Stowarzyszenie Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych
Stowarzyszenie Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych
Jesienią 2010 roku reaktywowało swoją działalność Stowarzyszenie Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych. Rejestracja Stowarzyszenia, która miała miejsce w 2005 roku została dokonana na wniosek grupy założycielskiej w skład, której wchodzili przedstawiciele firm: DeDietrich, Immergas, Junkers, Vaillant i Viessmann.
Data publikacji: 2010-11-04
Data aktualizacji: 2010-11-04
Obecnie do grupy dołączyły: Wolf, Ariston oraz Ferroli.
Skład zarządu tworzą: Janusz Starościk (Komfort Consulting), Roland Krause (Viessmann), Witold Ludwiczak (Immergas).
Celem organizacji ma być rozwój nowoczesnych technik grzewczych OZE, które w obliczu możliwych ograniczeń w zużyciu tradycyjnych źródeł energii, będą nabierać coraz większej dynamiki, a zadaniem stowarzyszeni jest także rozwój zainteresowania i edukowania inwestorów i specjalistów branżowych w tej kwestii.
Stawiamy na aktywna współpracę i wymianę doświadczeń z bliźniaczymi organizacjami w Europie i na świecie, np. EHI; Pragniemy mieć wpływ i kształtować uwarunkowania prawne, powstającej ustawy o OZE, przepisów implementujących na rynek polski zasad określonych w dyrektywie unijnej 2009/28/WE, zapisów norm o tematyce grzewczej, przepisów obowiązujących w naszym środowisku, czy wymagań „Prawa budowlanego”.
Niejednokrotnie wielu z nas występowało jako eksperci podczas tworzenia najróżniejszych uwarunkowań legislacyjnych. Chcielibyśmy, aby Stowarzyszenie było traktowane jako ciało doradcze, mamy, bowiem sposobność wymiany poglądów i ustalenia reprezentacyjnej opinii wyrażającej zdanie większości zainteresowanych w danym przedmiocie; Zadbamy o edukację środowisk instalatorów, szczególnie w zakresie określenia zasad pracy zapewniających zarówno bezpieczeństwo montażu, jak i późniejszej eksploatacji.
Interesuje nas także kwestie obowiązkowych, regularnych przeglądów instalacji oraz ustalenie procedur ich egzekwowania. Dotyczy to zarówno ukształtowania pewnej świadomości związanej z eksploatacją instalacji wśród użytkowników, ale też odpowiedzialności za „kulturę techniczną” na rynku i poziom świadczonych usług serwisowych. I wreszcie krzewienie wiedzy o możliwościach korzystania przez środowisko instalatorskie ze środków z funduszy strukturalnych specjalnie na te cele przeznaczonych.
