Pokrycia dachowe umownie podzielono na lekkie i ciężkie. Do grupy lekkich zalicza się te materiały, których ciężar nie przekracza kilkunastu kilogramów na metr kwadratowy. Wśród nich są gonty papowe, blachy płaskie i blachodachówki, faliste płyty bitumiczne, faliste płyty włókowo-cementowe. Grupa pokryć ciężkich obejmuje m.in. dachówki ceramiczne i cementowe, ważące aż 40–90 kg/m2 oraz strzechę o wadze 40–80 kg/m2.
PODKŁAD POD LEKKIE POKRYCIA DACHOWE
Podkład, w formie deskowania lub ołacenia, układa się na konstrukcji dachu, a dopiero na nim – pokrycie zewnętrzne. Dlatego można stwierdzić, że bez prawidłowo przygotowanego podkładu, nie da się ułożyć dobrego pokrycia dachu. Określenie dobry oznacza w przypadku podkładu – odpowiednio szczelny, sztywny i wentylowany, dobrany do kąta nachylenia połaci dachu oraz rodzaju wybranego pokrycia wierzchniego.
Pełne deskowanie usztywnia konstrukcję dachu. Tradycyjnie wykonuje się je z wąskich desek (o szer. do 150 mm i gr. 19–25 mm) albo ze sklejki wodoodpornej o grubości 12–18 mm. Nowocześniejszym rozwiązaniem jest przybicie do krokwi płyt drewnopochodnych (OSB, mpf) o gr. 15–22 mm. Na takim podłożu układa się potem trwały materiał hydroizolacyjny – papę albo folię wstępnego krycia (FWK). Równego, gładkiego i sztywnego podkładu wymagają pokrycia z płaskiej blachy oraz materiałów bitumicznych (papy, gonty).
Ołacenie konstrukcji polega na przybiciu na krokwiach dachowych rusztu z drewnianych listew, czyli łat i kontrłat. Kontrłaty nabija się równolegle do krokwi, a łaty prostopadle do nich. Najczęściej stosuje się łaty o wys. 40–50 mm i szer. 38–60 mm, w rozstawie co 300–400 mm. Przekrój łat i ich rozstaw zależy m.in. od ciężaru i sztywności pokrycia, kąta nachylenia połaci, rozstawu krokwi. Dawniej stosowano samo ołacenie, ale obecnie więźbę dachu osłania się również folią dachową (przeważnie membraną, czyli wytrzymałą folią wielowarstwową o wysokiej paroprzepuszczalności). Mocuje się ją bezpośrednio na krokwiach, zważając na zwrócenie jej odpowiednią stroną do dołu. Dopiero na niej nabija się ołacenie. Prawidłowo przygotowany ruszt zapewnia dobrą wentylację pomiędzy podkładem a pokryciem wierzchnim. Ołatowanie wykonuje się pod blachodachówki oraz płyty faliste.
Lilianna Jampolska
fot. Pfleiderer
