|
Pytanie Czytelnika Planuję generalny remont domu i mam problem, jaki wybrać komin. Wiem, że musi być odporny na kwasy, bo będę miał kocioł na olej opałowy (albo na gaz ziemny). Czy komin stalowy nie będzie zbyt lekki i nietrwały? A czy z kolei komin ceramiczny będzie łatwo wybudować? W moim rodzinnym domu był komin z cegieł i pod nim był oddzielny fundament. Tradycyjne konstrukcje murowane dzisiaj również muszą być posadowione na odpowiednio wytrzymałej podstawie. Gdy zaś w projekcie przewidziano lekki komin prefabrykowany, wykonanie oddzielnego oparcia nie będzie konieczne. Redakcja Komin z wkładem
Wkłady kominowe – z kwasoodpornych rur stalowych oraz ceramicznych – wykorzystywane są jako wewnętrzne kanały w kominach murowanych.
Wkłady stalowe mogą być sztywne – i wtedy wstawia się je w istniejący komin, o ile przebiega on bez żadnych załamań, lub elastyczne – nadające się do umieszczenia w kanałach nieprostoliniowych. Rury elastyczne mogą również łączyć wkłady kominkowe (kasety) z kanałem dymowym.
Natomiast elementy ceramiczne o przekroju okrągłym lub kwadratowym mogą być wykorzystywane jedynie jako wkłady w nowo budowanych kominach murowanych. Na systemy wkładów kominowych, oprócz rur, składają się również elementy przyłączeniowe do kotłów, wyczystki i odprowadzenie kondensatu oraz wyloty i nasady dachowe.
Komin stalowy
Jest to przede wszystkim pojedyncza, jednokanałowa konstrukcja przystosowana do odprowadzania produktów spalania z kotłów gazowych, olejowych, na paliwa stałe lub z kominków opalanych drewnem. Można ją montować wewnątrz domu lub na zewnątrz. Ze względu na niewielki ciężar nie wymaga specjalnego fundamentowania i może opierać się na konsoli wsporczej lub stojaku.
Elementy komina mające kontakt ze spalinami wykonane są ze stali kwasoodpornej o grubości ścianek 0,5-1 mm. Zależnie od tego, czy komin ma odprowadzać spaliny z kotłów gazowych, czy też będzie współpracował z kotłem na paliwo stałe, przewody mają różną grubość ścianek i produkowane są z odmiennych gatunków stali. W większości stalowych systemów kominowych temperatura spalin może dochodzić do 600°C.
Przewody stalowe doskonale nadają się też do modernizacji kominów w starych budynkach, gdy istniejące przewody dymowe i spalinowe nie mogą współpracować z nowymi urządzeniami grzewczymi. Zależnie od przeznaczenia i miejsca zamontowania, kominy te produkowane są w trzech odmianach: jako jedno- i dwuścienne oraz powietrzno-spalinowe.
Kominy jednościenne nie różnią się budową od sztywnych wkładów kominowych ze stali kwasoodpornej. Jedynie ze względu na sposób ich oparcia i zamocowania, w skład systemu wchodzą dodatkowo uchwyty mocujące, konsola wsporcza lub stojak oraz obudowa części naddachowej komina. Poszczególne odcinki rur są łączone kielichowo lub za pomocą obejmy zaciskowej. Komin taki jest przeznaczony do zamontowania wewnątrz domu. Może być osłonięty izolacją cieplną i np. ekranem z płyt gipsowo-kartonowych lub pozostawiony bez osłon, będąc jednocześnie elementem wystroju wnętrza. W ten sposób prowadzone są najczęściej rury dymowe z ustawionego pośrodku pomieszczenia kominka lub z ozdobnych pieców kominkowych. Nieosłonięte rury zwiększają też efektywność ogrzewania, ale muszą być oddalone przynajmniej o 30 cm od wszelkich palnych elementów konstrukcji i wyposażenia domu. Jeżeli komin chcemy zasłonić, konieczne będzie otulenie rury materiałem termoizolacyjnym. Służą do tego specjalne kształtki ze sprasowanej wełny mineralnej o odpowiednio dobranej średnicy. Tak zaizolowany komin można następnie zakryć płytą gipsowo-kartonową lub gipsowo-włóknową, bądź obmurować bloczkami betonu komórkowego.
Kominy dwuścienne przeznaczone są przede wszystkim do zamontowania na zewnątrz domu. Wewnętrzna rura spalinowa osłonięta jest izolacją cieplną, chronioną od zewnątrz drugą rurą ze stali nierdzewnej lub aluminiowej, pokrytej lakierem. Kominy takie budowane są głównie podczas modernizacji systemu ogrzewania, gdy nowy kocioł instalowany jest z dala od istniejących przewodów spalinowych. W przypadku nowych domów może również stać się zamierzonym elementem architektonicznym wkomponowanym w „konstrukcję” domu. W skład systemu, oprócz rur, wchodzą obejmy zaciskowe do ich mocowania oraz konsola wsporcza. Na dole zestawu kominowego montowana jest wyczystka oraz odprowadzenie kondensatu, a na szczycie ustnik, niekiedy przykryty daszkiem przeciwdeszczowym lub obrotową nasadą zwiększającą ciąg kominowy.
