Pęknięcia ścian i rysy to częsty problem. Dowiedz się, jak naprawić pęknięcia ścian i jak zlikwidować rysy, czy ubytki w tynku. Odnawianie ścian krok po kroku.
Nawet w nowym budynku ściany się brudzą - osiada bowiem na nich kurz, pojawiają się ciemne smugi od palenia w kominku, zabrudzenia od palców wokół kontaktów - które nie zawsze udaje się zmyć. Na tynku uwidaczniają się rysy i pęknięcia oraz ubytki po kołkach. Średnio co kilka lat rodzi się więc potrzeba odświeżenia i naprawy ścian - zamaskowania rys i ubytków, wyrównania powierzchni, pomalowania, wytapetowania lub przyklejenia okładziny. Taki zakres prac można wykonać samodzielnie.
Przed zaplanowaniem zakresu prac trzeba dokładnie obejrzeć wszystkie ściany, sprawdzić stan tynków, to czy nie odspajają się od podłoża oraz czy w tynku nie pojawiły się pęknięcia. W miejscach gdzie tynk odpada, należy go skuć i uzupełnić ubytki taką samą zaprawą. Jeżeli renowacja ścian wewnętrznych ma polegać jedynie na naprawie drobnych pęknięć na ścianach i ubytków po kołkach, umyciu i odmalowaniu ścian lub udekorowaniu ich tapetą lub inną okładziną, można to zrobić samodzielnie, postępując zgodnie z instrukcją producenta tych wyrobów.
Przed przystąpieniem do prac remontowane pokoje należy oddzielić od reszty w taki sposób, aby pył i kurz nie rozprzestrzeniały się po całym domu. W tym celu wejścia do sąsiednich pomieszczeń okleja się szczelnie folią budowlaną, a na posadzce rozkłada folię lub tekturę.
Każdy budynek powoduje naturalne osadzanie się gruntu, a jego pełna stabilizacja następuje zwykle po około 2 latach od postawienia - w tym czasie na ścianach i sufitach mogą pojawiać się rysy i pęknięcia.
Przyczyną powstawania rys i pęknięć na ścianach w nowych budynkach może być osiadanie budynku. Na ogół proces ten trwa około dwa lata. Kolejną przyczyną pojawiania się pęknięć czy rys może być niefachowe wykonanie fundamentów i niestaranne murowania ścian lub inne błędy popełnione przez wykonawców. Powinni oni bowiem ściśle przestrzegać wytycznych zawartych w dokumentacji projektowej.
Jeżeli nie trzeba usuwać całego tynku, pęknięcia na ścianach, nierówności i ślady po kołkach naprawia się miejscowo. Aby zlikwidować rysy na ścianie w warstwie tynku, szczelinę należy poszerzyć i pogłębić w kształt litery V, by zapewnić lepsze zakotwienie masy wypełniającej. Po usunięciu pyłu rysy się gruntuje i dopiero po wyschnięciu nakłada masę. Do usuwania rys można użyć gładzi szpachlowej o przedłużonym czasie wiązania lub gotowej masy akrylowej. Produkty te nakłada się szpachlą, prostopadle do kierunku pęknięcia, na zmianę z obu stron. Miejsce naprawy na ścianie będzie widoczne, jeśli tynk ma ziarnistą strukturę, a użyte wypełnienie jest gładkie.
Do wyrównywania nierówności i pęknięć tynku na ścianach można też użyć masy szpachlowej. A do odnawiania oraz wyrównywania zawilgoconych murów - szczególnie w wilgotnych pomieszczeniach, jak łazienki, pralnie - zastosować renowacyjny tynk gruboziarnisty. Aby wypełnienie pęknięć na ścianie było trwałe, warto zastosować siatkę zbrojącą, zatapianą w warstwie masy gipsowej, co zapobiegnie ponownemu pękaniu tynku. Jeżeli pęknięcia w ścianach są głębokie, mają kilka milimetrów szerokości i się powiększają o ich ocenę należy poprosić konstruktora.
Pęknięcia na ścianie powstałe na łączeniach płyt gipsowo-kartonowych, można wypełnić akrylem, ale lepiej wzmocnić miejsca styku taśmą zbrojącą. Aby nie powstało zgrubienie, starą warstwę szpachli wyrównującej należy zeszlifować, zastosować taśmę i zaszpachlować szerokim pasem wzdłuż łączenia elementów. W przypadku przykrycia tynku nowymi płytami g-k łączenia płyt pokrywa się masą szpachlową i wzmacnia taśmą.
Jeżeli na tynku na ścianie jest wiele ubytków i pęknięć - najlepiej całą jego powierzchnię wyrównać gładzią. Najpopularniejsze są gładzie gipsowe. Bardzo łatwo się je aplikuje, relatywnie wolno schną, przez dłuższy czas udaje się więc korygowanie ich powierzchni. Po ich zastosowaniu można uzyskać idealnie gładką powierzchnię. Nie są jednak odporne na wilgoć, nadają się tylko do pomieszczeń suchych.
Najłatwiej nakładać i poddawać obróbce produkty polimerowe. Można z nich uformować wyjątkowo gładką powierzchnię. Nadają się do stosowania także we wnętrzach o podwyższonej wilgotności - kuchni, łazience, pralni.
Gładzie aplikuje się ręcznie pacą lub maszynowo agregatem. Szlifowanie wykonuje się po wyschnięciu utworzonej warstwy, operując pacą z drobnoziarnistym papierem ściernym. Niektóre z nich można jednak wygładzać na mokro - bez szlifowania, przed całkowitym wyschnięciem. To duża zaleta szczególnie w przypadku remontów, bo unika się powstawania dużej ilości pyłu. Przed malowaniem, ścianę trzeba odkurzyć i zagruntować, aby farba lepiej do niej przylegała.
1. Zagruntowanie podłoża. Preparat gruntujący nanosi się na powierzchnię ściany za pomocą pędzla.
2. Przygotowanie zaprawy. Gładzie w postaci sypkiej mieszanki trzeba rozrobić wodą w proporcjach podanych na opakowaniu.
3. Aplikacja. Zaprawę nakłada się za pomocą nierdzewnej pacy. Liczba warstw oraz ich grubość zależy od wskazań producenta, a także stanu podłoża i stopnia gładkości, jaki chce się uzyskać.
4. Wygładzenie powierzchni. Suchą powierzchnię (ściany lub sufitu) szlifuje się pacą z drobnym papierem ściernym. Ze względu na dużą ilość pyłu, konieczne jest używanie maski i okularów ochronnych.
Jeżeli rysy i pęknięcia tynku są płytkie i niezbyt szerokie można je naprawić samodzielnie, wypełniając je odpowiednimi masami. Jeżeli uszkodzona powierzchnia jest duża - najlepiej usunąć całą powłokę i otynkować ściany od nowa. Można też stare tynki przykryć płytami gipsowo-kartonowymi. Szerokie i głębokie uszkodzenia trzeba skonsultować z konstruktorem, mogą one bowiem być oznaką poważniejszych defektów budynku.
Fot. otwierająca: Adobe Stock
Skomentuj
