| Drzwi zewnętrzne muszą być mocne, trwałe i ładne. Jeśli chcemy dobrze zadbać o nasz dobytek, wybieramy drzwi szczególnie mocne – antywłamaniowe. One także mogą być bardzo efektowne. Drzwi wejściowe – także antywłamaniowe – mogą mieć jedno lub dwa skrzydła. Nie wpływa to na ich wytrzymałość, ale szersze bardziej „zapraszają” do domu. Drzwi mogą być otwierane na zewnątrz lub do środka. Te pierwsze są bardziej szczelne, gdyż podmuchy silnego wiatru mocno dociskają skrzydło do ościeżnicy. Warto je zadaszyć lub umieścić we wnęce, gdyż zalegający zimą śnieg może utrudniać otwieranie. Trudniej też je wyłamać wpychając do wnętrza domu. Szczególna odporność Szerokość drzwi jednoskrzydłowych powinna wynosić 90 cm, zaś wysokość 200 cm. Możemy jednak zainstalować szersze albo dwuskrzydłowe. Szerokość drugiego skrzydła nie jest określona przepisami, ale drzwi muszą być wówczas wyższe – co najmniej 220 cm. Drzwi zewnętrzne powinny być odpowiednio ciepłe i tłumić dźwięki z zewnątrz. Współczynnik przenikania ciepła U dla drzwi wejściowych nie powinien przekraczać 2 W/(m2K), zaś współczynnik izolacyjności akustycznej musi być bliski 29 dB – im będzie wyższy, tym lepiej. Izolacyjność akustyczna drzwi w dużym stopniu zależy od wypełnienia skrzydła oraz jego masy. Rozwiązania technologiczno-materiałowe pozwalają uzyskać współczynnik izolacyjności akustycznej w granicach 47 dB. Dla porównania: przy współczynniku równym 27 dB przez drzwi nie usłyszymy już odgłosów kąpieli. Oceną jakości drzwi zajmują się Instytut Techniki Budowlanej i Państwowy Zakład Higieny. Pierwszy z nich wydaje certyfikaty zgodności i aprobaty techniczne, drugi – atesty higieniczne. Drzwiom antywłamaniowym przypisany jest dodatkowo certyfikat potwierdzający odporność na włamanie. Drzwi zewnętrzne Konstrukcja drzwi musi być mocna i stabilna. Jednak dla użytkowników równie istotna jest ich estetyka. O niej zaś decyduje, oczywiście, jakość wykonania drzwi, ale przede wszystkim wykończenie skrzydla. Płyty drewnopochodne. Najczęściej jest to gruba płyta wiórowa HDF, płaska lub tłoczona. Okleja się ją fornirem drewnianym, dekoracyjną okleiną lub laminatem o barwie i strukturze drewna, maluje lub lakieruje. Czasami skrzydła wykańcza się obustronnie wodoodporną sklejką z drewna krajowego albo egzotycznego – np. mahoniu czy teku. Drzwi takie mogą być wzmocnione blachami stalowymi umieszczanymi pod okładzinami. Płyty stalowe. Przestrzeń wewnątrz drzwi wypełnia się sztywną pianką poliuretanową. Zewnętrzne okładziny, grubości 0,5-0,6 mm, mocuje się do drewnianych ramiaków i wykańcza folią z wytłoczonym rysunkiem drewna lub powłoką lakierniczą. Niektóre modele mają dodatkową dekorację (np. wytłoczone płyciny) lub przymocowaną płytę HDF. Płyty kompozytowe. Są to bardzo wytrzymałe i sztywne płyty z włókna szklanego. Mogą być wytłaczane w płyciny lub wykończone laminatami imitującymi wzory i kolory naturalnych gatunków drewna. Tych drzwi nie trzeba dodatkowo usztywniać. Przestrzeń pomiędzy płytami jest wypełniana sztywną pianką poliuretanową – ocieplającą i tłumiącą dźwięki. Całe z... Drewna. Najwięcej jest drzwi drewnianych wykonanych w całości z sosny. W eleganckich modelach wykończenie może być z dębu, jesionu, mahoniu, teku lub palisandru. Może być gładkie lub ozdobione listwami albo kasetonami. Drewno najczęściej jest impregnowane i lakierowane. Może być też malowane farbami akrylowymi (transparentnymi lub kryjącymi) bądź emaliami chemoutwardzalnymi. PVC. Ościeżnice i szkielet drzwi tworzą komorowe profile z wysokoudarowego, utwardzonego PVC, podobne do stosowanych w produkcji okien. Są wzmacniane kształtownikami stalowymi lub aluminiowymi, wentylowane i uszczelniane pianką poliuretanową. Między profilami są ozdobne płyciny z gładkich lub wytłaczanych paneli ocieplonych pianką poliuretanową lub przeszklenia. Ościeżnice i skrzydła pokryte są folią z powłoką akrylową, okleiną PVC klejoną na gorąco lub malowane farbą, albo barwione w czasie produkcji. Miejsca