Dach to jeden z najistotniejszych elementów budynku – ma chronić dom i dobytek, który w nim gromadzimy, przed warunkami atmosferycznymi: deszczem, śniegiem, wiatrem. To dość skomplikowany układ konstrukcji, podkładu i pokrycia (licząc od dołu). Dwie górne warstwy odpowiadają za szczelność dachu, dolna za jego stabilność i bezpieczeństwo.
W naszym kraju dominują dachy spadziste, o kącie nachylenia połaci między 30 i 45°. Zważywszy na warunki klimatyczne, to rozsądny wybór – ze skośnej połaci szybko spływa deszczówka, nie zalega też na niej gruba i bardzo ciężka warstwa śniegu. Decyzję, czy dach ma być spadzisty czy płaski oraz czym będzie pokryty podejmuje inwestor. Dopasowanie do jego wizji rozwiązań technicznych i konstrukcji dachu to zadanie uprawnionego projektanta. Dachy płaskie mają budowę żelbetową, rzadziej drewnianą, w formie tzw. stropodachu. Dachy spadziste opierają się prawie zawsze na drewnianej konstrukcji, zwanej więźbą.
DACH SPADZISTY
Kilkadziesiąt lat temu pod takim dachem był strych – graciarnia na rzeczy, które kiedyś może się przydadzą. Współcześnie urządza się tam użytkowe poddasza z sypialniami i łazienkami. Najczęściej planuje się je pod dachem dwuspadowym, choć wygodniej jest pod mansardowym. Czterospadowy wyraźnie ogranicza przestrzeń. Planujący użytkowe poddasze powinni mieć świadomość, że zgodnie z przepisami minimalna wysokość pomieszczeń mieszkalnych to 2,2 m. Pod skosami liczy się ją jako średnią, poczynając od 1,9 m.
Rodzaj projektowanej więźby wynika z rozpiętości i kąta nachylenia dachu. Komplikować ją mogą załamania połaci dachowych, lukarny itp. Trzeba przy tym pamiętać, że im bardziej złożony kształt dachu, tym trudniej go wykonać i tym jest droższy.
Janusz Werner
fot. J. Werner
