Porównanie 43 modeli pomp ciepła. Zobacz zestawienie oferty rynkowej
Porównanie 43 modeli pomp ciepła. Zobacz zestawienie oferty rynkowej
Wybór pompy ciepła to poważna decyzja. Chociażby ze względu na koszty, wynoszące przynajmniej około 20 000 zł. Musimy przede wszystkim postanowić, jakiego ma być typu, a to wymaga uwzględnienia warunków na naszej działce.
Wybór odpowiedniej pompy ciepła to istotna decyzja, zwłaszcza biorąc pod uwagę koszty inwestycji. Pompy ciepła można podzielić na dwie główne kategorie: pompy do ogrzewania budynków oraz pompy wyłącznie do przygotowywania ciepłej wody użytkowej. Te pierwsze muszą posiadać znaczną moc, często służą również do przygotowania ciepłej wody użytkowej i mogą umożliwiać chłodzenie domu. Te drugie, z kolei, są urządzeniami o mniejszej mocy, które wykorzystują powietrze jako źródło dolne. Wybór odpowiedniego źródła dolnego dla pompy ciepła jest kluczowy. Możliwe źródła to grunt, wody powierzchniowe, wody podziemne, powietrze zewnętrzne czy bezpośrednie odparowanie. Pompy ciepła mogą również służyć do chłodzenia pomieszczeń, jednak nie każdy model na to pozwala. Istnieją również pompy ciepła dedykowane wyłącznie do podgrzewania wody użytkowej, które są zazwyczaj zintegrowane z dużym zbiornikiem o pojemności 200-300 litrów.
Obecnie rynek pomp ciepła to dwie, zasadniczo odmienne, klasy urządzeń:
pompy do ogrzewania budynków, przez co muszą mieć znaczną moc. Zwykle służą także do przygotowania c.w.u. Niektóre umożliwiają również chłodzenie domu;
pompy wyłącznie do przygotowywania ciepłej wody użytkowej. To urządzenia wykorzystujące powietrze jako źródło dolne, o niewielkiej mocy, najczęściej zblokowane ze zbiornikiem wody.
Nie są to więc rozwiązania konkurencyjne. Pompy z tych grup są za to alternatywą odpowiednio dla kotłów (ogrzewanie budynku) albo kolektorów słonecznych (c.w.u.). Przez ostatnie lata wyraźnie upowszechniły się pompy do c.w.u. i to one ciągną ku górze statystyki sprzedaży. Głównie dlatego, że ich zainstalowanie, nawet w już wykończonym domu, jest łatwe, a cena przystępna. Pompa ogrzewająca budynek może być już fabrycznie wyposażona w zbiornik c.w.u., wówczas poza samym podłączeniem rur wodociągowych nie trzeba robić nic więcej.
Jednak przeważnie musimy kupić zbiornik oddzielnie - o dużej pojemności (ok. 200 l dla 4 osób) i z wężownicą o dużej powierzchni. Wszystko dlatego, że pompa będzie funkcjonować najbardziej ekonomicznie, podgrzewając wodę do takiej temperatury, przy której w bateriach nie mieszamy jej już z zimną. Z kolei duża wężownica jest niezbędna ze względu na niską temperaturę pracy pompy, inaczej wymiana ciepła nie będzie efektywna. W niektórych modelach pomp ciepła należy jeszcze dokupić do standardowego zestawu moduł do przygotowania c.w.u. Z tej racji przed zakupem dopytajmy o to sprzedawcę.
Dodatkową funkcją pomp ciepła, cenną dla części użytkowników, jest chłodzenie domu. Pompy, których źródłem dolnym jest powietrze zewnętrzne działają wówczas w sposób analogiczny do klimatyzatora. To tzw. chłodzenie aktywne, pochłaniające sporo prądu. Z kolei w systemach z pompami wykorzystującymi grunt lub wody podziemne, możliwe jest tzw. chłodzenie pasywne, kiedy sama pompa ciepła nie działa, zaś źródłem chłodu jest po prostu grunt albo woda, którego temperatura nawet latem wynosi najwyżej kilkanaście stopni. Jednak nie każdy producent przewiduje pracę w trybie chłodzenia pasywnego. Zastosowanie pomp ciepła do chłodzenia domu omówimy szerzej nieco dalej.
