Drzwi wewnętrzne pełnią w budynku istotną rolę – oddzielają od siebie pomieszczenia, izolują je akustycznie, stanowią ich ozdobę, czasami też doświetlają. Zwykle sobie tego nie uświadamiamy, ale są one jednym z najczęściej oglądanych i używanych elementów w domu. Nic więc dziwnego, że po kilku, kilkunastu latach niszczeją i nie spełniają już swoich zadań – nie domykają się, wyglądają nieefektownie lub po prostu nie pasują do wystroju wnętrz.
Przed przystąpieniem do remontu musimy ustalić, czy wystarczy wymienić samo skrzydło drzwiowe, czy też konieczne będzie również obudowanie lub demontaż ościeżnicy. Większość typowych futryn, montowanych w ostatnich kilku dekadach, ma znormalizowane wymiary i standardowy rozstaw zawiasów, co pozwala na dopasowanie do nich nowych drzwi. Często jednak ramy nie są w najlepszym stanie. W wariancie oszczędnościowym możemy ograniczyć się do zakupu samego skrzydła drzwiowego, a starą ościeżnicę zamaskować. Jeżeli jednak jest ona bardzo zniszczona, chcemy znacząco podnieść estetykę wnętrz, zmienić rozmiary otworu drzwiowego, bądź zależy nam, aby drzwi były idealnie dopasowane do ościeżnicy, nie pozostaje nam nic innego, jak wymiana obu tych elementów.
RENOWACJA OŚCIEŻNICY
Starą metalową ramę możemy poddać renowacji na dwa sposoby. Najprostsze i najtańsze jest oklejenie jej folią samoprzylepną. W ten sposób nie zamaskujemy co prawda wad i nierówności osadzenia ościeżnicy, ale z pewnością poprawimy jej estetykę. Folie są dostępne w wielu drewnopodobnych wzorach, dzięki czemu łatwo dobrać je do kolorystyki nowego skrzydła drzwiowego. Aby materiał dobrze trzymał się ramy, należy odpowiednio przygotować podłoże. Musi być ono odpylone, odtłuszczone i gładkie, dlatego wszelkie nierówności trzeba zaszpachlować lub zeszlifować. Do przetarcia powierzchni można użyć drobnoziarnistego papieru ściernego, natomiast do uzupełnienia ubytków nadaje się np. szpachlówka samochodowa do napraw karoserii. Układając folię, powinno się zwracać uwagę na to, aby idealnie przylegała do ramy na całej powierzchni i nie powstawały pod nią pęcherze powietrza (możemy je wycisnąć po nakłuciu igłą).
Norbert Skupiński
FOT. FOTOLIA
