Nawilżacze powietrza

Nawilżacz powietrza to nieduże przenośne urządzenie, które powinno się ustawić w miejscu, w którym jest swobodny przepływ powietrza fot. Zelmer (nawilżacz 23Z052)

Wygląda podobnie jak oczyszczacz, ale działa inaczej. Zanim się go włączy, trzeba wlać do niego wodę. Jeśli ma zamontowany filtr odwapniający, może to być zwykła woda z kranu, jeśli nie – lepiej używać demineralizowanej lub przynajmniej przegotowanej. Najczęściej ma czujnik braku wody, który wyłącza urządzenie, gdy woda się skończy (w zależności od modelu i wielkości pojemnika, ustawionej wilgotności urządzenia i wilgotności w pomieszczeniu, wodę trzeba uzupełniać co 7–22 godziny).

 

Niektóre nawilżacze mają czujniki wilgotności, które włączają lub wyłączają urządzenie. Są takie, dzięki którym wilgotność będzie utrzymywała się na stałym poziomie (czasami widać to na wyświetlaczu).

 

Uwaga! Nie należy zostawiać wody w urządzeniu, jeśli nie zamierza się z niego korzystać przez dłuży czas, bo może powstać kamień. Nawilżacz powinien być ustawiony w centralnym miejscu pomieszczenia, na stabilnym i równym podłożu (najlepiej nie na posadzce drewnianej, gdyż w jego otoczeniu mogłaby ulec lekkiemu zawilgoceniu) i co najmniej 0,5 m od ścian, by wokół urządzenia mogło swobodnie przepływać powietrze.

Nawilżacz w pokoju dziecka powinien stać w takim miejscu, by dziecko nie miało do niego swobodnego dostępu fot. Zelmer (nawilżacz 23Z051)

To wydmuchiwane przez nawilżacz nie powinno być skierowane na meble ani inne przedmioty. Nawilżacz działa najskuteczniej w pomieszczeniu, w którym są zamknięte okna. Mogą być jednak otwarte drzwi wewnętrzne, bo dzięki temu powietrze będzie krążyć między pokojami.

 

Uwaga! Nie należy ustawiać nawilżacza w miejscu, w którym mogłoby dojść do jego przegrzania, czyli np. przy grzejnikach ani też w miejscach wilgotnych, np. w łazience, bo w takich pomieszczeniach wyprodukowana przez nawilżacz para i tak uchodziłaby z wentylacją. Co 10–14 dni pojemnik na wodę trzeba przetrzeć wilgotną gąbką.

 

Do czyszczenia nie należy używać detergentów ani żadnych rozpuszczalników. Jeśli pojawi się kamień, można go usunąć metalową szczotką, albo specjalnym roztworem (3/4 destylowanej wody, 1/4 octu) lub preparatem dostępnym w sprzedaży.

Niektóre nawilżacze mogą mieć wbudowany jonizator, który generuje jony ujemne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu (fot. De'Longhi)

Rodzaje nawilżaczy

Ewaporacyjne. Działają na zasadzie samoparowania wody. W środku, oprócz zbiornika na wodę, mają filtr, który oczyszcza powietrze zasysane z pomieszczenia. Wilgoć, która wydostaje się z urządzenia, ma postać mgiełki, a więc nie jest widoczna. Mają pojemnik, w którym można rozpylać środki zapachowe.

 

Ultradźwiękowe. Jak wskazuje nazwa, wytwarzają ultradźwięki, a te rozbijają cząsteczki wody, dzięki czemu powstaje chłodna mgiełka. Mogą mieć filtr powietrza (jeśli tak, to trzeba go wymieniać), a także filtr odwapniający wodę. Nie można do wody dodawać środków zapachowych.

 

Parowe, zwane są też termicznymi lub grzewczymi. Mają grzałkę, dzięki której zagotowują wodę. W ten sposób powstaje para, która wydostaje się na zewnątrz. Do specjalnego pojemnika z wodą można dodawać środki zapachowe. Niektóre nawilżacze parowe mają filtr wodny.

 

	Nawilżacze powietrza dzięki ultradźwiękom rozbijają wodę na drobne cząsteczki pary, które wydostają się z urządzenia w postaci białej mgiełki (fot. ECOCLIMA McGregor)