Nową posadzkę możemy
ułożyć na starej lub po
usunięciu starego pokrycia.
Czasem konieczna
jest zarówno wymiana
posadzki, jak i głębszych
warstw podłogowych.
Zakres prac zależy więc
głównie od stanu istniejącej
podłogi, ale znaczenie
ma także rodzaj planowanego
wykończenia.
(fot. Atlas)
Termin podłoga obejmuje układ kilku warstw
umieszczonych na gruncie lub stropie, są to:
izolacja, podkład, warstwa wyrównująca
i warstwa wierzchnia, czyli posadzka. Jeśli
posadzka uległa zniszczeniu lub po prostu
nam się znudziła, ale jest w miarę równa, nie
ugina się, dobrze trzyma się podłoża i nie ma
ognisk zgnilizny, możemy ułożyć na niej
nowe pokrycie.
Planując remont posadzki, trzeba oczywiście
sprawdzić także stan pozostałych warstw
podłogi – jeżeli wymagają remontu, przygotujmy
się na to, że modernizowane pomieszczenia
na dłuższy czas zostaną wyłączone
z użytkowania.
Jeśli remont posadzki będzie dotyczył tylko
niektórych pomieszczeń na danej kondygnacji,
pamiętajmy o zachowaniu jednakowego poziomu
podłogi na całej powierzchni (ewentualne
progi nie powinny być wyższe niż 2 cm).
Grubość pokryć podłogowych, łącznie z warstwą
mocującą, wynosi od 3 do 25 mm (warto
o tym wiedzieć, gdy nową posadzkę chcemy
ułożyć na starej). Trzeba też wziąć pod uwagę
ewentualne wyrównywanie podłoża, bo znacząco
może podnieść poziom podłogi. Jeśli zdecydujemy
się na ocieplenie lub wyciszenie
podłogi, to jej grubość zwiększy się o co najmniej
7–8 cm (przy ociepleniu podłogi na gruncie
– o minimum 20 cm).
Nowa posadzka na starej
Panele laminowane, deski warstwowe i wykładziny
dywanowe możemy ułożyć na każdym
rodzaju starej posadzki (pod warunkiem
że jest stabilna). Parkiet lub mozaikę klejone
do podłoża można ułożyć na starych deszczułkach,
natomiast możliwość pokrycia parkietem
starych płytek ceramicznych zależy
od tego, czy użyty klej zapewni wystarczającą
przyczepność do szkliwionej powierzchni
(powinna o tym informować instrukcja jego
użycia). Ewentualnie można przeszlifować
płytki szlifierką do kamienia i po odpyleniu
przystąpić do układania parkietu.
Najlepszym podłożem pod płytki ceramiczne
będą stare kafelki. Dość ryzykowne może
być natomiast ułożenie ich na posadzce z desek
lub na parkiecie, gdyż drewno „pracuje”
i nie jest w pełni stabilnym podłożem. Na
podłogach drewnianych nie można kłaść wykładzin
z PVC, gdyż uniemożliwiają one odparowanie
wilgoci, co w przypadku przedostania
się wody pod wykładzinę skutkuje gniciem
drewna.
Redakcja BudujemyDom
Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 11-12/2011