Wybór kotła na biomasę

Wybór kotła na biomasę
Najprostsze (i najtańsze) kotły na biomasę przeznaczone są do spalania drewna, zrębków, wiórów i innych odpadów bioorganicznych. Są to kotły ze spalaniem górnym i dolnym.

Kotły zgazowujące. W nowoczesnych kotłach na drewno proces spalania jest tak prowadzony, żeby przebiegał prawidłowo i bezpiecznie dla domowników i środowiska. Zapylenie i powstawanie sadzy w trakcie palenia ograniczone jest do minimum.

 

Najpierw zachodzi suszenie i odgazowywanie drewna znajdującego się w komorze spalania. Potem ma miejsce proces spalania zupełnego, przebiegającego w temperaturze ok. 1000°C, podczas którego następuje dopalanie cząsteczek. Ostatnim etapem jest spalanie całkowite, czyli dopalenie cząsteczek stałych opadających z rusztu. Jest to zjawisko pirolizy, czyli suchej destylacji drewna, w wyniku której uzyskujemy gaz drzewny. Zjawisko to zachodzi, gdy komora załadowcza kotła i przewód kominowy są szczelnie zamknięte, a wentylator dostarcza jedynie niewielkie ilości powietrza. Powstający gaz kierowany jest do dyszy, do której także doprowadzone jest powietrze tzw. wtórne. I tu ma miejsce dopalenie produktów pirolizy.

Kocioł zgazowujący Zasada działania kotła zgazowującego Kocioł zgazowujący oraz zasada działania kotła zgazowującego
(fot. Eko-Vimar Orlański)

Z uwagi na skomplikowany proces spalania kotły te muszą być wyposażone w rozbudowaną automatykę, a to zapewnia również wysoką sprawność pracy kotła.

 

Przeznaczone są do opalania kawałkami drewna o dowolnej wielkości. Mogą to być nawet ścinki i wióry drzewne, chociaż, żeby proces palenia takiego opału przebiegał prawidłowo, drobne kawałki muszą być spalane razem z większymi. Czas pracy między zasypami wynosi od kilku do kilkunastu godzin.

 

Stalowe kotły zgazowujące przeznaczone są do drewna liściastego; drewno iglaste mogłoby spowodować uszkodzenie urządzenia ze względu na żrące właściwości zawartej w nim żywicy: do takiego drewna przeznaczone są kotły z wymiennikiem ze stali kwasoodpornej.

 

Kotły retortowe. Zwykłe kotły wymagają pracochłonnej obsługi – częstego dosypywania paliwa i czyszczenia z popiołu. Alternatywą dla nich są kotły wyposażone w zasobnik i automatyczny podajnik paliwa. Kotły te poza drobnym węglem mogą spalać także pelety, a niektóre z nich – również ziarna zbóż. Konstrukcja palników w takich kotłach zapobiega spiekaniu popiołu powstającego w wyniku spalania tych biologicznych paliw, a sterowniki mają programy optymalizujące ich pracę w zależności od zastosowanego paliwa.

 

Kotły te współpracują z zasobnikiem paliwa. Zazwyczaj jest on sprzedawany w komplecie z kotłem. Optymalnie dobrany zbiornik na pelety o pojemności 180 l zapewnia bezobsługową pracę urządzenia nawet przez 7 dni.

 

Do palenia peletów i zbóż wykorzystuje się podajniki ślimakowe i pneumatyczne.

Kocioł na pelety może współpracować np. z zestawem solarnym i/lub kominkiem wodnym (fot. Ulrich)

 

Kocioł retortowy osiąga bardzo wysoką sprawność, a jego praca jest w dużym stopniu zautomatyzowana
Kocioł na pelety może współpracować np. z zestawem solarnym i/lub kominkiem wodnym Kocioł retortowy osiąga bardzo wysoką sprawność, a jego praca jest w dużym stopniu zautomatyzowana

Kotły wsadowe do spalania słomy. Baloty umieszcza się w nich w pionowej komorze załadowczej. Przegroda, dzieląca ją od komory spalania, ma w dolnej części otwór. Naprzeciw niego znajduje się dmuchawa, która tłoczy powietrze prostopadle do balotów, tam też następuje spalanie słomy. Gazy lotne uchodzą do komory paleniskowej w kierunku przeciwnym do wdmuchiwanego powietrza, gdzie ulegają dopaleniu. Gdy słoma z najniższego balotu się spali, na jej miejsce osuwa się następny balot.

Jeśli mamy dostęp do słomy z własnego pola, zastanówmy się nad zastosowaniem kotła wsadowego Jeśli mamy dostęp do słomy z własnego pola, zastanówmy się nad zastosowaniem kotła wsadowego. Takie ogrzewanie będzie darmowe (fot. Metalerg)

Instalacja dla kotła na biomasę

Kotły na paliwo stałe mogą współpracować wyłącznie z pompową lub grawitacyjną instalacją zabezpieczoną otwartym naczyniem wzbiorczym. A to oznacza ryzyko szybszej korozji grzejników z powodu kontaktu wody z powietrzem.

 

Co zrobić, żeby instalacja działała w układzie zamkniętym, a jednocześnie można było zastosować kocioł na paliwo stałe? Można wykorzystać zbiornik buforowy, czyli akumulacyjny lub płytowy wymiennik ciepła. Urządzenie takie łączy dwa obiegi wodne – otwarty obieg kotłowy i zamknięty – grzejnikowy. Może także łączyć kilka niezależnych źródeł ogrzewania, na przykład kocioł na paliwo stałe, kocioł na paliwo płynne i kolektor słoneczny.

 

Przeczytaj
Może cię zainteresować
Dowiedz się więcej
Zobacz więcej Zobacz mniej
Bufor z wymiennika jest też niezbędny w instalacji z kotłem opalanym słomą, gdyż w czasie jej spalania powstaje bardzo dużo ciepła, ale trwa to krótko. Zbiornik akumulacyjny gromadzi to ciepło i w ten sposób niweluje nierówności pracy kotła – dzięki temu temperatura wody wypływającej ze zbiornika nie zmienia się gwałtownie.

 

Zaleca się, żeby minimalna pojemność zbiornika wynosiła 500 l na każde 10 kW mocy cieplnej kotła. Niestety taki zbiornik jest bardzo duży, zajmuje dużo miejsca i nie do każdego budynku da się go wnieść, jest też drogi.

 

Monika Czeczotek

Komentarze

Czytaj tak, jak lubisz
W wersji cyfrowej lub papierowej
Moduł czytaj tak jak lubisz