Podjazd, ścieżki, placyki możemy zaplanować samodzielnie, rozrysowując je na planie działki (najlepiej w skali 1:100) oraz w terenie - np. farbą w sprayu, sproszkowaną kredą lub wapnem. Warto jednak pamiętać przy tym o kilku ważnych kwestiach.
Nawierzchnie w jasnych, chłodnych barwach sprawiają, że przestrzeń wydaje się większa. Odwrotnie jest z ciemnymi, intensywnymi odcieniami. Choć rozległe place ułatwiają manewrowanie autem, na mniejszych działkach mogą wyglądać przytłaczająco.
Trakty nie powinny przebiegać w pobliżu płytko korzeniących się drzew, bo mogłyby zostać uszkodzone przez rozrastające się korzenie. Za bezpieczną odległość uważa się granicę wyznaczoną przez zasięg korony drzewa.
Nawierzchnia sąsiadująca z rabatami powinna wystawać nieco ponad ich poziom - dzięki temu nie będzie osypywała się na nią ziemia. Na styku z trawnikiem nie należy tworzyć uskoku, który utrudniałby pracę kosiarką.
Jeśli brukowana powierzchnia będzie duża, można zaplanować w niej wolne przestrzenie na posadzenie roślin - nadadzą jej lekkości.
Warto rozważyć budowę tzw. ekologicznych nawierzchni (ze specjalnie ukształtowanych kostek, luźno ułożonego bruku lub płyt, krat betonowych albo paneli z PVC), które nie prowadzą do ograniczenia powierzchni biologicznie czynnej. W prześwitach takich traktów dobrze sprawdza się trawa, ponieważ jest najodporniejsza na deptanie. Można ją posiać lub - gdy mamy duże odstępy między płytami - ułożyć darń z rolki, wpasowując niewielkie fragmenty w wolne przestrzenie. Sprawdzają się też niskie byliny zadarniające.
W wilgotnych i ocienionych miejscach szczeliny z czasem wypełni mech. W nawierzchniach betonowo-roślinnych chwasty wyrastają znacznie rzadziej, niż w pozostałych. Nie można jednak zapomnieć o podlewaniu roślin, zwłaszcza po posadzeniu/wysianiu nasion.
Podjazd przeważnie znajduje się we frontowej części działki, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę, aby współgrał z architekturą budynku oraz stylem ogrodu. Jeśli teren jest spory, a dom umiejscowiony w znacznej odległości od ulicy, droga od bramy wjazdowej do garażu może mieć przebieg falisty. Warto też pomyśleć o dużym podjeździe z rondem i przewidzieć miejsca parkingowe dla gości.
Swobodne manewrowanie autem zapewni podjazd o szerokości przynajmniej 3 m i długości 6 m. Wymiary miejsca postojowego dla samochodu osobowego to minimum 2,5 × 5 m.
Gładka jednolita powierzchnia podjazdu będzie łatwiejsza do utrzymania w czystości i do odśnieżania. Na kostce w ciemnym kolorze mniej widoczne są plamy po oleju silnikowym. Sprawdzi się tutaj także bruk ekologiczny.
Ścieżki powinny współgrać z charakterem ogrodu i prowadzić do najczęściej odwiedzanych miejsc (altana, drewutnia, oczko itp.), w przeciwnym razie na trawniku powstaną nieestetyczne przedepty. Na małych zabudowanych działkach nie warto jednak przesadzać z ilością traktów. Chodnik od furtki do domu powinien mieć przynajmniej 1,2-1,5 m szerokości. Ścieżki w głębi ogrodu mogą mierzyć 0,8 m.
Najlepiej, gdy nawierzchnia ścieżek jest antypoślizgowa (np. z kostki płukanej) i równa, aby komfortowo się po niej chodziło i odśnieżało (należy więc dwa razy przemyśleć zakup łamanych płyt kamiennych).
Coraz więcej osób decyduje się na taras ziemny wykończony materiałem brukarskim. W porównaniu z konstrukcją na płycie betonowej jest on o wiele trwalszy. Planowaniem tarasu najlepiej zająć się już na etapie projektowania budynku. Pamiętajmy, że na ustawienie kompletu mebli ogrodowych potrzeba przynajmniej 10 m2.
Nawierzchnia tarasu powinna być łatwa do utrzymania w czystości. W przypadku jasnych chropowatych materiałów, plamy z kawy czy wina będą trudne do usunięcia. Dobrze sprawdzą się zaś gładkie płyty i kostki.
Grubość i rodzaj materiału wykończeniowego zależy od przeznaczenia traktu. Te, po których będą się poruszać jedynie piesi można utwardzić cieńszym, ok. 4 cm brukiem betonowym, klinkierowym, kamiennym, bądź różnego rodzaju płytami ogrodowymi. Bruk betonowy i kamienny w obrębie podjazdu musi mieć przynajmniej 6 cm grubości. Klinkierowy może być cieńszy, z uwagi na jego większą wytrzymałość.
Redaktor: Małgorzata Kolmus
fot. otwierająca: Probet Dasag
