Elektryczne ogrzewanie podłogowe jest alternatywą wodnej podłogówki. Zapewnia ten sam komfort cieplny. Jego wykonanie jest przy tym szybsze i tańsze, a po zamontowaniu właściwie nie trzeba przeprowadzać żadnej konserwacji - poza kontrolą i odpowiednią regulacją automatyki. Chociaż pracuje na prąd, poprawnie zaprojektowana i wykonana nie musi generować bardzo wysokich rachunków za energię.
Joanna Dąbrowska
Data publikacji: 2021-05-17
Data aktualizacji: 2021-05-17
Podłogówka elektryczna to pętle z przewodów oporowych, które nagrzewają się wskutek przepływu prądu. Wersję wodną tworzą pętle zatopionych w warstwie betonu rur, którymi przepływa woda, ogrzana np. przez kocioł, pompę ciepła. W obu przypadkach efekt jest taki sam - podgrzana podłoga - ale instalacje te bardzo różnią się pod względem wykonawczym i eksploatacyjnym.
Z technicznego punktu widzenia, nie ma żadnych przeciwwskazań, żeby elektryczne ogrzewanie podłogowe było głównym systemem grzewczym w budynku. Staje się to coraz bardziej popularne np. w domach, w których koszt energii elektrycznej jest obniżony dzięki wykorzystaniu ogniw fotowoltaicznych.
Najczęściej jednak elektryczna podłogówka jest stosowana jako ogrzewanie podstawowe w budynkach użytkowanych sezonowo, np. letniskowych, gdzie sprawdza się choćby ze względu na brak zagrożenia awarią podczas mrozów, a okresowa eksploatacja nie generuje zbyt wysokich kosztów.
W domach całorocznych, elektryczną podłogówkę planuje się przeważnie jako ogrzewanie strefowe - ciepła podłoga w łazience, w której chodzi się boso, czy w wiatrołapie, gdzie zdejmuje się buty, wyraźnie poprawia komfort korzystania z tych pomieszczeń.
Ogrzewanie elektryczne nie jest systemem centralnym. Każde pomieszczenie stanowi oddzielny obszar grzewczy, ze swoimi obwodami i systemem regulacji temperatury. (fot. nVent Raychem)
Od przeznaczenia elektrycznej instalacji podłogowej zależy sposób jej projektowania i wybór materiałów instalacyjnych.
Do samodzielnego systemu - obwody grzewcze powinny być tak dobrane, aby były w stanie nagrzać pomieszczenia przy najmniejszej możliwej mocy.
Układ taki musi być wykonany nawet staranniej, niż wersja wodna, która ma zdolność do tzw. samoregulacji - jeśli odbioru ciepła nie ma, to nagrzana woda wraca do kotła. W przypadku wersji elektrycznej - przepływ prądu skutkuje zawsze wydzielaniem się ciepła. Brak jego odbioru prowadzi nie tylko do niepotrzebnych strat energii, może być także przyczyną awarii (z przepaleniem przewodu stałooporowego włącznie), w szczególności w sytuacji, gdy ogrzewany fragment podłogi przysłonięty zostanie meblem bez odpowiednio wysokich nóżek. Takich problemów nie będzie jeśli ułożymy przewody samoregulujące. Ich moc zmienia się samoczynnie nawet na różnych fragmentach tego samego przewodu. W miejscach, gdzie nie ma odbioru ciepła grzeje on bardzo słabo.
Przy takiej specyfice podłogówki elektrycznej, dobranie i nadzorowanie oraz kontrola urządzeń regulacyjnych to zadanie dla fachowca, o ile chce się utrzymać koszty eksploatacji na rozsądnym poziomie.
Jeżeli chodzi o dogrzewanie, pętle grzewcze mogą mieć mniejszą moc, zaś automatyka regulacyjna być bardzo prosta.
Do ułożenia podłogowej instalacji elektrycznej potrzebne są przewody, maty lub folie grzewcze, uchwyty do ich mocowania i termostaty, odcinające dopływ prądu. (fot. Fenix Polska)
Projekt instalacji elektrycznego ogrzewania podłogowego
Prawidłowe działanie ogrzewania podłogowego w dużej mierze zależy od dobrze wykonanego projektu. Wszelkie zmiany na etapie eksploatacji wiązać się bowiem będą z kuciem podłogi, zatem poważnym remontem. Czyli zupełnie inaczej niż w systemie grzejnikowym, w którym modyfikacje są w zasadzie proste - kiedy w jakimś pomieszczeniu będzie za zimno, wystarczy podnieść temperaturę wody grzewczej lub zastąpić grzejnik większym.