Reasumując, pierwsza najważniejsza decyzja dotyczy tego, czemu ma służyć pompa ciepła.
Kliknij w zdjęcie poniżej i sprawdź redakcyjne porównanie 43 modeli pomp ciepła
JAKIE ŹRÓDŁO DOLNE POMPY CIEPŁA? GRUNT, WODA LUB POWIETRZE
Jeżeli pompa ma ogrzewać budynek, to zasadniczą sprawą jest wybranie źródła dolnego, z którego pompa będzie czerpać ciepło. Przypomnijmy tu zasadniczą różnicę pomiędzy kotłem a pompą. Ta druga ciepła nie wytwarza. Ona jedynie czerpie je z otoczenia, przekształca i przenosi do wnętrza budynku, gdzie ciepło rozprowadza instalacja grzewcza stanowiąca tzw. źródło górne - najczęściej ogrzewanie płaszczyznowe, rzadziej grzejniki ścienne.
Ze sposobu pracy wynika zasadniczy wniosek. Żeby pompa osiągnęła deklarowaną przez producenta moc grzewczą, musi mieć do dyspozycji wydolne źródło dolne - odpowiednio duże i o wystarczająco wysokiej temperaturze. Inaczej po prostu nie będzie miała skąd pobrać ciepła. Niestety, na wielkości, zatem i kosztach wykonania, źródła dolnego stara się oszczędzać wielu wykonawców. A przeciętny inwestor chętniej kupi pompę o większej mocy, niż dopłaci za dodatkowe pętle kolektora ziemnego. I tu popełni poważny błąd.
Możliwe źródła dolne to:
grunt - kolektor poziomy to zakopane na głębokości ok. 1,5 m wężownice z rur wypełnionych płynem niezamarzającym, sondy pionowe to zaś rury umieszczone w głębokich na kilkadziesiąt metrów odwiertach;
wody powierzchniowe (staw, rzeka);
wody podziemne, mamy wówczas studnię czerpną i zrzutową;
powietrze zewnętrzne;
bezpośrednie odparowanie - kolektor poziomy tworzą rury wypełnione czynnikiem roboczym pompy, co podnosi nieco sprawność układu (eliminujemy jeden wymiennik ciepła).
Zamiast typowego kolektora poziomego można ułożyć miedziane rurki wypełnione czynnikiem roboczym. Dzięki temu sprawność energetyczna rośnie, a powierzchnia źródła dolnego może być mniejsza. (fot. De Dietrich (Sofath))
Przy wyborze ograniczają nas przede wszystkim warunki działki. Tylko powietrze zewnętrzne jest dostępne wszędzie i w dowolnej ilości. Z kolei wody powierzchniowe i podziemne zaledwie na niewielu posesjach. Przy okazji trzeba podkreślić, że do praktycznego wykorzystania wody podziemne często się nie nadają, ze względu na dużą zawartość żelaza i innych zanieczyszczeń, błyskawicznie zamulających instalację i same studnie.
Kolektor poziomy jest łatwy do wykonania i relatywnie tani, lecz musimy na niego przeznaczyć kilkaset metrów kwadratowych terenu. I w tym miejscu nie można niczego wybudować, utwardzić powierzchni ani nawet sadzić większych roślin. To rozwiązanie tylko dla właścicieli bardzo dużych działek. Kolektory pionowe nie zajmują zbyt wiele miejsca, można się więc na nie zdecydować na większości parceli. Jednak należy pamiętać, że jest to przedsięwzięcie dosyć drogie, wydatek rzędu kilkunastu tysięcy złotych.
W szczególnej sytuacji są ci, którzy mają już zagospodarowaną działkę. Prace ziemne to wówczas spore wyzwanie i perspektywa zniszczenia ogrodu. Jak widać, decyzja wymaga rozważenia wielu za i przeciw. Z tej perspektywy zrozumiała jest rosnąca popularność pomp wykorzystujących powietrze zewnętrzne. Ich źródło dolne ma niestabilną temperaturę i jest mniej wydolne, za to instalacja nie stwarza problemów.