zamontowania zamków mają stalowe wzmocnienia utrudniające przewiercenie profili. Aluminium. Drzwi z tego materiału są lekkie i trwałe. Ramy oraz ościeżnice są zrobione z profili aluminiowych. W wersji do pomieszczeń ogrzewanych mają wkładkę termoizolacyjną. Profile są wystarczająco sztywne, zatem zbędne są wewnętrzne wzmocnienia. Płycinowe skrzydło wypełnia się przeszkleniami, panelami z blachy aluminiowej ocieplonymi pianką poliuretanową, poliamidem zbrojonym włóknem węglowym, styropianem lub wełną mineralną. Powierzchnie skrzydeł i ościeżnic wykańcza się przez anodowanie lub malowanie proszkowe na połysk bądź mat. Do domów jednorodzinnych jednak bardziej będą pasowały drzwi wykończone okleinami drewnopodobnymi, np. imitującymi dąb czy drzewo różane. Stal. Rama skrzydła wykonana jest z profilu stalowego, do którego są przymocowane również stalowe płyty. Stal jest ocynkowana, zaś przestrzeń między poszyciem wypełniona materiałem termoizolacyjnym. Z zewnątrz skrzydło może być pokrywane lakierem, ale coraz więcej modeli jest wykończanych folią PVC w kolorze drewna lub gładką. |
| Szkło? Ależ tak Dzięki zastosowaniu odpowiedniego szkła, drzwi zewnętrzne mogą mieć nie tylko niewielkie szybki, ale nawet niemal całe skrzydła ze szkła. Montuje się wówczas szyby antywłamaniowe lub nawet kuloodporne – gładkie, matowione, dekoracyjne (kolorowe, ornamentowe). Możliwe jest nawet umieszczanie w drzwiach witraży. W tym przypadku delikatną, ozdobną taflę szkła umieszcza się na drugiej tafli zabezpieczonej folią antywłamaniową. W przypadku bardzo dużych przeszkleń stosuje się też szkło termoizolacyjne. Przeszklone może być skrzydło drzwi – całe lub jego część. Stosuje się też naświetla – ruchome lub stałe, umieszczane z boku drzwi lub ponad nimi. Pionowe boczne naświetle może być drugim skrzydłem drzwi. Jest ono na ogół węższe i na co dzień nieużywane. Otwiera się je, gdy potrzebne jest szersze wejście. Łatwo otwórz, bezpiecznie zamknij W drzwiach ważne są też okucia, czyli klamki i rozetki do zamków, zawiasy oraz zamki. Okucia najczęściej kupuje się razem z drzwiami. Zawiasy. W drzwiach zewnętrznych powinny być trzy, dopasowane do ich wymiarów i masy. Środkowy musi być umieszczony powyżej środka wysokości drzwi. Czasami zawiasy są osłonięte listwami maskującymi. Zamki. Najczęściej kupujemy drzwi z zamkiem wpuszczanym, wmontowanym w skrzydło drzwiowe razem z mechanizmem klamki lub zatrzasku. Zamki te, w przypadku drzwi wzmocnionych, mają potrójne, poczwórne lub pięciokrotne ryglowanie. Wszystkie zamki mają wymienne wkładki. Gdy zgubimy klucz łatwo je wymienić – nawet samodzielnie. Niektóre firmy oferują wkładki uproszczone, wykorzystywane np. podczas budowy lub remontu. Po zakończeniu prac wymienia się je na właściwe. Dodatkowo możemy założyć zamek wierzchni. Jednak nie zaleca się montowania w drzwiach zewnętrznych więcej niż trzech zamków. Samodzielnie kupując zamek upewnijmy się, w którą stronę otwierają się drzwi. Niektóre zamki nadają się tylko do drzwi prawych, inne do lewych. Klamki dostępne są w wielu wzorach i kolorach – nie tylko metalowe. Mogą być z aluminium, mosiądzu, cynku lub połączenia tych metali z drewnem i tworzywami sztucznymi, a nawet ze szkłem. Również duża jest oferta rozetek, nazywanych też szyldami, oczywiście, tworzących całość wzorniczą z odpowiednią klamką. Szyld może być jeden – do klamki i zamka podklamkowego, jak też tzw. szyld podzielony – przy klamce jest jedna rozetka, zaś przy zamku druga. Szyldy wykonywane są przede wszystkim z metalu, w kolorze złotym, srebrnym lub mosiądzu, jako gładkie lub matowione. Drzwi antywłamaniowe Konstrukcja tych drzwi jest solidniejsza, niż zwykłych zewnętrznych. Najbardziej odporne na włamanie są drzwi klasy C. Te same drzwi, określane zgodnie z normą europejską będą odpowiadały klasie 3 lub 4. Drzwi klasy A lub B (czyli klasy 1 lub 2) nie stanowią wystarczającej przeszkody dla włamywacza. Drzwi antywłamaniowe (z wizjerem, odpowiednio wytrzymałym