Najlepiej więc wykonanie dokumentacji zlecić doświadczonemu fachowcowi, który uwzględni zapotrzebowanie cieplne budynku oraz parametry techniczne zastosowanych materiałów instalacyjnych. Projekt przyda się też w razie awarii.
Przewody grzejne
Do wyboru są dwa rodzaje przewodów:
zwykłe (stałooporowe) - są włączane i wyłączane przez regulator z termostatem, działają zawsze z pełną mocą. Nie należy ich układać pod dywanami, meblami i w innych miejscach, w których odbiór ciepła jest utrudniony, ponieważ mogą nadmiernie rozgrzać podłogę i ulec uszkodzeniu;
samoregulujące - przeważnie także uruchamiane są przez termostat, ale grzeją tym mocniej, im niższa jest temperatura w otoczeniu kabla. Kosztują więcej od stałooporowych, lecz w tym wariancie nie ma ryzyka przegrzania podłogi. Poza tym umożliwiają lepsze dopasowanie ilości oddawanego ciepła do potrzeb.
Układ poszczególnych warstw elektrycznej podłogówki z przewodami grzejnymi. (fot. Elektra)
Montaż przewodów grzejnych podłogówki
Najpopularniejszy sposób wykonania elektrycznego ogrzewania podłogowego to zatopienie pętli przewodu grzewczego w jastrychu, analogicznie do ułożenia wodnych rur grzewczych.
Zazwyczaj robi się tak, gdy elektryczna podłogówka ma być podstawowym systemem grzewczym w nowym domu. Mniejsze są bowiem wtedy koszty realizacji, niż przy użyciu mat grzewczych, ponadto podłoga po nagrzaniu stabilnie utrzymuje temperaturę w pomieszczeniach (zabezpiecza to też budynek przed szybkim wychłodzeniem w razie braku zasilania).
Prace prowadzi się najczęściej po wykonaniu instalacji elektrycznej, wodnej i sanitarnej oraz po zakończeniu wewnętrznych robót tynkarskich. Podłoże musi być równe, oczyszczone i suche.
Niezbędna jest izolacja cieplna - w przypadku podłóg na gruncie, powinna mieć 15-20 cm grubości, na stropie pomiędzy kondygnacjami ogrzewanymi wystarczy 3-5 cm. Wzdłuż całego obrysu płyty grzejnej mocuje się taśmę brzegową, gdyż przy ścianach i innych elementach konstrukcyjnych należy pozostawić szczeliny szerokości 1,5-2 cm. Dzięki nim jastrych będzie miał możliwość swobodnego kurczenia się i rozszerzania przy zmianie temperatury.
Przewody grzejne układa się w pętli i mocuje do podłoża specjalną taśmą montażową. Odległości pomiędzy równoległymi odcinkami kabla powinny wynosić 5-15 cm.
Kolejne etapy montażu przewodów grzejnych. (fot. Devi)
Maty i folie grzejne
Do systemów ogrzewania strefowego, wspomagających tylko np. wodne ogrzewanie grzejnikowe, dobiera się najczęściej maty grzejne. Są to siatki z tworzywa sztucznego z wplecionymi przewodami, o grubości ok. 2 mm. Najważniejszą ich zaletą jest możliwość instalacji podczas remontu, bez koniecznosci kucia posadzki.
Ponadto poprawienie komfortu termicznego w pomieszczeniach nie jest przy ich użyciu kosztowne (do wyboru odpowiedniej maty wystarczy pomoc kompetentnego sprzedawcy, a montaż zrealizuje glazurnik), choć nie wolno zapominać o podstawowych zasadach instalacji elektrycznej podłogówki (w tym przede wszystkim o niezastawianiu pól grzewczych meblami) oraz o tym, że przesadne oszczędności na materiałach mogą się wkrótce zemścić.
Montaż mat i folii grzewczych
Maty grzewcze układa się bezpośrednio pod warstwą wykończeniową, czyli zwykle w grubości kleju pod płytkami. Tak utworzona podłoga szybko się nagrzewa, zaś do sterowania jej pracą służą proste regulatory.
