Patenty na ekonomiczne spalanie węgla

Ustawienia temperatur na regulatorze sterującym pompami w instalacji c.o.

Parametry domu:

• murowany, dwukondygnacyjny; 
• ściany z bloczków gazobetonowych i styropianu o grubości 15 cm; 
• powierzchnia użytkowa 140 m2; 
• instalacja c.o. z grzejnikami naściennym i wodnym ogrzewaniem podłogowym (40% powierzchni budynku).

Charakterystyka kotła: stalowy kocioł zasypowy z górnym spalaniem, producent Pytlakowski; moc 23 kW (zmniejszona do 16 kW).

 

Paliwo zalecane: węgiel.

 

Paliwo zastępcze: drewno.

 

Automatyka, sterowanie: kocioł z elektronicznym miarkownikiem, bez dmuchawy (zdemontowana), regulator Auraton 1111 multi, sterujący pompami w instalacji c.o.

 

Sposób przygotowania c.w.u.: przez cały rok elektrycznie, zbiornik o pojemności 120 l z grzałką elektryczną.

 

Okres użytkowania kotła: 3 lata.

 

Decyzja: kocioł na paliwa stałe kupiliśmy ze względu na niskie koszty ogrzewania domu. Chodziło nam o doczekanie momentu, kiedy dotrze do działki nitka gazu ziemnego. Przygotowaliśmy instalację c.o. do bezkolizyjnej zmiany paliwa. Kupiliśmy tani tradycyjny kocioł.

 

Rady i przestrogi:

• Instalator zastosował kocioł o zbyt dużej mocy dla naszego budynku. Przekonywał, że kocioł o większej mocy i większej komorze spalania będzie dłużej spalał paliwo. To nieprawda. Przez pierwszy rok nie było fajnie. Miałem kłopoty z wyregulowaniem kotła i dozowaniem paliwa.

   

  Widziałem, że spalanie jest nieekonomiczne i naraża nas na wyższe koszty. Dlatego zacząłem szukać pomocy na forum internetowym "ekonomiczne spalanie węgla". Jeden z internautów udzielił mi wielu rad i sprzedał ciekawe patenty, dotyczące kotłów z górnym spalaniem.

   

• Zleciłem przebudowanie murowanego komina, bo miał kanał o przekroju 40 x 40 cm! Od góry specjalną windą wpuściliśmy ceramiczne kształtki o przekroju 15 x 15 cm. Aby zmniejszyć moc kotła, wyłożyłem boki paleniska (od wewnątrz) cegłami szamotowymi. Obecna moc to 15–16 kW. I tyle absolutnie wystarcza.

   

  Palenisko, mieszczące wcześniej 30 kg węgla kalibracji orzech, teraz przyjmuje tylko 18 kg. Zdemontowałem fabryczną dmuchawę, ponieważ dawała nieekonomiczne spalanie paliwa, głośno pracowała, kocioł fukał i strzelał. Obecnie ciąg powietrza jest naturalny, a reguluje go elektroniczny miarkownik.

   

  Oprócz tego na górnych drzwiczkach kotła dospawałem z płaskownika dodatkowy górny wlot powietrza, jak radził mi internauta. Patenty super się sprawdziły. Metodą przeróżnych prób osiągnąłem wyjątkowo ekonomiczne spalanie węgla.

   

• Ania: Warto nauczyć obsługi kotła wszystkich dorosłych domowników. Zawsze tylko Maciek obsługiwał kocioł, a kiedy wyjechał na kilka dni, omal nie spowodowałam groźnego wybuchu w kotłowni.

   

• Przez 3 sezony stosowaliśmy węgiel (orzech). Temperaturę wody ustawialiśmy w przedziale 43–47°C. Zaraz potem przyłączono nam… gaz ziemny. Gazowy kocioł kondensacyjny jest drogi, więc kupimy go dopiero po spaleniu resztki węgla i zapasów drewna, czyli za 2–3 lata.

   

• W zimie zasypujemy kocioł raz na dobę, w okresach przejściowych raz na 2–3 dni. Z podobną częstotliwością oczyszczamy popielnik. Warto sprawdzać jakość węgla od różnych dostawców. Lepiej kupić węgiel wyższej jakości, bo ma mniej zanieczyszczeń i spala się bez spieków. Węgiel zaraz po sezonie grzewczym jest tańszy.

Kocioł o wymiarach 50 x 50 x 130 cm znajduje się w kotłowni o powierzchni 8 m2	Patent jednego z internautów – płaskownik dospawany na drzwiczkach kotła

Koszty: kocioł 3000 zł.

Zużycie opału: przez pierwszy rok 1,5 t węgla orzecha i 2 mp drewna do rozpałki.

 

Łączne roczne koszty ogrzewania:

• węgiel 1100 zł, 
• drewno do 400 zł. 
• przygotowanie c.w.u. elektrycznie 1000 zł. 
• razem 2500 zł.

Lilianna Jampolska