Co warto wiedzieć o ogrzewaniu przeciwoblodzeniowym rynien?
Co warto wiedzieć o ogrzewaniu przeciwoblodzeniowym rynien?
Zalegający w rynnach lód i śnieg potrafi je całkowicie zatkać, zaś spadające sople stwarzają poważne niebezpieczeństwo. W skrajnych przypadkach cała obciążona rynna może się urwać. Dlatego warto stosować w rynnach ogrzewanie przeciwoblodzeniowe.
Dlaczego warto wybrać system przeciwoblodzeniowy rynien?
Nie tylko letnie burze stanowią trudny sprawdzian dla orynnowania. Bardzo trudnym okresem jest także zima, a w szczególności momenty, gdy temperatura oscyluje wokół 0°C. W środku mroźnej zimy, nawet w regionach, gdzie opady śniegu są największe, orynnowanie nie jest specjalnie zagrożone. O ile dobrze je zamontowano to nawet spadające duże masy śniegu zsuwają się z połaci nie zahaczając o zewnętrzną krawędź rynny (ta powinna być nieco poniżej linii poprowadzonej wzdłuż spadku połaci).
Znacznie trudniej jest przy wyższej temperaturze, np. w okresie roztopów. Wówczas na niektórych, najbardziej nasłonecznionych fragmentach dachu śnieg będzie się topił i woda spłynie do rynien. Ale już niekoniecznie będzie w stanie spłynąć nimi do końca, a następnie spłynąć także rurami spustowymi. Wystarczy przecież żeby te dalsze odcinki były zacienione, zatkane większą masą śniegu albo woda w nich zamarzała w czasie przymrozków.
Takie lodowe sople nie tylko nadmiernie obciążają rynny. Przede wszystkim zagrażają ludziom. Skutecznie wyeliminuje je system przeciwoblodzeniowy. (fot. Fenix Polska)
Jakie przewody grzejne i sterowanie zastosować?
Elektryczne przewody grzejne mają względnie niewielką moc, bez obaw można je układać zarówno w rynnach metalowych jak i z PVC. Jednak muszą być wykonane z materiałów najlepszej jakości, dlatego nie dziwmy się, że są droższe od przewodów używanych do wykonania elektrycznego ogrzewania podłogowego. Muszą być przecież być odporne skrajne warunki atmosferyczne i promieniowanie słoneczne. Oznacza to znacznie trudniejsze warunki pracy nawet w porównaniu z przewodami układanymi na podjazdach (pod kostką brukową).
Przewody układamy zawsze nie tylko w rynnach, ale także na całej wysokości rur spustowych aż do odpływu. Inaczej spływająca woda może trafić na lodowy korek. (fot. Elektra)
Przewody mogą być stałooporowe lub samoregulujące. Stałooporowe po włączeniu grzeją po prostu z taką samą mocą na całej swojej długości. Oznacza to, że część energii zostaje zmarnowana, bo nie w każdym miejscu orynnowania potrzebne jest tak samo intensywne ogrzewanie.
Przewody samoregulujące mają specyficzną budowę, dzięki której różne odcinki tego samego przewodu mogą grzać z odmienną mocą. Im zimniejszy jest kabel i jego otoczenie, tym intensywniejsze grzanie. Kabel może więc ogrzewać intensywnie te miejsca, gdzie pokrywa go śnieg i lód, a w już rozmrożonych prawie nie oddawać ciepła. Jednak przewody zwykłe są znacznie tańsze od samoregulujących.
W przewodach samoregulujących pod wpływem zmian temperatury rozluźniają się lub zagęszczają ścieżki przewodzące prąd. Jego przepływowi towarzyszy wydzielanie ciepła. (fot. nVent)
Wbrew dość rozpowszechnionej opinii rodzaj przewodów nie ma większego znaczenia przy doborze sposobu sterowania instalacją przeciwoblodzeniową. To nie jest tak, że przewody samoregulujące można pozostawić włączone na stałe. Wprawdzie kiedy temperatura będzie wysoka nie będą pobierać dużo prądu, ale za to przy mrozie zaczną grzać z pełną mocą, nawet jeżeli na dachu nie będzie leżał choćby gram śniegu. To oczywiste marnotrawstwo energii.
Przede wszystkim, żadne przewody grzejne nie muszą działać stale. Są bowiem, tak samo jak i rynny, odporne na mróz i ten sam w sobie nie jest problemem. System powinien się włączyć, gdy pada deszcz lub śnieg i równocześnie temperatura jest ujemna. Powtórzmy - sam mróz bez opadów nie jest problemem, podobnie jak śnieg lub deszcz, który nie zamarza ani śnieg, jeśli nie zmienia się w półpłynną breję. Co bardzo ważne, ogrzewanie rynien należy włączyć zanim zbierze się w nich lód. Przewody mają niewielką moc i działają przede wszystkim zapobiegawczo, a rozmrożenie dużej masy lodu wymaga dostarczenia znacznie większej ilości ciepła. Ponadto odmrażanie jest trudne, bo działający przewód wytapia wokół siebie niewielki kanał i traci wówczas bezpośredni kontakt z lodem, co bardzo utrudnia przekazywanie ciepła.
Ręczne sterowanie - czyli włączanie i wyłączanie takiego ogrzewania przez domowników w praktyce okazuje się nie tylko niewygodne, ale też nieskuteczne i nieekonomiczne. Przecież jeżeli zapomnimy o wyłączeniu systemu może on całymi godzinami pracować zupełnie bez potrzeby! Za to nikt go nie włączy, jeżeli opady zaczną się w nocy, a wszyscy domownicy śpią. Dlatego sterowanie najlepiej w pełni zautomatyzować. Regulator z czujnikami opadu oraz temperatury włączy ogrzewanie tylko wówczas, gdy pada deszcz lub śnieg, a temperatura jest zbliżona do zera - śnieg lub deszcz znajduje się więc na granicy zamarzania.
Przed oblodzeniem warto też zabezpieczyć załamania połaci dachu, bo tam gromadzi się wyjątkowo dużo topniejącego powoli śniegu. (fot. Elektra)
Redaktor: Jarosław Antkiewicz Na zdjęciu otwierającym: Przewody trzeba ułożyć na całej długości rynny i rury spustowej. (fot. Zamel)
Człowiek wielu zawodów, instalator z powołania i życiowej pasji. Od kilkunastu lat związany z miesięcznikiem i portalem „Budujemy Dom”. W swojej pracy najbardziej lubi znajdywać proste i praktyczne rozwiązania skomplikowanych problemów. W szczególności propaguje racjonalne podejście do zużycia energii oraz zdrowy rozsądek we wszystkich tematach związanych z budownictwem.
W wolnych chwilach, o ile nie udoskonala czegoś we własnym domu i jego otoczeniu, uwielbia gotować albo przywracać świetność klasycznym rowerom.
Skomentuj
