Wełna mineralna to potoczna nazwa dwóch bardzo podobnych produktów - wełny skalnej wytwarzanej z bazaltu oraz wełny szklanej powstającej z piasku kwarcowego. Obie mają niemal identyczne parametry techniczne, a zatem i właściwości. Jedną istotną różnicą jest mniejsza odporność wełny szklanej na ogień. Obie powstają w wyniku stopienia surowców wyjściowych, a następnie ich rozwłóknienia.
Zalety i wady izolacji z wełny mineralnej
Wełna mineralna jest świetnym materiałem izolacyjnym, ponieważ pomiędzy włóknami bazaltu lub szkła znajduje się "uwięzione" powietrze. W niektórych wyrobach zajmuje ono objętość nawet do 95%. Nie dziwi zatem fakt, że w materiałach tych współczynnik przewodzenia ciepła jest bardzo dobry (λ=0,032-0,045 W/mK). Włóknista struktura wełny powoduje, że przechodzące przez nią fale dźwiękowe są rozpraszane i tłumione. Dotyczy to zarówno dźwięków powietrznych, jak i uderzeniowych. Należy jedynie zaznaczyć, że im płyty będą twardsze i bardziej zwarte, tym lepiej (gęstość przynajmniej 80 kg/m3).
Włóknistość materiału ma także niebagatelny wpływ na wysoką paroprzepuszczalność wełny mineralnej. Dzięki tej izolacji można zatem projektować tzw. "oddychające" przegrody. Trzeba tylko zapewnić możliwość swobodnego wydostania się pary wodnej na zewnątrz przegrody, żeby nie doprowadzić do zawilgocenia wełny.
Inaczej zaleta może stać się wadą, bo mokra wełna praktyczne traci swoje właściwości termoizolacyjne. Oczywiście włókna ze szkła, czy bazaltu nie chłoną wody, lecz zajmuje ona miejsce "uwięzionego" powietrza. Surowce, z których produkowana jest wełna mineralna są niepalne, a więc gotowe wyroby także charakteryzują się bardzo dużą odpornością na ogień.
Cienkie włókna wprawdzie mogą się stopić (w bardzo wysokiej temperaturze), ale nie przyczyniają się do rozprzestrzeniania pożaru, ani nie wydzielają toksycznych dymów. Kolejnymi zaletami wyrobów z wełny mineralnej są sprężystość i elastyczność, dzięki którym szczelne układanie izolacji jest bardzo łatwe. Ma to znaczenie zwłaszcza przy ocieplaniu połaci dachowych, stropów belkowych, konstrukcji szkieletowych drewnianych i stalowych (np. ścian działowych, sufitów podwieszanych, itp.).
Przeczytaj
Może cię zainteresować
Dowiedz się więcej
Zobacz więcej
Zobacz mniej
Podstawową wadą wełny mineralnej jest jej nasiąkliwość. Zawilgocona nie ma właściwości termoizolacyjnych, a więc nie spełnia podstawowego zadania - nie ociepla przegród zewnętrznych. Na dodatek, wtedy może być przyczyną zawilgocenia elementów konstrukcyjnych (np. murowanych, drewnianych), ich przemarzania, a w konsekwencji rozwoju grzybów i pleśni. Z tego względu ocieplenie warstwą wełny mineralnej wymaga ochrony od wilgoci (pary) - zwykle służy do tego folia paroszczelna.
Trzeba też warstwę wełny chronić od przewiewu (wymiana powietrza "uwięzionego" w warstwie wełny oznaczałaby utratę jej właściwości termoizolacyjnych - do tego celu służy folia wiatrochronna). Wełna najlepiej się sprawdza przy izolowaniu ścian (powyżej poziomu terenu), stropów oraz połaci dachowych. Jeszcze jednym mankamentem wełny mineralnej jest to, że podczas cięcia kruszy się i pyli. W czasie pracy zaleca się więc używanie odzieży ochronnej (masek, rękawic, okularów, itp.).
Redakcja BD
fot. climowool sp. z o.o.
3
