Wymienić na uchylną, segmentową czy rolowaną? Czy zdecydować się na napęd automatyczny? Jakie zabezpieczenia zastosować w garażu? A może dokupić też drzwi do domu pasujące do nowej bramy?
(fot. Krispol)
Aby wymienić starą bramę na nową, trzeba tę pierwszą zdemontować i przystosować otwór garażowy do nowej. Zakres związanych z tym robót zależy m.in. od rodzaju i wielkości nowej bramy. Oprócz skrzydeł trzeba wymienić również ościeżnicę. Jeśli mamy ościeżnicę drewnianą, to jej usunięcie nie powinno sprawiać większych kłopotów.
Po zdjęciu skrzydeł najwygodniej będzie przeciąć futrynę w dwóch miejscach, wyjąć wycięty fragment, a pozostałą część „złożyć” do środka otworu, posługując się łapką ciesielską. Jeśli ościeżnica jest metalowa, to czeka nas więcej pracy, zwłaszcza gdy była zabetonowana w ścianie. Niekiedy ościeżnicę można pozostawić w otworze i po obcięciu zawiasów wykorzystać ją do przymocowania prowadnic nowej bramy. Jeśli jednak zdecydujemy się na jej usunięcie, to przyda nam się szlifierka kątowa wyposażona w tarcze do cięcia metalu i betonu.
Uwaga! Czasem metalowa rama jest elementem konstrukcyjnym nadproża, które podtrzymuje ścianę nad otworem drzwiowym. Wtedy nie można jej usuwać, gdyż doprowadziłoby to do pękania, a nawet zawalenia się nadproża. Demontując starą bramę zwróćmy uwagę na konstrukcję ściany oraz stan użytych do jej budowy materiałów. Kiedyś garaże wolno stojące stawiane były z materiałów gorszej jakości, które z biegiem czasu mogły w znacznym stopniu stracić swoją wytrzymałość i podczas energicznego wyjmowania starej ramy trzeba liczyć się z możliwością uszkodzenia ściany. W razie wątpliwości co do wytrzymałości ściany, na czas usuwania ramy warto podstemplować ościeże.
Przygotowanie otworu drzwiowego
Jeśli starą bramę się zdemontowało, to trzeba odpowiednio przygotować otwór drzwiowy, aby bez problemów można było założyć nowe drzwi garażowe. Wymiary otworu powinny być o ok. 2–3 cm większe niż zewnętrzne wymiary obramowania nowej bramy. Umożliwi to korektę ustawienia prowadnic i wprowadzenie pianki uszczelniającej. Profil ościeża może być prosty lub schodkowy, z tzw. węgarkiem, za którym schowają się prowadnice. W ościeżach węgarkowych światło otworu, czyli odległość między najbardziej wystającymi elementami, nie może być mniejsza niż szerokość skrzydła bramy uchylnej plus 4 cm, gdyż w przeciwnym razie nie będzie można jej otworzyć.
Podczas ustalania tej szerokości trzeba też brać pod uwagę grubość wykończenia krawędzi ściany. Przykładowo, tynk wymaga powiększenia światła bramy o 4–5 cm. Wykończony węgarek w bramach segmentowych nie powinien wystawać poza prowadnice, ponieważ może stać się to przyczyną blokowania ruchu bramy przez ewentualne zanieczyszczenia. Gdy ustala się miejsca zamocowania prowadnic w przekroju ściany, przyjmuje się zasadę, że ustawia się je przy wewnętrznej krawędzi. Dzięki temu w bramach uchylnych podczas otwierania skrzydło zajmuje mniej miejsca na zewnątrz garażu. W bramach segmentowych zaś schowa się wtedy mechanizm zwijający za nadprożem, a nie pod nim, co zmniejszyłoby wysokość użytkową bramy.
Boki otworu drzwiowego przygotowane do zamontowania prowadnic powinny być wyrównane mocną zaprawą tynkarską, a wszelkie uszkodzenia ściany naprawione przez przemurowanie lub wykonanie opaski z pełnych cegieł. Zwłaszcza słabe ściany z pustaków, wytwarzanych bezpośrednio na placu budowy, czy betonu komórkowego warto wzmocnić taką opaską, co jednocześnie umożliwi pewne zamocowanie prowadnic. Jeśli nie chce się zmniejszać szerokości bramy, to opaskę można wymurować wewnątrz garażu, pogrubiając mur wokół otworu. Możliwe jest również wpuszczenie jej w istniejącą ścianę, ale na czas prowadzenia robót koniecznie trzeba podstemplować nadproże.
