Drzewa wymagają starannego doboru. Posadzone trzeba czasem przycinać i usuwać z nich chore czy uszkodzone gałęzie. Jesienią zasypują ogród liśćmi, szyszkami i nasionami... Mimo to warto je mieć, bo to one tworzą szkielet ogrodu na pustej działce.
(fot. vicka14 (zdjęcie pochodzi z konkursu Home Sweet Home 2))
Jeśli działka z nowym domem nie jest jeszcze zagospodarowana, zima jest dogodnym okresem, by zaplanować nasadzenia. Nie tylko z roślin sezonowych, bylin czy krzewów, ale także drzew, które oprócz tego, że zdobią otoczenie domu, dają wiele korzyści:
są schronieniem dla owadów, ptaków i drobnych ssaków;
przyczyniają się do zwiększenia ilości próchnicy w glebie, bo zrzucają na nią liście lub igliwie;
poprawiają mikroklimat (zwiększają wilgotność powietrza, zacieniają i zmniejszają siłę wiatru);
redukują hałas, zatrzymują zanieczyszczenia;
zasłaniają nieładne otoczenie i odgradzają od posesji sąsiadów (choć jeśli nie ma takiej potrzeby, lepiej szczelnie nie otaczać drzewami przestrzeni ogrodu, korzystniej jest zostawić ją otwartą na otaczający krajobraz).
Na zadrzewionej działce lepiej nie dosadzać kolejnych drzew, by nie powiększać zacienienia. Jeśli na takiej działce jest za mało miejsca dla roślin światłolubnych, korony drzew można prześwietlić i powtarzać to co roku.
Wybór
Gatunki drzew powinno się dobierać przede wszystkim do warunków siedliskowych, wielkości działki. Warto też zwrócić uwagę na to, jak szybko rosną, a ponadto – jak pracochłonna będzie ich pielęgnacja.
Warunki siedliskowe
Poszczególne gatunki różnią się wymaganiami co do rodzaju i wilgotności gleby, nasłonecznienia, wilgotności powietrza, różnie też znoszą mrozy.
Wielkość działki
Na dużej działce można sadzić większe drzewa. Trzeba tylko pamiętać, że korzenie takich silnie rosnących drzew mogą z czasem naruszać fundamenty budynków. Najbardziej niebezpieczne są pod tym względem drzewa z silnym systemem korzeniowym, z głębokimi korzeniami bocznymi, rozchodzącymi się ukośnie i szeroko.
Od takich ukośnych korzeni rosną następne odnogi, które również ukośnie kierują się ku dołowi. Do drzew z takim systemem korzeniowym należą:
Lipa drobnolistna (Tilia cordata) – ze względu na swą długowieczność i duże rozmiary drzewo to nie nadaje się do sadzenia w zwartym budownictwie osiedlowym, jednak można je sadzić na dużych posesjach (w ciągu całego życia lipa łatwo wydaje odrośla korzeniowe, które tworzą się w szyi korzeniowej drzewa);
Sosna zwyczajna (Pinus sylvestris) – na glebach lekkich i suchych w poszukiwaniu pożywienia wytwarza silny, główny korzeń palowy, jednak na podłożu lekko wilgotnym jej korzenie są poziome i ukośne, a ponadto rozwijają się płytko pod powierzchnią ziemi;
Świerk pospolity (Picea abies) – jego korzenie rozrastają się w zwarty krąg tuż pod powierzchnią ziemi.
Na małej działce najlepiej sadzić okazy dorastające do wysokości 6–8 m (gdy drzewa się rozrosną, nie zajmą całej przestrzeni wokół domu).
Tempo wzrostu drzew
W okresie pięciu lat od założenia ogrodu nowo posadzone drzewa są niewielkie, dopiero po tym czasie nabierają bardziej charakterystycznych dla gatunku czy odmiany cech. Aby szybciej uzyskać efekt zwartej zieleni, można posadzić drzewa gęściej, a potem wyciąć niektóre z nich, by drzewa o mniejszej sile wzrostu nie zostały zdominowane przez większe i silniej rosnące. Innym rozwiązaniem jest posadzenie drzew szybko rosnących.
