Remont elewacji w domu murowanym

Usuwanie zanieczyszczeń

Na ścianach zewnętrznych mogą osadzać się różne zanieczyszczenia, które przed renowacją elewacji(malowaniem lub tynkowaniem) powinny zostać usunięte. Naloty organiczne (glony, porosty, grzyby pleśniowe i mchy) najczęściej pokrywają ściany od strony północnej. Można je usunąć za pomocą preparatów chemicznych (fungicydów, herbicydów), mechanicznie za pomocą myjki wysokociśnieniowej bądź ostrej szczotki lub metodą piaskowania. Miejsca te następnie trzeba pokryć preparatem o przedłużonym działaniu, który zabezpieczy przed ponownym porastaniem elewacji.

Zanieczyszczenia nieorganiczne w postaci kurzu i innych osadów z reguły bez problemu można usunąć strumieniem wody z dodatkiem detergentu.

Malowanie domu murowanego przed remontem elewacji

Jeśli stary tynk jest w dobrym stanie, odnawianie elewacji można ograniczyć do jej pomalowania. Bardzo istotny jest dobór właściwej farby, gdyż ta nie tylko wpływa na odporność na zabrudzenie i trwałość koloru elewacji, ale również decyduje w dużym stopniu o paroprzepuszczalności całej ściany. Farba elewacyjna powinna charakteryzować się wysoką paroprzepuszczalnością, zwłaszcza gdy tynk nałożony został na ociepleniu z wełny mineralnej lub mury są grube i stare. Właściwości takie mają farby mineralne, ale ich trwałość jest stosunkowo niewielka. Najlepszym wyborem jest użycie farb silikatowych lub specjalnych– do renowacji obiektów zabytkowych.

Farby w zależności od faktury tynku można nakładać pędzlem, wałkiem lub aparatem natryskowym. Nie malujemy w warunkach silnego nasłonecznienia, intensywnych opadów, a także przy silnym wietrze, który może osadzać zanieczyszczenia na niezaschniętej jeszcze powierzchni.

Tynkowanie

Tynkowanie renowacyjne całego domu przeprowadzamy stosunkowo rzadko – głównie wtedy, gdy wykonujemy także ocieplenie. Najczęściej więc tynkowanie ogranicza się do naprawy fragmentów uszkodzonych w wyniku wcześniejszych wad wykonawczych lub niewłaściwej eksploatacji.

Ocieplenie z tynkiem cienkowarstwowym

Zaprawa tynkarska przeznaczona do uzupełnienia ubytków pod względem składu powinna być podobna do starego tynku.Jego rodzaj można z przybliżeniem określić poprzez porównanie jego wytrzymałości z kilkoma próbkami tynku o różnym składzie. Tynk twardy zawiera więcej cementu, natomiast w łatwo kruszącym się głównym spoiwem jest wapno.

Zaprawie tynkarskiej nakładanej w miejscach ubytków nadajemy fakturę zbliżoną do reszty powierzchni.Tynk nakładamy trójwarstwowo, zaczynając od nałożenia obrzutki na zwilżoną ścianę, a następnie po jej lekkim stwardnieniu – warstwy narzutu oraz warstwy dekoracyjnej. Rysy poszerzamy w kształt litery V i po nawilżeniu wypełniamy je zaprawą.

Ocieplenie z tynkiem cienkowarstwowym

Remont elewacji połączony z ociepleniem metodą BSO (bezspoinowy system ociepleń – metoda lekka mokra)jest najpopularniejszym sposobem na odnowienie domu. Uzyskujemy w ten sposób podwójną korzyść przy stosunkowo niewielkim zwiększeniu kosztów w porównaniu z poważniejszą renowacją tynku.

Ocieplać tą metodą można w zasadzie każdy dom murowany (w przypadku murów z betonu komórkowego lub o podwyższonej wilgotności do ocieplenia należy użyć wełny mineralnej – umożliwi to dyfuzję pary wodnej na zewnątrz i szybsze osuszenie).