Powietrzne pompy ciepła nie wymagają wykonania instalacji po stronie źródła dolnego. To jedna z przyczyn ich szybko rosnącej popularności. (fot. Nibe-Biawar)
Powietrzne pompy ciepła występują też w wersji monobloku umieszczanego na zewnątrz budynku. To godne polecenia w modernizowanych domach, gdy brak miejsca na kolejne urządzenie grzewcze. (fot. Alpha Innotec (Hydro-Tech))
OGRZEWANIE POMPĄ CIEPŁA SAMODZIELNIE LUB W TANDEMIE
Dobierając pompę ciepła do budynku, musimy koniecznie zdecydować, czy ma ona go ogrzewać samodzielnie, nawet w największe mrozy, czy będzie wspomagana przez inne źródło ciepła. Taki układ z dwoma urządzeniami grzewczymi nazywa się biwalentnym. Najczęściej stosuje się go w przypadku pomp typu powietrze/woda oraz w budynkach z ogrzewaniem grzejnikowym. Ten drugi przypadek to przeważnie domy modernizowane, gdzie ogrzewania podłogowego lub innego płaszczyznowego nie było, zaś jego wprowadzenie jest z oczywistych względów wyjątkowo kłopotliwe. Co zrozumiałe, w takim domu oba te czynniki mogą wystąpić łącznie - mamy grzejniki oraz pompę powietrze/woda, bo jej założenie było najłatwiejsze.
Rzecz w tym, że zarówno dla pomp powietrze/woda, jak i grzejników ściennych wyjątkowo trudna jest praca przy bardzo niskiej temperaturze zewnętrznej. Przy kilkunastu stopniach mrozu zdecydowanie spada sprawność pompy (czyli koszt ciepła rośnie), zwykle zmniejsza się także jej moc grzewcza. Z kolei grzejniki w takich warunkach powinny być zasilane wodą o dość wysokiej temperaturze, np. 70°C, podczas gdy w okolicach 0°C wystarcza im np. 50°C. W ogóle większość pomp ciepła nie jest przystosowana do zasilania instalacji wodą cieplejszą niż 55°C, choć są specjalne konstrukcje, przeznaczone głównie do remontowanych domów, osiągające ponad 70°C. Oczywiście, ich współczynnik sprawności COP jest mniej korzystny.
Klimakonwektory to właściwie grzejniki, w których przepływ powietrza wymusza wentylator. Dzięki temu wymiana ciepła jest znacznie intensywniejsza. (fot. Daikin)
Rozwiązaniem problemu może być właśnie układ biwalentny. Pompa ciepła ogrzewa dom samodzielnie przez większość sezonu grzewczego, kiedy to na zewnątrz temperatura jest dodatnia bądź spada niewiele poniżej 0°C. Przy większym mrozie zaś zadanie ogrzewania albo całkowi-cie przejmuje inne źródło ciepła (zazwyczaj kocioł), albo pompę jedynie wspomagamy kotłem, grzejnikami elektrycznymi lub kominkiem.
Równoczesne funkcjonowanie kotła i pompy to już spory poziom komplikacji układu grzewczego i wymaga on starannego zaprojektowania. Za to wspomaganie kominkiem czy grzejnikami elektrycznymi jest banalnie proste, bo oba systemy grzewcze działają niezależnie. Z uwagi na to, że większość sezonu grzewczego to właśnie temperatura około 0°C - wariant biwalentny często jest uzasadniony względami ekonomicznymi i technicznymi.
Dariusz Król, Menadżer ds. Sprzedaży Pompy Ciepła w firmie Solplanet, przedstawia zasadę funkcjonowania urządzenia grzewczo-chłodniczego oraz omawia podstawowe elementy składowe pompy ciepła.