naświetlem, z zapornicami i blokadami przeciwwyważeniowymi) klasy C opierają się próbie włamania – przy użyciu łomu, młotka, wiertarki czy innych narzędzi – przez około godzinę. Potwierdzeniem odporności na włamanie drzwi jest atest Instytutu Mechaniki Precyzyjnej lub Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Wyposażenia Budownictwa „Metalplast”. Kupując drzwi sprawdźmy, czy ta informacja jest umieszczona na tabliczce przytwierdzonej do drzwi – na rancie od strony zawiasów. Jeśli mamy w domu atestowane drzwi klasy C, to w wielu towarzystwach ubezpieczeniowych możemy uzyskać zniżkę na zakup polisy chroniącej przed skutkami kradzieży. O wytrzymałości na włamanie decyduje jednak nie tylko konstrukcja drzwi i rodzaj zamków, ale też sposób ich zamocowania oraz wykonania futryny i zakotwienia jej w ścianie. Zawiasynie mogą być dostępne z zewnątrz, a ościeżnica musi być tak zamontowana w murze, aby nie było możliwe jej wyrwanie. Fachowcy zalecają, by instalować drzwi antywłamaniowe w wejściu głównym do domu, przejściu z garażu i „gospodarczym” wyjściu do ogrodu. |
| Skąd ta wytrzymałość? Ościeżnica drzwi antywłamaniowych jest przeważnie wykonana z kształtowników stalowych. Ma otwory, które umożliwiają kilkupunktowe ryglowanie skrzydła drzwiowego. Specjalny próg metalowy uniemożliwia wyważenie drzwi. Ościeżnica jest mocowana w murze za pomocą kotew (trzy po bokach i po jednej w nadprożu i progu), a następnie obmurowywana. Może być dodatkowo wypełniona betonem lub pianką poliuretanową. Uwaga! Mocowanie ościeżnicy na samą piankę jest niedopuszczalne, bowiem utrzymuje ona skrzydło drzwiowe na zaledwie trzech zawiasach. A masa skrzydła to niekiedy nawet 130 kg. Skrzydło jest zbudowane z ramy stalowej albo drewnianej wzmacnianej metalowymi profilami. Na ramie znajduje się stalowa kratownica. Przestrzeń pomiędzy profilami wypełniona jest izolacją termiczną i akustyczną. Taki szkielet jest obustronnie obłożony blachą stalową grubości ponad 2 mm. Drzwi antywłamaniowe mogą być pokryte okleiną z folii PVC. Wśród bogactwa kolorów i wzorów znajdują się też takie, które imitują drewno, łącznie z fakturą słoi. Droższe są drzwi z przeszkleniami – także witrażowymi, naświetlami lub zakończone u góry łukiem. Pokrywane są okładzinami z płyt MDF lub drewnianymi. Z tego powodu wyglądem najczęściej przypominają stolarkę drewnianą. Dzięki montowaniu przeszkleń z szyb antywłamaniowych – klasy od P2 do P6 – drzwi zachowują odporność litych. Stalowa ościeżnica jest malowana proszkowo w kolorze skrzydła lub w jednym z odcieni z palety RAL. Zawiasy muszą zapewnić płynne otwieranie i zamykanie drzwi, oraz uniemożliwić wyjęcie skrzydła z ościeżnicy. Po stronie zawiasów umieszcza się bolce przeciwwyważeniowe, które nawet w przypadku przecięcia zawiasów utrzymują skrzydło w ościeżnicy. Zamek – ważna rzecz W drzwiach antywłamaniowych bardzo ważne są zamki. Jednak nie można montować ich za dużo, gdyż wbrew pozorom osłabia to walory antywłamaniowe drzwi. Specjaliści zalecają tylko dwa zamki. Zamek centralny musi być wpuszczany i wyposażony w wymienną wkładkę o klasie odporności C. Uruchamia on rygle, które wysuwając się w kilku kierunkach, blokują skrzydło w ościeżnicy. Dobrze zabezpieczone drzwi mają nawet 14 rygli. Zamek powinien być od zewnątrz zabezpieczony szyldem z tak mocnej stali, żeby nie było możliwe jego przewiercenie. Dodatkowo możemy zamontować zamek wierzchni, który powinien mieć odlewany korpus oraz zaczep, a wkładkę bębenkową zabezpieczoną przed przewierceniem. Tradycyjny zamek można zastąpić sterowanym elektronicznie. Otwiera się go za pomocą kodu, karty magnetycznej lub pilota na podczerwień. Najnowocześniejszym rozwiązaniem jest zamek biometryczny, otwierany za pomocą odcisku linii papilarnych. Niektóre zamki są wyposażone w czujnik nacisku, uruchamiający alarm w przypadku próby wyważenia drzwi. Bezpieczeństwo zwiększą też sztywna zapornica, czyli odpowiednik łańcucha, oraz szerokokątny wizjer. Anna Grocholska |
