|
| (fot. Ecomotyl) |
Odpływ ścieków to jedna z prostszych domowych instalacji, ale i musi być wykonana zgodnie z projektem specjalisty. Dokumentacja powinna zawierać wszystkie parametry wykonawcze: średnice przewodów, sposoby ich prowadzenia, długości podejść, spadki, umiejscowienia rewizji itp.
Ponadto projekt powinien zawierać wykaz wszystkich materiałów potrzebnych do wykonania instalacji.
Instalacja odpływowa
Wewnętrzna instalacja kanalizacyjna jest instalacją grawitacyjną. Oznacza to, że ścieki odpływają wyłącznie pod własnym ciężarem. Pochodzą one ze wszystkich przyborów sanitarnych, pralek i zmywarek oraz na przykład z kotła kondensacyjnego.
Należy przewidzieć ich przybliżoną ilość, gdyż pod tym kątem dobiera się odpowiednią średnicę rury łączącej urządzenie z pionem. Największej średnicy – 100 mm – wymaga podłączenia miski ustępowej, najmniejszej – 32 mm – podłączenie umywalki lub klimatyzatora odprowadzającego skropliny.
Wszystkie sanitaria łączy się z instalacją kanalizacyjną za pośrednictwem syfonów, w których znajduje się woda. Skutecznie zamyka ona drogę gazom kanalizacyjnym, które nie mogą przedostawać się do pomieszczeń. Syfony wytwarzane są najczęściej z tworzyw sztucznych lub stali niklowanej. Zależnie od ilości miejsca, które można na nie przeznaczyć, mogą mieć różny kształt.
Syfony pełnią również funkcję odstojników, na których dnie odkładają się zanieczyszczenia stałe, np. piasek. Dzięki temu ograniczone jest zamulanie dalszej, trudno dostępnej części instalacji. Ważne, aby pamiętać o okresowym usuwaniu osadu z syfonu.
Syfony podłącza się do pionów, czyli wspólnych przewodów zbiorczych. Ścieki odbierane są na kolejnych poziomach, a następnie przez przewód odpływowy wyprowadzane poza budynek.
Do kanalizacji nie wolno odprowadzać:
- odpadów stałych powodujących zmniejszenie przepustowości przewodów: żwiru, piasku, popiołu, szkła, tekstyliów;
- odpadów płynnych nie mieszających się z wodą: żywic, mieszanin cementowych, smoły;
- substancji palnych i wybuchowych o temperaturze zapłonu poniżej 85°C: benzyny, oleju opałowego i napędowego;
- substancji żrących (kwasów oraz zasad) i toksycznych.
Jeżeli układ pomieszczenia sprawia, że przewód odprowadzający ścieki nie może być poprowadzony najkrótszą drogą do pionu, wówczas jego średnica powinna być zwiększona o jeden wymiar (np. z 40 do 50 mm). Należy również pamiętać, że wszystkie podłączenia muszą mieć odpowiedni spadek – 2 do 3%, czyli 2-3 cm na 1 m długości rury.
Średnica pionu musi być stała na całej długości i nie mniejsza niż średnica najbardziej „wymagającego” podejścia, czyli od miski ustępowej. Pion długości do 2,5 m powinien więc mieć średnicę co najmniej 100 mm. Przewód odpływowy powinien mieć z kolei średnicę większą niż pion.
Każdy pion kanalizacyjny musi być wentylowany, czyli zakończony rurą wywiewną, której koniec znajduje się ponad połacią dachu. Dolna części pionu musi mieć natomiast zamontowaną rewizję, czyli czyszczak(zamykany otwór umożliwiający usuwanie zanieczyszczeń zapychających pion).
Z czego rury?
Domowe instalacje odpływowe wykonuje się najczęściej z tworzyw sztucznych. Popularne do niedawna PVC jest powoli wypierane przez polipropylen (PP). Dzieje się tak ze względu na większą wytrzymałość drugiego z wymienionych materiałów na podwyższoną temperaturę. Rury i kształtki z żeliwa oraz kamionki wychodzą już właściwie z użycia, ponieważ są ciężkie i kruche.
Przewody kanalizacyjne łączone są kielichowo z użyciem uszczelek z EPDM. Do montażu niepotrzebne są zatem dodatkowe uszczelnienia. W przyłączach do przyborów sanitarnych stosuje się również złącza kołnierzowe. Uszczelnia się je przez zaciskanie połączenia gwintowego, które dokładnie przylega do elastycznego pierścienia stożkowego.
Sprawna kanalizacja
Domowa kanalizacja działa sprawnie, jeśli jest wykonana zgodnie z następującymi zasadami:
- jeżeli do przewodu odpływowego podłączonych jest kilka przyborów sanitarnych, to średnica poziomu za podłączeniem nie może być mniejsza niż średnica ostatniego podłączanego przyboru;
- do jednego poziomu można podłączać różne przybory, ale miska ustępowa powinna mieć zawsze oddzielne podłączenie (poniżej pozostałych odpływów);
- każdy następny element instalacji musi mieć średnicę co najmniej równą lub większą od średnicy poprzedniego elementu;
- instalacja musi być właściwie przewietrzana za pośrednictwem rur wentylacyjnych lub zaworów napowietrzających;
- każde urządzenie podłączone do kanalizacji powinno mieć syfon;
- w najniższych punktach instalacji należy zamontować rewizje, by w razie potrzeby można było oczyścić zapchane rury;
- przewodów kanalizacyjnych nie wolno prowadzić nad instalacją gazową i elektryczną;
- rury należy poprowadzić najkrótszą drogą i układać je kielichem w kierunku przeciwnym do spływu ścieków;
- piony prowadzi się na całej ich długości bez zmieniania kierunku przepływu ścieków;
- przewody poziome trzeba układać z wymaganym spadkiem, aby miały możliwość samooczyszczania (minimalny spadek rury 100 mm wynosi 2%);
- przewody kanalizacyjne powinno się prowadzić przez pomieszczenia, w których temperatura nie spada poniżej 5°C i nie jest wyższa niż 40°C, w przeciwnym razie przewód trzeba zaizolować.
Ciąg dalszy artykułu w Budujemy Dom "Dom Polski" 2009