Kominy powietrzno-spalinowe przystosowane są do współpracy z kotłami z zamkniętą komorą spalania oraz kondensacyjnymi. W odróżnieniu od innych systemów kominowych pełnią one podwójną funkcję – odprowadzają spaliny i doprowadzają świeże powietrze potrzebne do spalania. Komin składa się z odcinków rur dwuściennych zakończonych na wylocie nasadą zapobiegającą zasysaniu spalin przez wloty powietrza.
Spaliny odprowadzane są rurą wewnętrzną, natomiast w przestrzeni między rurami przemieszcza się świeże powietrze do palnika kotła. Zależnie od lokalizacji kotłowni i mocy kotła, przewody powietrzno-spalinowe mogą być wyprowadzone ponad dach lub tylko przez ścianę domu. Przewód powietrzno-spalinowy może być wbudowany w tradycyjny komin wielokanałowy lub też zamontowany oddzielnie i osłonięty ekranem.
Zaletą przewodów powietrzno-spalinowych współpracujących z kotłami o zamkniętej komorze spalania jest całkowite oddzielenie procesu spalania od powietrza wewnątrz domu. Nie ma więc potrzeby instalowania w kotłowni nawiewników, nie ma też niebezpieczeństwa przedostania się spalin do pomieszczeń, a wstępne podgrzanie przez spaliny pobieranego powietrza zwiększa sprawność samego kotła. Jednak długość przewodów powietrzno-spalinowych jest ograniczona ze względu na opory przepływu. Dopuszczalną ich długość a także liczbę załamań określa producent kotła, zależnie od wydajności zamontowanego wentylatora nadmuchowego. |
|
Komin ceramiczny
Wykorzystanie do budowy komina prefabrykowanych elementów ceramicznych znacznie upraszcza stawianie konstrukcji jedno- i wielokanałowych – spalinowych oraz wentylacyjnych. Kominy takie można wznosić nie tylko w trakcie budowy domu, ale również później oraz przy pracach modernizacyjnych. Nie wymagają one oddzielnego fundamentowania i mogą być oparte również na stropie. Ceramiczne elementy prefabrykowane składają się z wewnętrznego wkładu z kamionki kwasoodpornej lub ceramiki szamotowej, zewnętrznej obudowy z betonu lekkiego lub ceramiki i – ewentualnie – warstwy ocieplenia z wełny mineralnej otulającej wkład wewnętrzny. Mogą współpracować z kotłami gazowymi i olejowymi, gdyż wewnętrzna powierzchnia przewodu odporna jest na niszczące działanie kondensatu. Kominy z prefabrykatów mogą być budowane jako wolno stojące lub dostawione do ścian zewnętrznych bądź wewnętrznych. Kominy z ociepleniem można również montować na zewnątrz budynku.
Oprócz elementów jednokanałowych, do odprowadzenia spalin przeznaczone są również prefabrykaty zespolone z kanałem wentylacyjnym. Rozwiązanie to jest szczególnie korzystne, gdy komin współpracuje z kominkiem lub kotłem umieszczonym w oddzielnej kotłowni.
Przy montażu komina prefabrykowanego, najpierw łączone są na zaprawę lub kit kwasoodporny segmenty wkładu wewnętrznego, a następnie wkłada się ocieplenie i łączy elementy obudowy zewnętrznej. Stosowane są również prefabrykowane trójniki przyłączeniowe do połączenia kanału z kotłem, segmenty wyczystki ze szczelnie zamykanymi drzwiczkami oraz zbieracze kondensatu.
Ceramiczne bądź betonowe powierzchnie zewnętrzne można otynkować lub pokryć płytami gipsowo-kartonowymi. Wystającą ponad dach część komina również można otynkować, ale trwalsze będzie obłożenie płytkami klinkierowymi. Natomiast obmurowanie końcówki komina cegłami klinkierowymi wymaga utworzenia dla nich oparcia poniżej poziomu pokrycia dachowego. Służą do tego gotowe płyty wspornikowe o wymiarach dostosowanych do przekroju komina. Taką płytę można też wykonać na budowie. Również czapy osłaniające wierzch komina są dostępne jako gotowe elementy lub wykonuje się je indywidualnie.
Podsumowanie
Przy wyborze sposobu odprowadzenia spalin z różnych urządzeń grzewczych trzeba brać pod uwagę kilka czynników, które decydują o rodzaju montowanego komina. Jednak oprócz wymagań funkcjonalnych, technicznych i estetycznych, istotny jest również koszt i łatwość budowy komina.
Produkowane obecnie kotły na gaz i olej opałowy są kotłami niskotemperaturowymi – odprowadzane spaliny mają taką temperaturę, że w przewodzie spalinowym dochodzi do wykraplania się agresywnego kondensatu niszczącego ścianki komina. Dlatego wnętrze przewodu kominowego musi być kwasoodporne. Różnice między elementami kominowymi ze stali kwasoodpornej lub ceramiki są trudne do uchwycenia, gdyż oba materiały mają podobną trwałość i odporność na wysoką temperaturę. Można je również tak samo izolować i obudować. Kominy stalowe z reguły łatwiej się montuje, gdyż długie odcinki rur nie wymagają dużej liczby połączeń. Konieczne jest jednak montowanie specjalnych obudów w części wystającej ponad dachem, o ile chcemy uzyskać wygląd podobny do tradycyjnych kominów murowanych. |
