- Z jakiego drewna najlepiej wykonać taras na gruncie i jak go wykonać?
- Jakie zalety ma taras na gruncie wykonany z kompozytu?
- Jak wybudować taras na gruncie wykończony kostką betonową?
- Komu spodoba się taras na gruncie wykonany z betonowych płyt wielkoformatowych?
- Czy taras na gruncie wykonany z kamienia jest trwały?
- Czy bruk klinkierowym nadaje się na taras na gruncie?
Taras powinien być trwały, odporny na wysoką i niską temperaturę, słońce, wiatr i deszcz. Musi też mieć dobrze przygotowane odprowadzenie wody i być bezpieczny podczas użytkowania - mieć antypoślizgową powierzchnię.
Najpopularniejszym wariantem jest osadzenie go bezpośrednio na gruncie. Taras można zbudować na wiele sposobów. Najczęściej wykonuje się go z drewna lub naśladującego go kompozytu, z betonu, kamienia oraz klinkieru.
1) Taras na gruncie wykonany z drewna
Na nawierzchnię tarasu z drewna wybiera się modrzew, bangkirai, ipe, merbau. Wykorzystuje się deski ryflowane, które dzięki rowkom są mniej śliskie i mniej się paczą.
W zależności od jego kształtu i różnicy poziomów pomiędzy posadzką na parterze a planowaną nawierzchnią, taki taras można wykonać na wiele sposobów. Jeżeli różnica ta jest duża, buduje się go na słupkach, które utrzymują ponad poziomem terenu nośny ruszt z belek. Jeśli jest ona mała - stelaż taki układa się na bloczkach betonowych.
Taras można też przygotować w sposób tradycyjny - na legarach drewnianych, które stanowią ruszt nośny. Powinny być one rozstawione co 50-100 cm w zależności od grubości desek, by na nich położone się nie uginały. Do ich mocowania należy używać nierdzewnych wkrętów albo gwoździ ocynkowanych, aby uniknąć rdzawych zacieków. Deski przykręca się do legarów, zachowując między nimi przynajmniej 3 mm przerwę. Trzeba pamiętać o 1,5% spadku, by woda opadowa swobodnie spływała wzdłuż ryflowania elementów.
Deski i konstrukcję zabezpiecza się przed niszczącym działaniem czynników atmosferycznych olejem lub impregnatem. Nanosi się go co najmniej dwukrotnie. Przed każdym letnim sezonem taras powinno się umyć, przeszlifować i ponownie nasączyć olejem lub impregnatem.
2) Taras na gruncie wykonany z kompozytu
Coraz częściej deski drewniane zastępowane są kompozytem. Wytwarza się je z włókien drzewnych i PVC. Elementy takie z wyglądu przypominają drewno, ale są dużo bardziej od niego odporne na warunki atmosferyczne - deszcz, śnieg i nasłonecznienie. Na etapie produkcji są szczotkowane, dzięki czemu ich wierzchnia warstwa jest antypoślizgowa. Nie trzeba ich odnawiać. Wystarczy okresowe mycia, choć zwykle lekkie zabrudzenia spłukuje deszcz. Oferowane są jako gładkie lub ryflowane.
Kupuje się je przygotowane do samodzielnego montażu albo można zlecić to firmie, która je sprzedaje. Każdy zestaw zawiera deski (z profilem pełnym bądź komorowym), legary, spinki do łączenia, listwy wykończeniowe. W systemach z kompozytu, nie przewiduje się ich przewiercania wkrętami.
3) Taras na gruncie wykonany z kostki betonowej
Produkty betonowe różnią się nie tylko wielkością i kształtem, ale także kolorem oraz rodzajem wykończenia powierzchni - szlifowana, z posypką. Najlepiej wygląda taras wyłożony tym samym materiałem, co ścieżki i podjazd.
Przy takiej nawierzchni wykonuje się taką samą podbudowę, jak w przypadku ścieżki, tj. z zagęszczonej warstwy kruszywa o grubości 10-20 cm. Każdą porcję o grubości 10 cm należy ubić zagęszczarką mechaniczną. Na takiej bazie wysypuje się piasek (czasem zmieszany z cementem), a na nim układa się kostkę. Obrzeża stabilizuje się krawężnikami osadzonymi na fundamencie. Przestrzeń między elementami wypełnia się piaskiem.
