- Jakie są ogólne założenia przy planowaniu tarasu?
- Jakie są rodzaje konstrukcji tarasu?
- Jak montuje się zadaszenie tarasu?
Każdy taras ma nieco inną specyfikę. Najbardziej nasłonecznione są te położone od południa, najmniej - od północy. Jeśli chcemy jadać na tarasie śniadania, warto usytuować go od wschodu, a jeśli kolacje - od zachodu. Tarasy najczęściej lokalizuje się z tyłu lub z boku budynku. W ten sposób nie sąsiadują one bezpośrednio z ulicą czy altaną śmietnikową, stanowiąc naturalne połączenie domu z ogrodem.
Jeśli mamy dostatecznie dużą działkę warto zastanowić się nad zbudowaniem tarasu o większym rozmiarze. Przyjmuje się zasadę, że taras nie powinien być mniejszy niż 2,5×2,5 m, tak aby można było ustawić na nim niewielki stół z krzesłami. Wybierając rodzaj wykończenia, ale też konstrukcję zadaszenia powinniśmy brać pod uwagę nie tylko własne preferencje, ale także względy praktyczne i estetyczne. Chodzi o to, aby nasz taras współgrał z otoczeniem i charakterem budynku.
Konstrukcja zadaszenia
Istnieje kilka sposobów na wykonanie konstrukcji tarasu, przy czym każda warunkuje jego ostateczny wygląd. Betonowy taras ziemny, który daje chyba największe możliwości wykończenia, można pokryć gresem, płytkami z kamienia lub klinkieru, drewnem czy popularnymi obecnie podestami kompozytowymi z WPC, które nie wymagają okresowych zabiegów pielęgnacyjnych. Dodatkowo można je uatrakcyjnić o elementy sztucznej trawy. Niebywałym atutem podestów jest łatwy montaż na click oraz ich niska waga, co znacznie ułatwia prace montażowe również na tarasach czy balkonach miejskich znajdujących się często na wyższych kondygnacjach.
Jeśli zależy nam na tym, aby z tarasu można było korzystać przez większą część roku, niezależnie od panujących na zewnątrz warunków atmosferycznych, warto pomyśleć o jego zadaszeniu. Wówczas nie będzie przeszkadzało nam ani ostre słońce, ani deszcz czy grad. Oczywiście można zdecydować się na zwykły parasol czy markizę, jednak stałe zadaszenie jest o wiele bardziej praktyczne i trwałe, dzięki czemu będzie służyło nam latami. Warto zwrócić uwagę, aby nie naruszało ono proporcji budynku i go nie szpeciło. Dobrze, aby kolor i kształt dachu pasował do elewacji i charakteru domu.
Konstrukcje zadaszeń najczęściej robione są z drewna (sosna, świerk, modrzew), aluminium lub stali. Dużo zależy tu od indywidualnych preferencji inwestora oraz stylu, w jakim utrzymany jest dom. Słupów nośnych nie wolno osadzać w gruncie. Mocuje się je na betonowych stopach fundamentowych lub na płycie tarasu, ale nie bezpośrednio, tylko na uchwytach, zamontowanych na śrubach bądź prętach wcześniej osadzonych w betonie.
Materiały, z jakich zostanie wykonana konstrukcja zadaszenia (umożliwiają one wykonanie szkieletu tarasu w dowolnym wymiarze i stylu), można wykorzystać także przy budowie wolnostojącej pergoli, werandy czy zadaszeniu balkonu. Każdą z powyższych konstrukcji można wypełnić poliwęglanem: komorowym, litym, profilowanym lub płytą akrylową, które stanowią ciekawą alternatywę dla tradycyjnego szkła.
Popularne zadaszenia tarasów
Jednym z najbardziej popularnych pokryć dachowych wykorzystywanych podczas budowy tarasów, ale też zadaszeń balkonów jest poliwęglan komorowy. Lekkie i stosunkowo tanie płyty: transparentne, mleczne czy dymne (brązowe), doskonale komponują się z każdą kolorystyką i rodzajem krokwi czy kolumn. Poliwęglan komorowy to materiał, który nie tylko osłoni taras przed deszczem i śniegiem, ale także ochroni nas przed szkodliwym działaniem promieniowania UV. Co ciekawe, dzięki swoim walorom coraz częściej wybierany jest również do budowy wiat samochodowych.