Ściany przed ociepleniem powinny być odpylone, a luźne fragmenty tynku skute. Zależnie od stopnia nierówności podłoża płyty ociepleniowe (styropian lub wełna mineralna) mocuje się na placki kleju lub nakłada się go pacą zębatą. Dodatkowo wykonuje się mocowanie mechaniczne przy użyciu kołków z talerzykiem dociskowym w liczbie przynajmniej 4 szt./m2.

Kolejną warstwą jest zaprawa klejowa z wtopioną siatką zbrojącą, przy czym w narożnikach i wokół otworów okiennych należy dodatkowo wstawić kątowniki krawędziowe. Po utwardzeniu tej warstwy nakładamy preparat gruntujący w kolorze odpowiadającym barwie tynku. Dzięki temu nałożony na niego tynk cienkowarstwowy będzie miał dobrą przyczepność, a przez wgłębienia w jego strukturze nie będzie prześwitywać podłoże.

(fot. Selena)	(fot. Austrotherm)
Przyklejanie płyt styropianowych

Przy ocieplaniu wełną mineralną tynk musi charakteryzować się wysoką paroprzepuszczalnością. Za takie uznawane są tynki, które przy grubości 2 mm wykazują względny opór dyfuzyjny (Sd) nie większy niż 0,1 m. Struktura tynku ma istotny wpływ na jego odporność na zabrudzenie. Dość popularna struktura kornika zwłaszcza przy grubszym uziarnieniu łatwo zatrzymuje brud i elewacja w krótkim czasie staje się nieestetyczna. 

Jeśli na ociepleniu mocowane będą płytki elewacyjne, to mocowanie mechaniczne płyt ociepleniowych przeprowadzamy po nałożeniu siatki zbrojącej tak, aby dociskana była przez talerzyki kołków, a liczbę kołków zwiększamy do 8 szt./m2.

Domy murowane ocieplane w latach 90. mają z reguły zbyt cienką izolację (5–6 cm), a stosowane wówczas materiały nie zapewniały dobrej jakości elewacji. Odnowienie takich elewacji można przeprowadzić w dwojaki sposób:

• poprzez nałożenie cienkiej warstwy zaprawy klejowej i naciągnięcie tynku cienkowarstwowego lub
• poprzez docieplenie styropianem i otynkowanie.

W obu przypadkach istniejące ocieplenie musi dobrze trzymać się podłoża, a przy mocowaniu dodatkowej izolacji płyty kleimy powierzchniowo – na tzw. grzebień, oraz mocujemy mechanicznie przynajmniej 6 kotwami na 1 m2.

Ocieplenie na ruszcie

Sposobem na zmianę wyglądu elewacji jest także ułożenie oblicówki z desek lub paneli winylowych. Można ją układać jako samodzielne wykończenie ścian, ale najczęściej łączymy je z ociepleniem. Przy zastosowaniu tej technologii ścianom domu stawiane są niewielkie wymagania – wystarczy usunąć słabo przylegające fragmenty tynku i wypełnić większe wgłębienia.

Ocieplenie na ruszcie

Elewacja mocowana jest do rusztu drewnianego. Pomiędzy jego elementami umieszcza się ocieplenie z wełny mineralnej o średniej gęstości (60–80 kg/m3). Rozstaw łat powinien być taki, aby wełna ciasno wchodziła między nie (nie zapomnijmy o włożeniu jej również pod łaty). Ochronę izolacji przed zawilgoceniem, a także możliwość przenikania pary wodnej, zapewni zamocowanie na wełnie wiatroizolacji. Deski lub panele elewacyjne mocujemy do listew dystansowych o grubości ok. 2 cm, dzięki którym pod okładziną utworzy się pusta przestrzeń umożliwiająca wentylację. 

Uwaga! Zadbajmy o uszczelnienie wszelkich miejsc, przez które mogłaby przenikać woda opadowa, a  wiatroizolację wywińmy na ościeżnice okien i drzwi.

Renowacja elewacji krok po kroku

Cezary Jankowski, Małgorzata Kolmus
fotografia tytyłowa Thermodom