Podbudowy nie należy wykonywać na humusie, tj. części wierzchniej gruntu biologicznie czynnej (glebie). Trzeba ją usunąć aż do gruntu rodzimego. Jeśli to podłoże nie przepuszcza wody, to zaleca się głębsze wykorytowanie tego obszaru i ułożenie warstwy rozsączającej z piasku lub kruszywa.
Na tak wykonanej powierzchni, przy niezbyt intensywnych opadach deszczu, wnikać będzie tylko drobna część wody, większość spłynie po powierzchni. Za obrzeżem warto jednak zaplanować opaskę, np. z ozdobnego żwiru, drobnych kamieni, przez którą do ziemi będzie wsiąkać jej nadmiar, spływający z tarasu.
4) Taras na gruncie wykonany z betonowych płyt wielkoformatowych
Na zastosowanie płyt wielkoformatowych najczęściej decydują się właściciele domów zaprojektowanych w nowoczesnym, minimalistycznym stylu. Produkuje się je w różnorodnych rozmiarach, kształtach, kolorach i fakturach. Z elementów w formie kwadratów i prostokątów łatwo uzyskać, bez wielkiej ilości odpadów, nawierzchnię tarasu w podobnym kształcie. W sprzedaży dostępne są również płyty trapezowe, oraz o zarysie okrągłym.
Płyty betonowe układa się tak samo jako kostkę. Najważniejsza jest solidna, utwardzona podbudowa. Szczeliny między elementami wypełnia się piaskiem.
5) Taras na gruncie wykonany z kamienia
To najtrwalszy materiał nawierzchniowy. Kostki i płyty wycina się ze skał - granitu, bazaltu, serpentynitu, sjenitu, gnejsu. Na tarasie przetrwają kilkadziesiąt lat w zasadzie bez żadnej konserwacji, pod warunkiem zaimpregnowania ich tuż po ułożeniu.
Jeśli nawierzchnię buduje się z dużych płyt kamiennych, a nie z drobnych elementów, zdecydowanie należy zatrudnić doświadczonych fachowców. Taki materiał na tarasie na gruncie układa się podobnie jak kostkę betonową. Najpierw w obrębie jego zarysu usuwa się górną warstwę gruntu, następnie formuje wykop, którego dno wyściela się geowłókniną (chroni ona przed zmieszaniem się dosypanego kruszywa z rodzimym gruntem). Na brzegach mocuje się obrzeża tarasu, a w samym wykopie formuje podbudowę z kruszywa i piasku. Do podsypki piaskowej dodaje się cement (1 worek na 5 m3 piasku), miesza na sucho, zagęszcza mechanicznie i profiluje spadek co najmniej 2%. Podłoże wykańcza się wybranymi elementami z kamienia.
6) Taras na gruncie wykonany z bruku klinkierowego
Wyjątkowo trwałym, odpornym na zabrudzenia, odbarwienia i działanie czynników atmosferycznych materiałem jest klinkier. Jego kolor zależy od właściwości zastosowanej gliny, którą poddaje się specjalnemu procesowi wypalania. Takie wyroby można układać na różne sposoby i wykorzystywać także jako krawężniki i obrzeża tarasu.
Cegła brukowa powinna być ulokowana na stabilnej, równej podbudowie, zapewniającej odpowiednią przepuszczalność wody. Do fugowania należy stosować piasek, który dobrze wypełni przestrzenie i jednocześnie zabezpieczy obiekty przed przesuwaniem. Elementy ułożone luźno na podsypce można wykorzystywać wielokrotnie, przenosić w inne miejsce.
Kostek nie trzeba impregnować, ulegają samooczyszczeniu pod wpływem deszczu. Na bruku w zacienionych miejscach i tam, gdzie zimą używana jest sól drogowa, mogą się pojawiać wykwity oraz zazielenienia. Należy je usuwać wodą.
Redaktor: Joanna Dąbrowska
fot. otwierająca: CANE-LINE
Zdaniem naszych Czytelników
Zdaniem Czytelnika
30 Apr 2023, 11:34
Komentarz dodany przez bukszpan: "a ja kostkę będę stawiać na tarasie" O matko, razem z paletami??? To wypożycz wózek widłowy, szybciej się uwiniesz z tym i na kaszankę jeszcze zdążysz.
Zdaniem Czytelnika
29 Apr 2023, 17:48
Komentarz dodany przez Herold: Wszyscy jadą na gilla a ja kostkę będę stawiać na tarasie, chyba najbardziej trwałe rozwiązanie, do tego proste. Płyty najbardziej estetyczne ale trochę droższe i trudniejsze w ustawieniu zdecydowanie bardziej.