Systemy zamocowań

(fot. Fermacell)

Pamiętajmy, że przy doborze zamocowania najpierw ustala się rodzaj, średnicę i długość kołka, a do niego dobiera się odpowiedni wkręt, uwzględniając grubość mocowanego elementu. Wkręt przechodzący przez zamocowany element i przez kołek rozporowy powinien wystawać z kołka na długość równą średnicy tego ostatniego (otwór powinien być zatem co najmniej tyle głębszy od kołka). Dobierając kołek trzeba też sprawdzić (jeśli to możliwe) grubość podłoża – kołki należy osadzać na głębokość równą połowie grubości podłoża.

Kołki rozporowe

Jest to najpopularniejsze rozwiązanie. Kołek składa się z koszulki rozprężnej oraz wkrętu lub gwintowanego trzpienia. Najtrwalsze są kołki wykonane z nylonu (poliamidu), który bardzo długo zachowuje dobre właściwości mechaniczne. Podczas mocowania kołki takie nie ulegają niepożądanemu odkształceniu. Tańsze, ale mniej trwałe, są kołki z polietylenu.

 

Liczne odmiany kołków rozporowych przeznaczone są do osadzania w różnych materiałach.

 

Do materiałów pełnych. Mocują na skutek rozparcia rozciętych ścianek kołka podczas dokręcania. Można je stosować do zamocowań mało obciążonych niemal we wszystkich rodzajach podłoży, ale największe obciążenia mogą przenosić w materiałach pełnych, o zwartej strukturze. Odpowiednie są do cięższych odmian betonu komórkowego (przy większych obciążeniach stosuje się specjalne kołki wkręcane), cegieł klinkierowych i monolitycznych płyt gipsowych (trzeba pamiętać o zmniejszonej wytrzymałości gipsu w warunkach zawilgocenia).

 

Małgorzata Kolmus

Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 6/2012