KLIMATYZACJA Z POMPY
Pompę ciepła może też wykorzystać do chłodzenia budynku, ale nie każdy jej model na to pozwala. Urządzenia typu powietrze/woda (lub powietrze/powietrze) muszą mieć możliwość tzw. odwróconego (rewersyjnego) trybu pracy. Podobnie jak klimatyzatory, do chłodzenia wymagają działania sprężarki. Dlatego mówimy o chłodzeniu aktywnym.
Jednostka zewnętrzna powietrznej pompy ciepła bardzo przypomina tę stosowaną w klimatyzatorach. Różnica tkwi w tym, że zoptymalizowano ją do pracy w niskiej temperaturze. W niektórych konstrukcjach może to być nawet -25°C. (fot. Panasonic)
W przypadku pomp typu grunt/woda oraz woda/woda, wystarczy wymiennik ciepła i praca pomp obiegowych górnego i dolnego źródła, by ciepło z wnętrza domu (temperatura ok. 25°C) przekazać do gruntu (ok. 10°C). Ruch ciepła odbywa się przy tym od ciała cieplejszego do chłodniejszego, sprężarka pompy nie musi więc pracować. W związku z tym chłodzenie to nazywamy pasywnym. Pompa musi mieć dostosowany do tego sposobu funkcjonowania układ połączeń hydraulicznych. Najczęściej producenci sprzedają po prostu opcjonalne moduły chłodzenia pasywnego do swoich pomp. Zasadniczo jednak da się dodać do systemu taki moduł złożony przede wszystkim z wymiennika ciepła, nawet jeżeli producent tego nie przewidział.
Chłodzenie pasywne jest bardzo wydajne energetycznie - zużycie prądu jest małe, potrzebny jest tylko do pracy pomp obiegowych.
Obieg pompy ciepła składa się z dwóch części - po jednej temperatura rośnie, po drugiej spada. Przejście z trybu ogrzewania do chłodzenia wymaga jedynie odwrócenia obiegu.
Chłodzenie budynku z wykorzystaniem pompy ciepła podlega pewnym ograniczeniom, szczególnie gdy mamy grzejniki ścienne. Ich temperatura nie może być przesadnie niska, bo zacznie się na nich wykraplać wilgoć (para wodna) z powietrza. Lepiej jest w przypadku podłogówki, tutaj duża powierzchnia rekompensuje niewielką różnicę temperatury. Jednak wadą takiej chłodzonej podłogi jest fakt, że zimne powietrze utrzymuje się tuż nad nią. Do chłodzenia najlepsze są instalacje sufitowe - strop może mieć dość niską temperaturę i nie odczuwamy tego jako dyskomfortu, skoro nie mamy z nim bezpośredniego kontaktu. Ponadto ochłodzone powietrze samoczynnie opada.
Specyficzną grupę stanowią niezbyt popularne u nas pompy typu powietrze/powietrze. Ich jednostki zewnętrzne są podobne do tych stosowanych w klimatyzatorach. Mamy więc ogrzewanie lub chłodzenie dzięki strudze powietrza.
POMPA CIEPŁA TYLKO DO C.W.U.
Dobór pompy do c.w.u. nie jest specjalnie trudny. Zdecydowanie najpopularniejsze są urządzenia zblokowane z dużym, stojącym zbiornikiem o pojemności 200-300 l. Żeby działały, wystarczy podłączyć do nich rury ciepłej i zimnej wody oraz włożyć wtyczkę do gniazdka elektrycznego. W takiej wersji powietrze będziemy czerpać z wnętrza domu, co oznacza jego wychładzanie. Dlatego lepiej wyprowadzić na zewnątrz kanały powietrzne - przez ścianę albo dach.
Poradnik
Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać
najnowsze w każdy czwartek!
Dołącz do naszej listy i odbierz
darmowy magazyn ABC Budowania
Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać
najnowsze w każdy czwartek!
