Najważniejszy jest rodzaj elementów pokryciowych. Inaczej mocuje się dachówki zakładkowe, ceramiczne lub betonowe, a inaczej karpiówkę.
Do zakładkowych używa się spinek bez zatrzasków (klamerek, drutu, wkrętów) albo z zatrzaskami – są one wówczas odporne nawet na bardzo silny wiatr. Karpiówki na ogół przytwierdza się na wkręty, każdą na jeden. Kiedyś do ich mocowania stosowało się gwoździe papowe ocynkowane.
Sposób montażu zależy też od miejsca na dachu, inaczej robi się to na połaci i inaczej w koszach czy skośnych kalenicach. Najgęściej przykręcane są dachówki karpiówki. Strefy brzegowe, okapowe czy kalenicowe wymagają gęściejszego przytwierdzania. W rejonach, gdzie występują silne wiatry, tak mocuje się cały dach. O tym, ile i które dachówki mają być przyczepione - decyduje projektant.
Ogólna zasada jest taka, by robić to precyzyjnie i estetycznie. Co to znaczy? Wszystko zależy od rodzaju dachówki. Najmniej kłopotliwe są ceramiczne w kolorze naturalnym, czyli ceglastym, które po przecięciu mają jednorodny kolor. Przecięte wyroby kolorowe, glazurowane lub angobowane, ze względu na inny kolor rdzenia, należy zamalować specjalną farbą. Zabezpieczanie w ten sposób dachówek podraża koszt układania. Dachówki betonowe są barwione w masie i jednorodne na całej grubości, nie trzeba ich malować.
Dachówki docina się przeważnie w koszach, narożach, wokół okien połaciowych, wyłazów i kominach. W wyjątkowych przypadkach też w kalenicy. Każda dachówka ma określone cechy takie jak ciężar pojedynczej i metra kwadratowego, zużycie, szerokość i wysokość krycia oraz tolerancję, które pozwalają dopasować je przez zsunięcie lub rozsunięcie do danej połaci. Przed przystąpieniem do prac, dekarz powinien dokładnie wymierzyć dach i dobrać rozstaw łat i szerokość krycia. Jest to bardzo ważne!
Dachówki tnie się narzędziami do tego przeznaczonymi - ręcznymi szlifierkami kątowymi albo większymi z tarczami chłodzonymi wodą. Podczas pracy (szczególnie szlifierkami ręcznymi) trzeba przestrzegać przepisów BHP i pamiętać, że iskry szlifierki uszkadzają membrany dachowe.
Takim pokryciem powinni się zajmować tylko bardzo doświadczeni rzemieślnicy (nie fachowcy). Ze względów estetycznych są wyjątkowo trudne w montażu, ponieważ wszelkie niedokładności są znacznie bardziej widoczne niż na dachach krytych wersją z falą. Modele płaskie (zakładkowe ceramiczne i betonowe albo karpiówki) wymagają szczególnie starannie przyszykowanego podłoża. Ułożenie ich na źle przygotowanym dachu jest katastrofą.
Dachówki leżą na łatach i mocowane są do kontrłat. Ich rozstaw jest bardzo ważny - jeżeli będzie za duży, to leżąca na nim łata pod ich ciężarem będzie się uginać. Przekrój łat pod dachówki powinien wynosić min. 4 x 6 lub 5 x 6 cm. Stosowanie grubszych nie ma sensu. Lepiej wcześniej zmienić rozstaw kontrłat (krokwi). Odległości pomiędzy krokwiami nie może przekraczać 90 cm (zalecane jest 80 cm). Rozstaw łat jest uzależniony od rodzaju dachówki i sposobu krycia.
Zbigniew Buczek
mistrz blacharstwa i dekarstwa; dekarz z 26-letnim doświadczeniem;
członek Oddziału Mazowieckiego Polskiego Stowarzyszenia Dekarzy; nauczyciel zawodu dekarstwa i blacharstwa, członek komisji egzaminacyjnej Mazowieckiej Izby Rzemiosła; orzecznik techniczny w Polskim Stowarzyszeniu Dekarzy; rzeczoznawca SITPMB przy NOT;
właściciel firmy AL-FI
fot. Röben
Skomentuj
