpieczenia jej przed zawilgoceniem, bo mokra termoizolacja traci swe ciepłochronne właściwości, zaś drewno w warunkach podwyższonej wilgotności atakują grzyby.
Zdecydowanie najpopularniejsze w polskich domach rozwiązanie to wełna mineralna ułożona pomiędzy krokwiami. Zwykle wykonuje się także ustawiony poprzecznie do krokwi ruszt z łat drewnianych (zwykle 5 × 5 cm) lub profili stalowych, co pozwala pogrubić warstwę ocieplenia, i zmniejszyć wpływ krokwi jako mostków termicznych (ich izolacyjność jest ok. czterokrotnie gorsza niż wełny) oraz zapewnić optymalny rozstaw podpór dla płyt gipsowo-kartonowych lub innego materiału, którym wykańcza się poddasze.
Jeśli dach nie jest szczelnie odeskowany, a pomiędzy izolacją i pokryciem ułożono folię wstępnego krycia o wysokiej paroprzepuszczalności (tzw. membranę), to wełna może wypełniać całą wysokość krokwi i stykać się z membraną. Wentylację zapewnia zaś szczelina, znajdująca się bezpośrednio pod pokryciem.
Jeśli zaś wykonane jest deskowanie lub zastosowano folię o znikomej paroprzepuszczalności, to pomiędzy nią a izolacją trzeba pozostawić przynajmniej 2,5 cm szczelinę wentylacyjną – z wlotem powietrza w okapie i wylotem w kalenicy. Od strony poddasza należy ułożyć folię paroizolacyjną, tak aby zminimalizować wnikanie pary wodnej z pomieszczeń użytkowych w połać dachu.
W chłodnych porach roku przenikająca przez ocieplenie dachu para wodna łatwo ulega skropleniu. Dlatego folia powinna być układana bardzo starannie z szerokimi, sklejanymi ze sobą zakładami. Ma to jeszcze jeden aspekt – energooszczędny dom z wentylacją mechaniczną i rekuperatorem musi być szczelny, a źle ułożona folia na poddaszu to chyba najczęściej spotykana przyczyna nieszczelności.
|
|
Izolacja cieplna dachu powinna łączyć się z ociepleniem ścian |
Na poddaszach warto rozważyć ocieplenie tylko części dachu. Przede wszystkim ułożenie termoizolacji na jętkach. Jeśli zaś nie ma ścianki kolankowej lub jest ona niska, rozsądne może być także wykonanie ocieplonej ścianki, oddzielającej najniższą, nieużyteczną część poddasza. Wówczas ocieplamy kawałek stropu, ściankę i tylko górny odcinek krokwi. W ten sposób zmniejszamy ogrzewaną kubaturę pomieszczenia, a więc i rachunki za ciepło.
Takiego rozwiązania nie warto stosować w domach, gdzie pokoiki na poddaszach są małe i ze skosami. Ich kubatura i tak jest znacznie mniejsza, niż w pokojach na niższych kondygnacjach. A nadmierne zmniejszenie kubatury powoduje wyraźne pogorszenie odczuwanej jakości powietrza w pomieszczeniu, nawet jeśli wentylacja jest intensywna.
W domach energooszczędnych stosuje się również rozmaite alternatywne sposoby ocieplenia dachu, np. izolację nakrokwiową, układaną na deskowaniu pod pokryciem. Możliwości jest wiele i przede wszystkim projekt powinien szczegółowo opisywać rozwiązanie, które należy wprowadzić.
Jarosław Antkiewicz
2