Dołącz do naszej listy i odbierz
darmowy magazyn ABC Budowania
Pompa do c.w.u. współpracuje z innym urządzeniem grzewczym. Zwykle jest to kocioł, zapewniający ciepło, kiedy temperatura zewnętrzna jest bardzo niska. Możliwe jest też połączenie z kolektorami. (fot. Hewalex)
Kluczowe jest więc wygospodarowanie odpowiedniego miejsca. Bywa to problematyczne, bo zbiornik 200 l to już całkiem pokaźna beczka. Gdy przestrzeni brakuje, albo mamy już duży zasobnik c.w.u., warto pomyśleć o pompie sprzedawanej bez zbiornika. Mogą one być:
podłączane do wężownicy lub płaszcza wodnego zbiornika. Producent pompy określa, jaką muszą mieć powierzchnię, żeby wymiana ciepła była wystarczająco efektywna (wężownice często są małe, dostosowane tylko do kotłów);
wyposażone we własny wymiennik ciepła. Wtedy wężownica nie jest w ogóle potrzebna. Pompa podgrzewa wodę i kieruje ją do zbiornika.
Pompa bez zasobnika zajmuje niewiele miejsca. To świetne rozwiązanie, gdy mamy już odpowiednio duży zbiornik c.w.u. (fot. Galmet)
Typowe wyposażenie dodatkowe pomp do c.w.u. to grzałka elektryczna. Dzięki niej można w razie potrzeby szybciej podgrzać wodę oraz zapewnić ją, gdy temperatura powietrza zewnętrznego jest zbyty niska dla pompy. Jeżeli powietrze czerpiemy spoza budynku, to pompy tego rodzaju są w stanie działać przy temperaturze zewnętrznej ok. 0°C. Dopuszczalną minimalną temperaturę zewnętrzną warto jednak sprawdzić, bo dla jednego urządzenia będzie to np.+7°C, dla innego zaś -7°C. Kilkunastostopniowa różnica to dużo. Przesądza o tym, o ile będziemy musieli dogrzewać wodę w inny sposób wiosną i jesienią.
Temperatura źródła dolnego
Przy projektowaniu instalacji zwykle przyjmuje się następującą temperaturę źródła dolnego:
+ 10°C - woda gruntowa oraz głębokie odwierty pionowe;
+ 4°C - kolektor ułożony na dnie stawu;
0°C - poziomy kolektor gruntowy;
+2 lub +7°C - powietrze zewnętrzne - z zastrzeżeniem, że jego temperatura może spaść nawet poniżej -20°C.
Temperatura źródła górnego
Dla sprawności pompy korzystne jest podgrzewanie wody do jak najniższej temperatury. Przekłada się to na wysoki współczynnik sprawności COP, a co za tym idzie - niskie koszty eksploatacji. Dlatego w domach z pompą ciepła pierwszym wyborem powinno być ogrzewanie płaszczyznowe (podłogowe, sufitowe, ścienne), projektowane dla temperatury zasilania ok. 35°C. Przykładowo ta sama pompa ma COP 4,3, przygotowując wodę o temperaturze 35°C, zaś przy 45°C już tylko 3,3. A w takiej sytuacji rachunek ekonomiczny jest coraz mniej korzystny.
Przypomnijmy, że COP określa stosunek ilości oddanego ciepła do pobranej ilości energii elektrycznej. Jeżeli pompa oddając 10 kW, pobiera 3 kW prądu, to COP wynosi 3,3.
Jaka moc pompy ciepła?
Z mocą pompy ciepła nie należy przesadzać. Generalnie, powinna ona odpowiadać zapotrzebowaniu budynku na ciepło, chyba że przewidujemy układ biwalentny - wtedy może być niższa. Przypomnijmy, że pompa sama nie wytwarza ciepła, lecz pobiera je z otoczenia. W związku z tym decydując się na model o większej mocy, musimy powiększyć też źródło dolne. Bez tego pompa będzie funkcjonować źle. W skrajnym przypadku tak wymrozi nasze źródło dolne, że całość przestanie działać.
Konieczne jest tu zastrzeżenie, że efekty zawyżenia mocy pompy mogą być odczuwalne w niewielkim stopniu, jeśli jej sprężarka ma możliwość płynnej regulacji mocy. W żadnym razie nie należy jednak traktować tego jako zachęty do kupna "przewymiarowanych" urządzeń. Po pierwsze - zapłacimy za nie więcej, a po drugie - ten zapas mocy i tak może być przyczyną problemów, skoro zakres regulacji jest ograniczony.
