Artykuł pochodzi z: Budujemy Dom - Dom Polski 2011

Kanalizacja

Najbardziej pożądanym rozwiązaniem problemu ścieków jest kanalizacja zbiorcza. Jeśli w pobliżu działki jej nie ma, trzeba zbudować zbiornik bezodpływowy (szambo) lub przydomową oczyszczalnię ścieków.

Kanalizacja
(fot. Wavin)
Wbrew pozorom dobre wykonanie instalacji kanalizacyjnej jest trudniejsze niż instalacji wodociągowej. Także przeróbki gotowej instalacji są bardziej kłopotliwe, bo rury kanalizacyjne mają duże średnice, muszą biec z określonym spadkiem, a ich długość powinna być jak najmniejsza.

ELEMENTY INSTALACJI KANALIZACYJNEJ

Najbardziej widocznymi częściami instalacji kanalizacyjnej są przybory sanitarne – umywalki, zlewozmywak i miski ustępowe.

 

Oprócz nich instalacja ta musi zawierać następujące elementy:
  • podejścia, czyli odcinki rur łączące przybory sanitarne z pionem kanalizacyjnym; pion kanalizacyjny, inaczej spust, czyli pionowy odcinek rury dużej średnicy, do którego spływają ścieki z podejść kanalizacyjnych (czasem także woda deszczowa z rynien i wpustów);
  • poziom kanalizacyjny (przewód odpływowy) – do którego spływają ścieki z jednego lub kilku pionów;
  • przykanalik (podłączenie kanalizacyjne) – przewód zbiorczy, do którego spływają ścieki z poziomów kanalizacyjnych. Przykanalik odprowadza je do zewnętrznej sieci kanalizacyjnej lub do innego odbiornika – zbiornika bezodpływowego zwanego potocznie szambem, przydomowej oczyszczalni ścieków itp.
  • syfon (zamknięcie wodne) – urządzenie zabezpieczające przed przedostawaniem się gazów z instalacji kanalizacyjnej do pomieszczeń, w których zainstalowane są przybory sanitarne. Syfon jest elementem każdej miski ustępowej, do innych przyborów sanitarnych montuje się go jako osobne urządzenie. Obecnie najczęściej stosowane są tzw. syfony butelkowe;
  • wpust – urządzenie zbierające ścieki z odwadnianej powierzchni. Wpusty instaluje się np. w podłodze garaży i pomieszczeń gospodarczych, a także w podłodze tarasów czy nawierzchniach podwórzy i podjazdów, skąd zbierają wody opadowe;
  • czyszczak – szczelnie zamykany otwór rewizyjny umożliwiający oczyszczenie niedrożnego przewodu kanalizacyjnego. Czyszczaki montuje się w dolnej części pionów kanalizacyjnych oraz na przewodach odpływowych dłuższych niż 15 m;
  • przewody wentylacyjne – służące do napowietrzania kanalizacji i usuwania z niej gazów towarzyszących rozkładowi ścieków. Podstawowym sposobem wentylacji jest wyprowadzenie pionów wentylacyjnych ponad dach;
zabezpieczenia przeciwzalewowe – zapobiegające zalaniu nisko położonych pomieszczeń – przede wszystkim piwnic – przez ścieki cofające się z kanalizacji zewnętrznej (np. w czasie gwałtownych opadów deszczu).

 

Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym „Dom Polski 2011”

Pozostałe artykuły

Prezentacje firmowe

Poradnik
Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek!