|
Wewnątrz domu woda jest rozprowadzana przez instalacje ciepłej i zimnej wody oraz centralnego ogrzewania. Każda z nich może być wykonywana z różnych materiałów i w różny sposób. Z jakich materiałów robi się instalacje?Instalacje wodne wykonuje się z tworzyw sztucznych – najpopularniejsze, miedzi i – nadal jeszcze – ze stali. Tworzywa sztuczne Są obojętne chemicznie, nie wchodzą więc w reakcję z wodą i zawartymi w niej związkami. Większość tworzyw (za wyjątkiem polibutylenu) gorzej niż miedź i stal chroni przed rozwojem flory bakteryjnej w rurach. Rury mają powierzchnię wewnętrzną nawet kilkaset razy gładszą niż stalowe. Zmniejsza to opory przepływu, a na ściankach nie tworzy się osad. Zależnie od rodzaju tworzywa, rury sprzedawane są w zwojach lub odcinkach prostych. Te w zwojach są elastyczne, można je więc układać np. w ogrzewaniu podłogowym, gdzie muszą być wyginane i nie powinny być łączone na długości. Jednak zwróćmy uwagę, jaki jest najmniejszy dopuszczalny promień gięcia dla danego wyrobu. Nadmierne wyginanie rur może bowiem spowodować pękanie materiału. Rury z tworzyw nie przenoszą drgań, tłumią wibracje i szumy powstające w instalacji. Trwałość instalacji zależy od temperatury i ciśnienia przesyłanej wody. Najdłużej zachowają ją więc instalacje zimnej wody. Przy zbyt wysokiej temperaturze wody grzewczej proces starzenia materiału postępuje szybciej. Najmniej odporne na niską temperaturę są rury z PVC (do 0°C), najbardziej – polipropylen (do -40°C). Z kolei na wysoką temperaturę najbardziej odporne są: polipropylen, polibutylen (do 90°C), PE-X i rury wielowarstwowe (do 95°C). Podstawową wadą rur plastikowych jest przenikanie przez ich ścianki tlenu. Przy tym, im wyższa temperatura czynnika roboczego w rurze, tym więcej tlenu się przedostaje. Nie ma to wpływu na trwałość samego przewodu, ale tlen w wodzie instalacyjnej jest niekorzystny dla wszystkich elementów i urządzeń metalowych, znajdujących się w instalacji. Z tego względu do instalacji centralnego ogrzewania i c.w.u. bardziej nadają się rury z powłoką antydyfuzyjną – ograniczającą przeniknie tlenu do ich wnętrza – albo z wkładką metalową, która całkowicie uszczelnia rurę i ogranicza jej wydłużanie się pod wpływem gorącej wody. W instalacjach domowych stosuje się:
Jest odporna na działanie promieni UV i wysoką temperaturę. Jednak pod jej wpływem rury znacznie się wydłużają. Wewnętrzna powierzchnia przewodów jest bardzo gładka, dzięki czemu nie powstaje na niej osad. Rury miedziane są natomiast mało odporne na zarysowania. Dlatego „rurociągi” trzeba dobrze chronić przed przedostawaniem się do nich drobnych cząstek stałych, jak piasek, zaprawa murarska czy drobiny rdzy. Na wejściu do instalacji trzeba zakładać filtr siatkowy o oczkach nie większych niż 80 µm (0,08 mm). Rury miedziane stosuje się w instalacjach zimnej i ciepłej wody oraz centralnego ogrzewania. Można z nich wykonywać także instalacje ogrzewania podłogowego. Produkowane są trzy rodzaje rur miedzianych: miękkie, półtwarde i twarde. Różnią się one łatwością gięcia przy tej samej grubości – najłatwiej wygina się rury miękkie, ale też łatwiej je uszkodzić poprzez wgniecenie. Rury miękkie – przeznaczone są przede wszystkim do instalacji ogrzewania podłogowego, podłączania grzejników lub do instalacji wodnych prowadzonych w posadzce. Kupuje się je w zwojach długości do 50 m. Rury o średnicach większych sprzedawane są w sztangach długości 3 lub 5 m. Rury twarde i półtwarde są dostępne w odcinkach 3- lub 5-metrowych. Pierwsze są najbardziej wytrzymałe mechanicznie, dlatego używa się ich w narażonych na uszkodzenie odcinkach instalacji c.o., prowadzonych w bruzdach lub bezpośrednio na ścianie. Rury miedziane są dostępne również w osłonach lub otulinach. Wykonane z tworzywa osłony, grubości 2-3 mm, zabezpieczają miękką miedź przed uszkodzeniem. Otuliny zaś – najczęściej z pianki poliuretanowej – dodatkowo izolują cieplnie (rura oddaje do otoczenia mniej ciepła). Przewody w osłonach szczególnie dobrze sprawdzają się zwłaszcza przy prowadzeniu instalacji w posadzce. Ciąg dalszy artykułu w formacie pdf: |
Pobierz wersję pdf: Domowa sieć. Rury do wody i C.O.