Kiedy na zewnątrz panuje tzw. obliczeniowa temperatura -20°C (dla większości kraju), zarówno poprawnie dobrana, jak i "przewymiarowana" pompa będą pracować właściwie - ta druga po prostu z obniżoną mocą. Aczkolwiek przez większość sezonu temperatura jest znacznie wyższa. Gdy na zewnątrz jest ok. +7°C, wystarcza zaledwie 30% projektowanej mocy grzewczej. Pompa dobrana bez zapasu będzie w stanie nadal pracować (szczególnie jeśli też ma regulację mocy), zaś dla tej "przewymiarowanej" dostępny zakres regulacji zostanie najpewniej przekroczony.
Przy obecnych standardach ciepłochronności budynków, nowy dom o powierzchni 150 m2 nie będzie raczej potrzebował pompy mocniejszej niż 10 kW. I mniej więcej takie pompy uwzględniliśmy w naszym zestawieniu. Jednak pamiętajmy, że dobór pompy powinno poprzedzić staranne zaprojektowanie całego układu grzewczego.
Wybór pompy ciepła to poważna decyzja, głównie ze względu na koszty, które wynoszą przynajmniej około 20 000 zł. Wybór odpowiedniego typu pompy ciepła wymaga uwzględnienia warunków na działce.
Jakie są główne klasy urządzeń na rynku pomp ciepła?
Istnieją dwie zasadniczo odmienne klasy urządzeń: pompy do ogrzewania budynków, które muszą mieć znaczną moc i często służą także do przygotowania ciepłej wody użytkowej (c.w.u.), oraz pompy wyłącznie do przygotowywania ciepłej wody użytkowej.
Jakie są źródła dolne dla pomp ciepła?
Możliwe źródła dolne to grunt (kolektor poziomy lub sondy pionowe), wody powierzchniowe (staw, rzeka), wody podziemne (studnia czerpna i zrzutowa), powietrze zewnętrzne oraz bezpośrednie odparowanie.
Jakie są zalety powietrznych pomp ciepła?
Powietrzne pompy ciepła nie wymagają wykonania instalacji po stronie źródła dolnego, co czyni je łatwiejszymi w montażu. Są one popularne, ponieważ ich instalacja nie stwarza problemów, a źródło dolne jest dostępne wszędzie i w dowolnej ilości.
W jakich sytuacjach warto rozważyć system biwalentny z dwoma urządzeniami grzewczymi?
System biwalentny, w którym pompa ciepła jest wspomagana przez inne źródło ciepła, jest często stosowany w przypadku pomp typu powietrze/woda oraz w budynkach z ogrzewaniem grzejnikowym. Jest to szczególnie przydatne w domach modernizowanych, gdzie nie ma ogrzewania podłogowego, a instalacja pompy powietrze/woda była najłatwiejsza.
Człowiek wielu zawodów, instalator z powołania i życiowej pasji. Od kilkunastu lat związany z miesięcznikiem i portalem „Budujemy Dom”. W swojej pracy najbardziej lubi znajdywać proste i praktyczne rozwiązania skomplikowanych problemów. W szczególności propaguje racjonalne podejście do zużycia energii oraz zdrowy rozsądek we wszystkich tematach związanych z budownictwem.
W wolnych chwilach, o ile nie udoskonala czegoś we własnym domu i jego otoczeniu, uwielbia gotować albo przywracać świetność klasycznym rowerom.
Komentarz dodany przez Albert: Kolega wcześniej napisał, że to reklama Panasonic'a. Ja posiadam pompę panasonic aquera 12kW. Zastanówcie się na zakupem tej pompy, materiały reklamowe są idealne. Rzeczywistość jest inna gdy wystąpi usterka. Na czujnik w grudniu (pompa wyłączona) ...
Poradnik
PORÓWNANIE 41 POMP CIEPŁA 