Najcieńsze systemy elektrycznej podłogówki to folie o grubości 0,2-0,4 mm z naniesionymi elementami grzejnymi. Sprzedawane są w szerokości 50 cm i długości np. 4 m. Można je przycinać dopasowując rozmiar do wymiarów pomieszczenia. Ze względu na minimalną grubość, najczęściej układa się je pod panelami.
Podobnie jak w przypadku pętli z przewodu grzejnego - przy stosowaniu mat i folii, w posadzce montuje się czujnik temperatury, a w każdym pomieszczeniu termostat z możliwością programowania temperatury innej w ciągu dnia i w nocy.
Maty grzewcze sprzedawane są w kompletnych zestawach. Układa się je bezpośrednio pod warstwą wykończeniową, czyli zwykle w grubości kleju pod płytkami. (fot. nVent Raychem)
Folie mają grubość 0,2-0,4 mm. Sprzedawane są w zwojach o szerokości 50 cm i długości np. 4 m. Można je przycinać dopasowując do wielkości pomieszczenia. (fot. Zamel)
Zwolennicy komfortu wybierają regulatory z możliwością zdalnego sterowania poprzez aplikację mobilną, co pozwala przez internet lub smartfon zmieniać nastawy termostatów, łączyć je w grupy, odczytywać status ogrzewania i koszty w czasie rzeczywistym. (fot. Elektra)
Elektryczne kontra wodne
Przewody, maty i folie grzewcze, uchwyty do ich mocowania i proste termostaty, odcinające dopływ prądu, to praktycznie wszystkie materiały niezbędne do ułożenia podłogowej instalacji elektrycznej.
W przypadku ogrzewania wodnego, zwłaszcza zasilanego przez kocioł np. na paliwa stałe, potrzebne są nie tylko rury grzewcze i rozdzielacze, lecz także całe wyposażenie kotłowni, która musi stanowić wydzielone, wentylowane pomieszczenie, oraz komin do odprowadzania spalin.
Przy wykorzystaniu kotła gazowego, dochodzą koszty przyłącza gazowego lub instalacji zbiornikowej (nie są konieczne przy używaniu pompy ciepła). Z drugiej jednak strony, ogrzewanie pompą ciepła czy nawet gazem jest znacznie tańsze, niż drogą energią elektryczną, co rekompensuje wyższe wydatki inwestycyjne.
Mniejsze koszty eksploatacji wodnego ogrzewania podłogowego były do niedawna traktowane jako pewnik, ale obecnie już tak nie jest, szczególnie gdy chodzi o nowe domy, budowane jako energooszczędne i pasywne (o skrajnie małym zapotrzebowaniu na energię, zbliżonych do standardu pasywnego). Wówczas warto rozważyć, czy drogiej instalacji, złożonej z wodnego ogrzewania podłogowego i pompy ciepła, nie zastąpić dużo tańszym ogrzewaniem elektrycznym, uzupełnionym o baterię ogniw fotowoltaicznych, bazujących na darmowej energii słonecznej (w dzień wykorzystujemy energię ze słońca, w nocy w razie potrzeby tańszą drugą taryfę). Zwłaszcza że ceny baterii słonecznych szybko idą w dół, co sprawia, że coraz częściej pojawiają się realizacje tego typu i wiele wskazuje na to, że będzie to wiodąca technologia w przyszłości. Ponadto na montaż fotowoltaiki można dostać dofinansowanie, z programów "Mój Prąd", "Czyste Powietrze".
Infografika: Kiedy instalować ogrzewanie podłogowe elektryczne, a kiedy wodne?
Koszty wykonania elektrycznego ogrzewania podłogowego
Cena najtańszych mat do zatopienia w kleju pod terakotę z prostą regulacją to około 80 zł/m2, markowych zestawów - ok. 300 zł/m2. Tańsze od mat są przewody grzewcze. Średnio można przyjąć, że za ogrzewanie elektryczne zapłacimy 150-200 zł/m2.
W prasie budowlano-wnętrzarskiej od początku drogi zawodowej. W miesięczniku „Budujemy Dom” pracuję od kilkunastu lat. Moja ulubiona tematyka to architektura i aranżacja wnętrz. Śledzę trendy i nowości rynkowe. Cenię sobie kontakt z naturą. Kocham jazdę na nartach i pływanie kajakiem. W wolnym czasie spełniam marzenia podróżnicze - bliskie i dalekie.
Skomentuj