Mercedesem wśród poliwęglanów jest poliwęglan lity. Stanowi on wyjątkową alternatywę dla szkła z przepuszczalnością światła sięgającą aż 92%, przy czym jest o połowę od niego lżejszy, tańszy i charakteryzuje się o wiele większą odpornością na uszkodzenia mechaniczne. Poza tym jest odporny na wysokie i niskie temperatury. Czynniki te sprawiają, że wykorzystywany jest nie tylko do zadaszeń tarasów i werand, ale także szklarni, oranżerii czy witryn sklepowych. Panele bezbarwne warto wybrać, jeśli zależy nam na dużej przepuszczalności światła słonecznego, mleczne lepiej chronią przed promieniowaniem UV, zaś dymne eliminują refleksy świetlne.
Poliwęglan profilowany, występujący w postaci falistych bądź trapezowych płyt, również gwarantuje wysoki stopień przepuszczalności światła (90%). Dzięki temu znajduje szerokie zastosowanie nie tylko przy pokryciach dachowych, ale i okładzinach ściennych czy świetlikach. Dzięki wyższej gramaturze płyty o grubości od 0,8mm mogą być objęte nawet 10-letnią gwarancją - opcję taką proponuje swoim klientom jeden z czołowych dystrybutorów płyt z poliwęglanu, firma Robelit.
Kolejnym materiałem często wykorzystywanym w zabudowie tarasów są akrylowe płyty faliste. Mają one dyskretną fakturę przypominającą plaster miodu, która nie tylko skutecznie zaciera kontury, lecz zapewnia ciekawy efekt dekoracyjny i przejrzystość. Akryl jest odporny na kwas, sól, nie zmienia barwy, jest wytrzymały i gwarantuje długoletnie użytkowanie.
Oczywiście dach tarasu można pokryć także innymi materiałami, które mają jednak sporo wad. Część z nich, jak dachówki czy gont bitumiczny, blokują dopływ naturalnego światła.
Inne, jak na przykład szklane, hartowane szyby, są ciężkie, drogie, łatwo się brudzą, a w okresie letnim powodują nadmierne nagrzewanie się przestrzeni pod dachem. Płyty z poliwęglanu lub akrylu wydają się więc najbardziej optymalnym rozwiązaniem - są nie tylko lekkie, łatwe w montażu, wytrzymałe, trwałe, odporne na wstrząsy i estetycznie wyglądają, ale także zapewniają dostęp światła słonecznego, delikatnie je rozpraszają i niwelują problem nadmiernego nagrzewania się pomieszczeń. Są też bezpieczne, bo w razie uszkodzenia płyty poliwęglanowe nie rozpadają się na kawałki, jak ma to miejsce w przypadku hartowanego szkła.
Sposób montażu zadaszenia tarasu
Zarówno płyt poliwęglanowych falistych i trapezowych, jak i akrylowych nie należy montować przy temperaturze poniżej 5 stopni C. Elementy z poliwęglanu mocuje się warstwą chroniącą przed promieniowaniem UV ku górze (można zorientować się po nadruku lub naklejce). Nachylenie dachu powinno wynosić minimum 10 stopni, a konstrukcja do której będą przytwierdzane płyty powinny być koloru jasnego, aby elementy się nie nagrzewały.
Poszczególne płyty mocuje się na gładkich podporach ciągłych o rozstawie 50 cm, ułożonych prostopadle do długości elementów, posuwając się od dołu dachu ku górze. Należy korzystać z dostosowanych do konstrukcji zadaszenia wkrętów (o połowę większych od średnicy trzpienia śruby) wraz z uszczelkami i podkładkami dystansowymi.
Płyty na zadaszenia tarasów można montować samemu, jednak już przed zakupem należy bardzo dokładnie zapoznać się ze szczegółowymi zasadami składowania, montażu oraz użytkowania - dzięki temu wykonane zadaszenie będzie nam służyło przez wiele lat.
Zdaniem naszych Czytelników
Gość Małgorzata
20 Feb 2022, 18:45
Czy potrzebne jest zgłoszenie do urzędu?
Gość tata
01 May 2021, 07:05
"wkrętów (o średnicy dwukrotnie mniejszej od wywierconego otworu)"