Zastosowania wełny w płytach

Nie tylko na ściany

Płyty z wełny mineralnej stosowane są także jako materiał izolujący podłogi na poddaszach. Tu drobna rada – jeśli poddasze jest nieużytkowe, można wybrać płyty miękkie. W przypadku użytkowania podłogi na poddaszach trzeba się liczyć z obciążeniami. Zatem w takim przypadku należy wybrać płyty twardsze.

Niewentylowane stropy to kolejne miejsce, które można ocieplić za pomocą wełny mineralnej, najlepiej w twardych płytach. Montaż wymaga jedynie przyklejenia płyty do powierzchni przy użyciu specjalistycznego kleju.

Można je także zakotwiczyć łącznikami mechanicznymi. Dobrym przykładem są tu płyty z wełny mineralnej TECHNOROOF BASE 30 lub TECHNOROOF TOP 50, stosowane jako dolna warstwa w dwuwarstwowych powłokach termoizolacji dachów o konstrukcji metalowej lub betonowej.

Najczęstszym zastosowaniem wełny w postaci płyt jest jednak ocieplanie zewnętrznych ścian. Do tego celu zastosowanie znajdują przede wszystkim płyty o wymiarach 50 x 100 lub 60 x 120. Grubość oferowanych płyt jest dość zróżnicowana.

Dzięki temu łatwo jest dobrać materiał izolacyjny do specyfiki miejsca jego montażu. Do takiego zastosowanie doskonale nadaje się TECHNOFACADE 34 lub TECHNOFACADE 35, czyli niepalne, hydrofobizowane płyty termo- i dźwiękoizolacyjne z wełny mineralnej, przeznaczona do montażu na elewacji pod tynk.

Wymagania termoizolacyjne określone dla budynków przemysłowych spełnia seria TECHNOPANEL. Izolacja tego typu może być jednak w powodzeniem stosowana także w budownictwie mieszkaniowym – na poddaszach, ścianach działowych, sufitach podwieszanych oraz w systemach fasadowych z okładzinami zewnętrznymi.

Charakterystyka płyt z wełny mineralnej

Choć wełna mineralna jest sprzedawana pod wieloma postaciami (granulat, maty, płyty), do ocieplania murów od zewnątrz są przeznaczone głównie płyty. Najpopularniejsze są płyty z wełny o szerokości 50 lub 60 cm i długości 100 lub 120 cm.

Mają wiele grubości, więc bez problemu można dobrać je także tam, gdzie izolacja ma mieć zróżnicowaną grubość. Ze względu na to, że wełna kamienna jest bardziej gęsta niż szklana, a tym samym płyty wykonane z tego materiału są bardziej odporne na ściskanie, to one najczęściej stosowane są jako ocieplenie pod tynki cienkowarstwowe.

Kluczowym parametrem płyt montowanych na elewacjach, jest wytrzymałość na rozciąganie prostopadłe do powierzchni czołowej (można ją znaleźć na opakowaniu lub w specyfikacji produktu, oznaczona jest jako TR a wyrażona w kPa).

Istotny jest także współczynnik przewodzenia ciepła czyli λ. Jego wartość powinna być niższa lub równa 40, przy czym im mniejsza, tym materiał skuteczniej izoluje przed przenikaniem ciepła z zewnątrz i jego ucieczką z wewnątrz.

Jak zamontować płyty z wełny mineralnej?

Rozstaw rusztu powinien być o pół centymetra mniejszy od wymiarów płyt. Wtedy należy je umieszczać pomiędzy jego poszczególnymi elementami. Ważne, aby płyty precyzyjnie przylegały do podłoża, do siebie wzajemnie i do elementów rusztu.

Twarde płyty z wełny skalnej nie trzeba montować do podłoża, choć zwykle przytwierdza się je kołkami. Taką metodę stosuje się zwłaszcza wówczas, gdy duża odległość pomiędzy słupkami wymusza ułożenie płyt w jednym polu jedna przy drugiej.

źródło i zdjęcie: Technonicol