Rekuperator

Oszczędzanie energii jest dziś w modzie. Oszczędności szukamy w wielu miejscach, a jednym z nich jest instalacja wentylacyjna. Tradycyjna i wciąż powszechnie stosowana wentylacja grawitacyjna wprawdzie nie wymaga zasilania energią elektryczną, ale jej działanie wiąże się ze znacznymi stratami ciepła, bo do domu napływa chłodne powietrze zewnętrzne, ogrzewa się w pomieszczeniach, po czym jest usuwane na zewnątrz. Oczywiście wraz ze zużytym powietrzem uciekają pieniądze, które wydaliśmy na wytworzenie ciepła potrzebnego do jego ogrzania. A paliwa są coraz droższe…

W centrali wentylacyjnej z rekuperatorem spotykają się dwa strumienie powietrza i przekazują sobie ciepło, jednak nie mieszają się (fot. Venture Industries)

Sposobem na pogodzenie konieczności wymiany powietrza z energooszczędnością jest najczęściej mechaniczna nawiewno-wywiewna wentylacja z rekuperatorem. Rekuperator to po prostu wymiennik ciepła, przez który przepływają dwa strumienie powietrza:

- ciepłego, usuwanego z domu;
- chłodnego, czerpanego z zewnątrz.

Rekuperator może być przydatny zarówno zimą jak i latem – gdy temperatura na zewnątrz jest wyższa niż w domu warto schłodzić powietrze nawiewane.

Jednak by wentylacja z rekuperatorem działała prawidłowo musi być dobrze zaprojektowana, wykonana i użytkowana. Na każdym z tych etapów zdarza się, że ktoś szukając oszczędności w kosztach, lub działając dla samej idei „energooszczędności” zaczyna realizować niezbyt szczęśliwe pomysły.

Ile powietrza?

Jak najprościej ograniczyć straty ciepła spowodowane wymianą powietrza? Oczywiście zmniejszając jej intensywność.

Wentylacja domowa to 80–100 m3/h. Po rozdziale w skrzynce rozdzielczej np. na pięć pokoi jest 20 m3/h.

Jednak tak ograniczona wentylacja będzie niewystarczająca, a to grozi wieloma nieprzyjemnymi konsekwencjami – od złego samopoczucia, po trwałe zawilgocenie konstrukcji budynku (bo wraz z powietrzem wentylacyjnym usuwany jest też nadmiar wilgoci). Ponadto dom z taką wentylacją nie spełnia obowiązujących przepisów i inwestor w ogóle nie powinien dostać pozwolenia na jego zasiedlenie.

Wentylacja 80 m3/h jest dobra dla pojedynczej łazienki...

100 m3/h to chyba tylko tyle żeby przeżyć i się nie udusić. Na dom do 200 m2 przyjmuje się 400–500 m3/h powietrza tak żeby zachować minimum 0,5 wymiany. Zależy jeszcze, ile jest łazienek i kibelków.

Prawo określa jaką minimalną wymianę powietrza trzeba zapewnić w pomieszczeniach. Wymagania te musi spełnić każdy rodzaj wentylacji, niezależnie czy jest grawitacyjna czy mechaniczna, a w końcu nie po to płacimy za nowoczesną instalację, by działała gorzej niż tradycyjna (grawitacyjna).

Wentylacja musi być zaprojektowana tak, aby „wyciągała” minimalnie:
z kuchni od 30 do 70 m3/h (w zależności od tego czy kuchnia
z oknem, liczby osób, rodzaju kuchenki),
z łazienki 50 m3/h,
z osobnego WC 30 m3/h,
z pomieszczenia bez okien (np. garderoba) 15 m3/h,
z pokoi mieszkalnych (w pewnych szczególnych sytuacjach) 30 m3/h.
Dopływ powietrza do pokoi mieszkalnych kratkami wentylacyjnym (suma odpływów).